IV CZ 158/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 158/11
POSTANOWIENIE
Dnia 19 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku H. S.
przy uczestnictwie J. K.
o ustanowienie rodziny zastępczej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 stycznia 2012 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 20 października 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 20 października 2011 r. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni od postanowienia tego Sądu z dnia 1 lipca
2011 r. wskazując, że – w świetle art. 5191
k.p.c. – w sprawach dotyczących władzy
rodzicielskiej, w tym w przedmiocie umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej,
skarga kasacyjna jest niedopuszczalna.
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawczyni domagała się
jego uchylenia, zarzucając naruszenie art. 13 § 1 k.p.c. przez uznanie, że
o ustanowieniu rodziny zastępczej sąd orzeka w postępowaniu nieprocesowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
O umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej sąd orzeka w postępowaniu
opiekuńczym przeprowadzanym w trybie nieprocesowym (art. 579 i art. 5791
k.p.c.).
Prawidłowo zatem Sąd Okręgowy uznał, że o dopuszczalności skargi kasacyjnej od
wydanego w tym postępowaniu przez sąd drugiej instancji postanowienia co do
istoty sprawy rozstrzyga art. 5191
§ 2 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, w sprawach
z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje
tylko w sprawach o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu
wspólności majątkowej między małżonkami, chyba że wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych.
Odmienne zapatrywanie skarżącej, na którym oparte zostało zażalenie, nie
znajduje żadnego uzasadnienia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 19 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Zbigniew Kwaśniewski
SSN Grzegorz Misiurek (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku H. S.
przy uczestnictwie J. K.
o ustanowienie rodziny zastępczej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 stycznia 2012 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 20 października 2011 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 20 października 2011 r. odrzucił
skargę kasacyjną wnioskodawczyni od postanowienia tego Sądu z dnia 1 lipca
2011 r. wskazując, że – w świetle art. 5191
k.p.c. – w sprawach dotyczących władzy
rodzicielskiej, w tym w przedmiocie umieszczenia dziecka w rodzinie zastępczej,
skarga kasacyjna jest niedopuszczalna.
W zażaleniu na powyższe postanowienie wnioskodawczyni domagała się
jego uchylenia, zarzucając naruszenie art. 13 § 1 k.p.c. przez uznanie, że
o ustanowieniu rodziny zastępczej sąd orzeka w postępowaniu nieprocesowym.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
O umieszczeniu dziecka w rodzinie zastępczej sąd orzeka w postępowaniu
opiekuńczym przeprowadzanym w trybie nieprocesowym (art. 579 i art. 5791
k.p.c.).
Prawidłowo zatem Sąd Okręgowy uznał, że o dopuszczalności skargi kasacyjnej od
wydanego w tym postępowaniu przez sąd drugiej instancji postanowienia co do
istoty sprawy rozstrzyga art. 5191
§ 2 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem, w sprawach
z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje
tylko w sprawach o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu
wspólności majątkowej między małżonkami, chyba że wartość przedmiotu
zaskarżenia jest niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych.
Odmienne zapatrywanie skarżącej, na którym oparte zostało zażalenie, nie
znajduje żadnego uzasadnienia.
Z tych względów Sąd Najwyższy na podstawie art. 39814
w związku
z art. 3941
§ 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.