Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 44/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Górowski
SSN Marian Kocon
w sprawie z powództwa R. Spółki Akcyjnej
przeciwko S. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 stycznia 2012 r.,
zażalenia strony pozwanej
na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 13 stycznia 2011 r.,
oddala zażalenie i zasądza od strony pozwanej na rzecz
strony powodowej kwotę 600 zł (sześćset) tytułem zwrotu
kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 13 stycznia 2011 r. uzupełnił wyrok z
dnia 12 października 2010 r. poprzez zasądzenie od pozwanego kwoty 7596 zł.
tytułem zwrotu opłaty od skargi kasacyjnej. W zażaleniu na to postanowienie
pozwany zarzucił, że wniosek o uzupełnienie postanowienia w przedmiocie
kosztów procesu podlegał zwrotowi i nie uzasadniał wydania zaskarżonego
postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzuty skarżącego opierają się o stwierdzenie, że pełnomocnik powoda nie
doręczył bezpośrednio pełnomocnikowi pozwanego odpisu wniosku o uzupełnienie
orzeczenia i z tego względu wniosek ten podlegał zwrotowi. Nie mógł zatem
uzasadniać wydania zaskarżonego postanowienia. Powyższa argumentacja nie
przemawia za uwzględnieniem zażalenia. Art. 4799
dotyczy pism składanych
w toku sprawy i jako przepis szczególny nie podlega wykładni rozszerzającej.
Wydanie wyroku przez sąd drugiej instancji kończy postępowanie w sprawie.
Wniosek złożony przez powoda po wydaniu przez sąd prawomocnego wyroku
kończącego postępowanie nie podlegał zatem rygorom określonym w art. 4799
.
Nadto skutki związane z rygorem zwrotu pisma nie wchodzą w grę wówczas, gdy
pismu podlegającemu zwrotowi sąd nada bieg i na jego podstawie podejmie
czynności procesowe. Ich skuteczność nie jest wówczas uzależniona od
stwierdzenia, czy wcześniej zachodziła podstawa do dokonania zwrotu pisma
stanowiącego podstawę do ich dokonania.
Z tych względów zażalenie było pozbawione uzasadnionych podstaw
i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 i 39814
k.p.c. O kosztach
postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw.
z art. 391 i 39821
k.p.c.
db