I CZ 143/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CZ 143/11
POSTANOWIENIE
Dnia 3 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa L. L.
przeciwko Miastu Stołecznemu Warszawa
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 sierpnia 2011 r.,
oddala zażalenie i wniosek Miasta Stołecznego Warszawy
o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 marca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił pozew L. L.
o ustalenie, że uchwała Nr […] Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 13
marca 2008 r., tzw. taryfa przewozowa za usługi przewozowe środkami lokalnego
transportu zbiorowego, nie miała mocy obowiązującej w stosunku do powódki i
zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem kosztów
postępowania.
Zażalenie powódki na to orzeczenie postanowieniem z dnia 9 sierpnia
2011 r. Sąd Apelacyjny oddalił (punkt 1) i zasądził od niej na rzecz pozwanego
Miasta kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego
(punkt 2). Sąd oparł rozstrzygnięcie o kosztach na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
Postanowienie Sądu drugiej instancji w części dotyczącej kosztów
zostało zaskarżone przez powódkę zażaleniem wniesionym do Sądu
Najwyższego, w którym wniosła o jego uchylenie i podniosła zarzut naruszenia
art. 98 § 1 i 3 k.p.c., wskazując, że sąd niewłaściwie określił wysokość należnego
pełnomocnikowi strony przeciwnej wynagrodzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 98 § 1 k.p.c. określa zasadę odpowiedzialności strony w zakresie
kosztów za wynik procesu. Stosownie do tego unormowania strona
przegrywająca sprawę zwraca na żądanie przeciwnika koszty procesu. Do kosztów
należnych stronie przeciwnej zalicza się m.in. koszty zastępstwa procesowego
przez adwokata (art. 98 § 3 k.p.c.), których wysokość określa się zgodnie
z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1348 ze zm. – dalej: „rozporządzenie”). W sprawie Sąd Apelacyjny trafnie
zastosował zasadę wynikającą z art. 98 k.p.c.; prawidłowo także ustalił wysokość
kosztów wynagrodzenia należnego stronie przeciwnej tytułem kosztów zastępstwa
adwokackiego.
3
W powołanym rozporządzeniu z dnia 28 września 2002 r. nie przewidziano
jako odrębnej stawki w sprawach o uchylenie uchwały rady gminy, gdyż de facto
z takim powództwem wystąpiła powódka, co trafnie ocenił Sąd drugiej instancji.
W takiej sytuacji celem ustalenia należnego pełnomocnikowi wynagrodzenia,
stosownie do treści § 5 rozporządzenia, należy znaleźć sprawę o najbardziej
zbliżonym rodzaju. W ocenie Sądu Apelacyjnego sprawą o najbardziej zbliżonym
rodzaju jest sprawa o uchylenie uchwały organu spółdzielni, o której mowa w § 11
ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Sąd drugiej instancji w sposób przekonywujący
wyjaśnił, z jakich względów tę właśnie stawkę zastosował, a jego argumentacja
zasługuje na aprobatę. Z tego też względu za słuszne uznać należy ustalenie
stawki wynagrodzenia adwokackiego w sprawie na kwotę 90 zł, w oparciu o § 12
ust. 2 pkt 2 w zw. z § 5 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.
Z powyższych względów, na podstawie art. 39814
§ 1 w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji. Wniosek pozwanego Miasta
o przyznanie kosztów został oddalony, gdyż odpowiedź na zażalenie została
wniesiona po terminie.
POSTANOWIENIE
Dnia 3 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Barbara Myszka
SSN Marta Romańska
w sprawie z powództwa L. L.
przeciwko Miastu Stołecznemu Warszawa
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 3 lutego 2012 r.,
zażalenia powódki na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 9 sierpnia 2011 r.,
oddala zażalenie i wniosek Miasta Stołecznego Warszawy
o przyznanie kosztów postępowania zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 30 marca 2011 r. Sąd Okręgowy odrzucił pozew L. L.
o ustalenie, że uchwała Nr […] Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 13
marca 2008 r., tzw. taryfa przewozowa za usługi przewozowe środkami lokalnego
transportu zbiorowego, nie miała mocy obowiązującej w stosunku do powódki i
zasądził od powódki na rzecz strony pozwanej kwotę 180 zł tytułem kosztów
postępowania.
Zażalenie powódki na to orzeczenie postanowieniem z dnia 9 sierpnia
2011 r. Sąd Apelacyjny oddalił (punkt 1) i zasądził od niej na rzecz pozwanego
Miasta kwotę 90 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego
(punkt 2). Sąd oparł rozstrzygnięcie o kosztach na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
Postanowienie Sądu drugiej instancji w części dotyczącej kosztów
zostało zaskarżone przez powódkę zażaleniem wniesionym do Sądu
Najwyższego, w którym wniosła o jego uchylenie i podniosła zarzut naruszenia
art. 98 § 1 i 3 k.p.c., wskazując, że sąd niewłaściwie określił wysokość należnego
pełnomocnikowi strony przeciwnej wynagrodzenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Artykuł 98 § 1 k.p.c. określa zasadę odpowiedzialności strony w zakresie
kosztów za wynik procesu. Stosownie do tego unormowania strona
przegrywająca sprawę zwraca na żądanie przeciwnika koszty procesu. Do kosztów
należnych stronie przeciwnej zalicza się m.in. koszty zastępstwa procesowego
przez adwokata (art. 98 § 3 k.p.c.), których wysokość określa się zgodnie
z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r.
w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa
kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz.
1348 ze zm. – dalej: „rozporządzenie”). W sprawie Sąd Apelacyjny trafnie
zastosował zasadę wynikającą z art. 98 k.p.c.; prawidłowo także ustalił wysokość
kosztów wynagrodzenia należnego stronie przeciwnej tytułem kosztów zastępstwa
adwokackiego.
3
W powołanym rozporządzeniu z dnia 28 września 2002 r. nie przewidziano
jako odrębnej stawki w sprawach o uchylenie uchwały rady gminy, gdyż de facto
z takim powództwem wystąpiła powódka, co trafnie ocenił Sąd drugiej instancji.
W takiej sytuacji celem ustalenia należnego pełnomocnikowi wynagrodzenia,
stosownie do treści § 5 rozporządzenia, należy znaleźć sprawę o najbardziej
zbliżonym rodzaju. W ocenie Sądu Apelacyjnego sprawą o najbardziej zbliżonym
rodzaju jest sprawa o uchylenie uchwały organu spółdzielni, o której mowa w § 11
ust. 1 pkt 1 rozporządzenia. Sąd drugiej instancji w sposób przekonywujący
wyjaśnił, z jakich względów tę właśnie stawkę zastosował, a jego argumentacja
zasługuje na aprobatę. Z tego też względu za słuszne uznać należy ustalenie
stawki wynagrodzenia adwokackiego w sprawie na kwotę 90 zł, w oparciu o § 12
ust. 2 pkt 2 w zw. z § 5 w zw. z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia.
Z powyższych względów, na podstawie art. 39814
§ 1 w zw. z art. 3941
§ 3
k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji. Wniosek pozwanego Miasta
o przyznanie kosztów został oddalony, gdyż odpowiedź na zażalenie została
wniesiona po terminie.