IV CZ 120/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 120/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. B.
przeciwko E. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 stycznia 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 14 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Powód A. B. wniósł osobiście skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 27 sierpnia 2010 r., w którym Sąd ten oddalił zażalenie powoda
na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 20 października 2005 r.
Postanowieniem z dnia 14 października 2010 r., Sąd Okręgowy odrzucił
skargę kasacyjną powoda. Od tego postanowienia powód, reprezentowany przez
profesjonalnego pełnomocnika, wniósł zażalenie do Sądu Najwyższego, zarzucając
naruszenie art. 3981
§ 1 k.p.c. oraz art. 3986
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Powód
wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzuty podniesione w zażaleniu są niezasadne.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, zatem skargę
kasacyjną do Sądu Najwyższego może sporządzić i wnieść w imieniu strony tylko
adwokat lub radca prawny. Nie dotyczy to sytuacji, gdy stroną, jej organem,
jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator,
notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych a także, gdy stroną,
jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub
radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa - 871
§ 2 k.p.c. Skoro skarżący nie
spełnia tych wymagań skarga kasacyjna wniesiona przez niego osobiście – jak
prawidłowo ocenił Sąd drugiej instancji - była niedopuszczalna i podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c.
Trafnie także Sąd Okręgowy przyjął, że jego postanowienie z dnia 27
sierpnia 2010 r., nie jest orzeczeniem, które zgodnie z art. 3981
§ 1 k.p.c., może być
zaskarżone skargą kasacyjną, co było dodatkową przyczyną uzasadniającą
odrzucenie niedopuszczalnej skargi kasacyjnej. Art. 3981
§ 1 k.p.c. przewiduje,
że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji
prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo
umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Postanowienie
3
Sądu Okręgowego z dnia 27 sierpnia 2010 r. w przedmiocie oddalenia zażalenia
powoda na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 20 października 2005 r.,
którym odrzucono zażalenie powoda na zarządzenie w przedmiocie zwrotu pozwu,
nie należy do orzeczeń, od których można wnieść skargę kasacyjną.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Wojciech Katner
SSN Krzysztof Pietrzykowski
w sprawie z powództwa A. B.
przeciwko E. D.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 stycznia 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 14 października 2010 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Powód A. B. wniósł osobiście skargę kasacyjną od postanowienia Sądu
Okręgowego z dnia 27 sierpnia 2010 r., w którym Sąd ten oddalił zażalenie powoda
na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 20 października 2005 r.
Postanowieniem z dnia 14 października 2010 r., Sąd Okręgowy odrzucił
skargę kasacyjną powoda. Od tego postanowienia powód, reprezentowany przez
profesjonalnego pełnomocnika, wniósł zażalenie do Sądu Najwyższego, zarzucając
naruszenie art. 3981
§ 1 k.p.c. oraz art. 3986
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. Powód
wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zarzuty podniesione w zażaleniu są niezasadne.
Zgodnie z art. 871
§ 1 k.p.c., w postępowaniu przed Sądem Najwyższym
obowiązuje zastępstwo stron przez adwokatów lub radców prawnych, zatem skargę
kasacyjną do Sądu Najwyższego może sporządzić i wnieść w imieniu strony tylko
adwokat lub radca prawny. Nie dotyczy to sytuacji, gdy stroną, jej organem,
jej przedstawicielem ustawowym lub pełnomocnikiem jest sędzia, prokurator,
notariusz albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych a także, gdy stroną,
jej organem lub jej przedstawicielem ustawowym jest adwokat, radca prawny lub
radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa - 871
§ 2 k.p.c. Skoro skarżący nie
spełnia tych wymagań skarga kasacyjna wniesiona przez niego osobiście – jak
prawidłowo ocenił Sąd drugiej instancji - była niedopuszczalna i podlegała
odrzuceniu na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c.
Trafnie także Sąd Okręgowy przyjął, że jego postanowienie z dnia 27
sierpnia 2010 r., nie jest orzeczeniem, które zgodnie z art. 3981
§ 1 k.p.c., może być
zaskarżone skargą kasacyjną, co było dodatkową przyczyną uzasadniającą
odrzucenie niedopuszczalnej skargi kasacyjnej. Art. 3981
§ 1 k.p.c. przewiduje,
że skarga kasacyjna przysługuje od wydanego przez sąd drugiej instancji
prawomocnego wyroku lub postanowienia w przedmiocie odrzucenia pozwu albo
umorzenia postępowania kończących postępowanie w sprawie. Postanowienie
3
Sądu Okręgowego z dnia 27 sierpnia 2010 r. w przedmiocie oddalenia zażalenia
powoda na postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 20 października 2005 r.,
którym odrzucono zażalenie powoda na zarządzenie w przedmiocie zwrotu pozwu,
nie należy do orzeczeń, od których można wnieść skargę kasacyjną.
Z tych względów orzeczono, jak w sentencji na podstawie art. 39814
w zw.
z art. 3941
§ 3 k.p.c.