II CZ 110/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:17-04-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:I CZ 142/10 I CZ 110/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 110/11
POSTANOWIENIE
Dnia 7 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Ł. B.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Na Życie -
Spółce Akcyjnej w W. Oddział w Ł.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 grudnia 2011 r.,
na skutek zażalenia powoda na postanowienie o kosztach
zawarte w pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 4 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda
Ł. B. od wyroku Sądu Rejonowego i zasądził od powoda na rzecz pozwanego PZU
„Na Życie” S.A. w W. Oddział w Ł. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego.
Przytoczone rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zaskarżył zażaleniem
powód zarzucając naruszenie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c.,
a także art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. W uzasadnieniu zażalenia
podnosił, że z uwagi na pozostawanie przez niego w trudnej sytuacji życiowej
i materialnej, Sąd Rejonowy pomimo oddalenia powództwa w całości, nie obciążył
go kosztami zastępstwa procesowego za postępowanie przed Sądem I instancji.
Wskazał, że jego sytuacja życiowa i materialna nie uległa zmianie od momentu
złożenia przez niego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych na etapie
postępowania przed Sądem I instancji, dlatego też zasądzenie zwrotu kosztów
procesu według zasady odpowiedzialności za wynik procesu nie powinno nastąpić.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c., Sąd
może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie obciążać
jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że
o nieobciążeniu strony przegrywającej kosztami procesu sąd orzeka na podstawie
okoliczności konkretnej sprawy uzasadniających ocenę, że chodzi o „wypadek
szczególnie uzasadniony”. Skorzystanie lub nieskorzystanie przez sąd z możliwości
zastosowania tego przepisu, ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu.
Kwestia trafności i zasadności skorzystania lub nieskorzystania przez sąd z tego
uprawnienia podlega, co do zasady, kontroli sądu wyższego rzędu, jednak
ewentualna zmiana takiego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do
sytuacji wyjątkowych (zob. m. in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ
110/07 nie publ. i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publ.). Do takiej
3
oceny na tle motywów zaskarżonego postanowienia oraz uzasadnienia
wniesionego zażalenia brak jest jednak podstaw.
Z tych względów, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., orzeczono jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 7 grudnia 2011 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Henryk Pietrzkowski (przewodniczący)
SSN Iwona Koper (sprawozdawca)
SSN Katarzyna Tyczka-Rote
w sprawie z powództwa Ł. B.
przeciwko Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Na Życie -
Spółce Akcyjnej w W. Oddział w Ł.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 grudnia 2011 r.,
na skutek zażalenia powoda na postanowienie o kosztach
zawarte w pkt 2 wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 4 kwietnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 kwietnia 2011 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powoda
Ł. B. od wyroku Sądu Rejonowego i zasądził od powoda na rzecz pozwanego PZU
„Na Życie” S.A. w W. Oddział w Ł. kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego.
Przytoczone rozstrzygnięcie o kosztach postępowania zaskarżył zażaleniem
powód zarzucając naruszenie art. 98 § 1 k.p.c. w związku z art. 391 § 1 k.p.c.,
a także art. 102 k.p.c. w zw. z art. 391 § 1 k.p.c. W uzasadnieniu zażalenia
podnosił, że z uwagi na pozostawanie przez niego w trudnej sytuacji życiowej
i materialnej, Sąd Rejonowy pomimo oddalenia powództwa w całości, nie obciążył
go kosztami zastępstwa procesowego za postępowanie przed Sądem I instancji.
Wskazał, że jego sytuacja życiowa i materialna nie uległa zmianie od momentu
złożenia przez niego wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych na etapie
postępowania przed Sądem I instancji, dlatego też zasądzenie zwrotu kosztów
procesu według zasady odpowiedzialności za wynik procesu nie powinno nastąpić.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W wypadkach szczególnie uzasadnionych, na podstawie art. 102 k.p.c., Sąd
może zasądzić od strony przegrywającej część kosztów procesu albo nie obciążać
jej kosztami w ogóle. W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się, że
o nieobciążeniu strony przegrywającej kosztami procesu sąd orzeka na podstawie
okoliczności konkretnej sprawy uzasadniających ocenę, że chodzi o „wypadek
szczególnie uzasadniony”. Skorzystanie lub nieskorzystanie przez sąd z możliwości
zastosowania tego przepisu, ustawodawca pozostawia swobodnej ocenie sądu.
Kwestia trafności i zasadności skorzystania lub nieskorzystania przez sąd z tego
uprawnienia podlega, co do zasady, kontroli sądu wyższego rzędu, jednak
ewentualna zmiana takiego postanowienia o kosztach powinna ograniczać się do
sytuacji wyjątkowych (zob. m. in. postanowienia SN z dnia 3 grudnia 2007 r., I CZ
110/07 nie publ. i z dnia 1 października 2010, I CZ 142/10 nie publ.). Do takiej
3
oceny na tle motywów zaskarżonego postanowienia oraz uzasadnienia
wniesionego zażalenia brak jest jednak podstaw.
Z tych względów, na podstawie art. 39814
k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3
k.p.c., orzeczono jak w sentencji.