III CZ 79/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 79/11
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Janiny W., Józefa W.,
Mariusza W. i Anny C.
przeciwko Barbarze W., Dawidowi W., Karolowi W.
i Magdalenie W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2012 r.,
zażalenia pozwanego Karola W.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od Skarbu Państwa – Sądu
Okręgowego na rzecz radcy prawnego K. B. ze spółki
partnerskiej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł wraz z
należnym podatkiem VAT, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej pozwanemu w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy miedzy innymi zasądził od
składającego zażalenie pozwanego Karola W. koszty postępowania zażaleniowego
w kwocie 234 zł, wskazując w uzasadnieniu podstawę prawną swojego
rozstrzygnięcia. W zażaleniu skarżący zarzuca naruszenia art. 328 § 2 k.p.c.
polegające jego zdaniem na pominięciu wyjaśnienia podstawy prawnej
rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy rozpoznając zażalenie powodów i pozwanego od
postanowienia Sądu Rejonowego uznała, że tylko zażalenie powodów zasługuje na
uwzględnienie, natomiast w całości oddalił zażalenie pozwanego. W tej sytuacji
zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego od skarżącego nie budzi
wątpliwości, a powołanie się w uzasadnieniu na art. 98 § 1 k.p.c. i 99 k.p.c. jest
wystarczające. Z przepisów tych wynika bowiem jednoznacznie na jakiej zasadzie
Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie. Przywołując w uzasadnieniu te przepisy Sąd
wyjaśnił także dlaczego zasadza kwotę 234 zł. Przywołane, przez skarżącego
orzeczenie Sądu Najwyższego dotyczy zupełnie innej sytuacji faktycznej. Jeżeli
sąd zamierza nie obciążyć strony przegrywającej spór (art. 102 k.p.c.) kosztami
procesu, co jest wyjątkiem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 98 k.p.c., to
w uzasadnieniu powinien wyjaśnić bliżej motywy swojego rozstrzygnięcia.
Natomiast gdy orzeka zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 98 k.p.c. i w uzasadnieniu
wskazuje ten przepis oraz wyjaśnia na jakiej podstawie ustalił wysokość
zasądzonych kosztów, takie orzeczenie odpowiada wymogom, o których mowa
w art. 328 k.p.c.
Mając na względzie powyższe, Sad Najwyższy orzekł jak w sentencji.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu w postępowaniu
zażaleniowym przed Sądem Najwyższym, orzeczono na podstawie § 15 i 16
w związku z § 12 ust. 2 pkt 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego z ustawionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
3
POSTANOWIENIE
Dnia 26 stycznia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski (przewodniczący)
SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)
SSN Iwona Koper
w sprawie z powództwa Janiny W., Józefa W.,
Mariusza W. i Anny C.
przeciwko Barbarze W., Dawidowi W., Karolowi W.
i Magdalenie W.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 26 stycznia 2012 r.,
zażalenia pozwanego Karola W.
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 22 marca 2010 r.,
oddala zażalenie i zasądza od Skarbu Państwa – Sądu
Okręgowego na rzecz radcy prawnego K. B. ze spółki
partnerskiej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł wraz z
należnym podatkiem VAT, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej
udzielonej pozwanemu w postępowaniu przed Sądem
Najwyższym.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy miedzy innymi zasądził od
składającego zażalenie pozwanego Karola W. koszty postępowania zażaleniowego
w kwocie 234 zł, wskazując w uzasadnieniu podstawę prawną swojego
rozstrzygnięcia. W zażaleniu skarżący zarzuca naruszenia art. 328 § 2 k.p.c.
polegające jego zdaniem na pominięciu wyjaśnienia podstawy prawnej
rozstrzygnięcia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Sąd Okręgowy rozpoznając zażalenie powodów i pozwanego od
postanowienia Sądu Rejonowego uznała, że tylko zażalenie powodów zasługuje na
uwzględnienie, natomiast w całości oddalił zażalenie pozwanego. W tej sytuacji
zasądzenie kosztów postępowania zażaleniowego od skarżącego nie budzi
wątpliwości, a powołanie się w uzasadnieniu na art. 98 § 1 k.p.c. i 99 k.p.c. jest
wystarczające. Z przepisów tych wynika bowiem jednoznacznie na jakiej zasadzie
Sąd oparł swoje rozstrzygnięcie. Przywołując w uzasadnieniu te przepisy Sąd
wyjaśnił także dlaczego zasadza kwotę 234 zł. Przywołane, przez skarżącego
orzeczenie Sądu Najwyższego dotyczy zupełnie innej sytuacji faktycznej. Jeżeli
sąd zamierza nie obciążyć strony przegrywającej spór (art. 102 k.p.c.) kosztami
procesu, co jest wyjątkiem od ogólnej zasady wyrażonej w art. 98 k.p.c., to
w uzasadnieniu powinien wyjaśnić bliżej motywy swojego rozstrzygnięcia.
Natomiast gdy orzeka zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 98 k.p.c. i w uzasadnieniu
wskazuje ten przepis oraz wyjaśnia na jakiej podstawie ustalił wysokość
zasądzonych kosztów, takie orzeczenie odpowiada wymogom, o których mowa
w art. 328 k.p.c.
Mając na względzie powyższe, Sad Najwyższy orzekł jak w sentencji.
O kosztach nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu w postępowaniu
zażaleniowym przed Sądem Najwyższym, orzeczono na podstawie § 15 i 16
w związku z § 12 ust. 2 pkt 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości
z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę
prawnego z ustawionego z urzędu ( Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
3