IV CNP 77/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:19-04-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CNP 77/11
POSTANOWIENIE
Dnia 29 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi wnioskodawczyni
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w S.
z dnia 23 września 2010 r., sygn. akt /…/,
w sprawie z wniosku Z. K. Z.
przy uczestnictwie M. P. i M. E. P. – G.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 listopada 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni – Z. K. Z. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia 23 września
2010 r.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem prawnym i musi ona spełniać ściśle określone
w ustawie kryteria, a to: po pierwsze, spełniać wymogi formalne właściwe dla
każdego pisma procesowego oraz po drugie, posiadać tzw. elementy
konstrukcyjne, które pozwalają określone pismo zakwalifikować jako ów
nadzwyczajny środek prawny. Skarga nie posiadająca elementów konstrukcyjnych,
w myśl art. 4248
§ 1 k.p.c., podlega odrzuceniu a limine.
Stosownie do treści art. 4245
§ 1 k.p.c. wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia to: oznaczenie
wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony
w całości lub w części; przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie; wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny; uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku, którego skarga
dotyczy; wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono, stosując
art. 4241
§ 2 k.p.c. - że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie
skargi oraz wniosek o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.
Skarga wnioskodawczyni nie spełnia wszystkich tych wymogów i z tego
względu polega odrzuceniu.
W skardze wskazano jedynie zaskarżone orzeczenie, od którego jest
wniesiona wraz z określeniem zakresu zaskarżenia oraz zawarto wniosek
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia.
Wnioskodawczyni nie wskazała natomiast przepisów prawa, z którym zaskarżony
wyrok jest niezgodny, a także podstaw, na jakich opiera skargę. Skarżąca nie
3
wykazała też, że wzruszenie zaskarżonego postanowienia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z uwagi na powyższe, stosownie do treści art. 4248
§ 1 k.p.c., skargę
należało odrzucić.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 29 listopada 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie ze skargi wnioskodawczyni
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia
Sądu Okręgowego w S.
z dnia 23 września 2010 r., sygn. akt /…/,
w sprawie z wniosku Z. K. Z.
przy uczestnictwie M. P. i M. E. P. – G.
o zniesienie współwłasności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 29 listopada 2011 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wnioskodawczyni – Z. K. Z. wniosła skargę o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego postanowienia Sądu Okręgowego w S. z dnia 23 września
2010 r.
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia
jest nadzwyczajnym środkiem prawnym i musi ona spełniać ściśle określone
w ustawie kryteria, a to: po pierwsze, spełniać wymogi formalne właściwe dla
każdego pisma procesowego oraz po drugie, posiadać tzw. elementy
konstrukcyjne, które pozwalają określone pismo zakwalifikować jako ów
nadzwyczajny środek prawny. Skarga nie posiadająca elementów konstrukcyjnych,
w myśl art. 4248
§ 1 k.p.c., podlega odrzuceniu a limine.
Stosownie do treści art. 4245
§ 1 k.p.c. wymagania konstrukcyjne skargi
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia to: oznaczenie
wyroku, od którego jest wniesiona, ze wskazaniem, czy jest on zaskarżony
w całości lub w części; przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie; wskazanie
przepisu prawa, z którym zaskarżony wyrok jest niezgodny; uprawdopodobnienie
wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku, którego skarga
dotyczy; wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego wyroku w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, a ponadto - gdy skargę wniesiono, stosując
art. 4241
§ 2 k.p.c. - że występuje wyjątkowy wypadek uzasadniający wniesienie
skargi oraz wniosek o stwierdzenie niezgodności wyroku z prawem.
Skarga wnioskodawczyni nie spełnia wszystkich tych wymogów i z tego
względu polega odrzuceniu.
W skardze wskazano jedynie zaskarżone orzeczenie, od którego jest
wniesiona wraz z określeniem zakresu zaskarżenia oraz zawarto wniosek
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego postanowienia.
Wnioskodawczyni nie wskazała natomiast przepisów prawa, z którym zaskarżony
wyrok jest niezgodny, a także podstaw, na jakich opiera skargę. Skarżąca nie
3
wykazała też, że wzruszenie zaskarżonego postanowienia w drodze innych
środków prawnych nie było i nie jest możliwe.
Z uwagi na powyższe, stosownie do treści art. 4248
§ 1 k.p.c., skargę
należało odrzucić.
jw