III ZS 6/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-05-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III ZS 6/11
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie ze skargi Ministra Sprawiedliwości
na uchwałę nr VII / 71 / 2011 z dnia 20 sierpnia 2011 r. Krajowej Rady Notarialnej w
sprawie wydawania zaświadczeń o ukończeniu aplikacji notarialnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 lutego 2012 r.,
umarza postępowanie.
UZASADNIENIE
Minister Sprawiedliwości pismem z 7 listopada 2011 r. wniósł, na podstawie
art. 47 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 2008 r. Nr
189, poz. 1158 ze zm.), o uchylenie uchwały Krajowej Rady Notarialnej nr
VII/71/2011 z 20 sierpnia 2011 r. w sprawie wydawania zaświadczeń o ukończeniu
aplikacji notarialnej.
Pismem z 2 stycznia 2012 r. Minister Sprawiedliwości cofnął skargę z 7
listopada 2011 r., ponieważ Krajowa Rada Notarialna podjęła 19 listopada 2011 r.
uchwałę nr VII/83/2011, którą uchyliła zaskarżoną uchwałę, uznając ocenę Ministra
Sprawiedliwości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym
(Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.), Sąd Najwyższy jest organem władzy
sądowniczej, powołanym między innymi do: 1) sprawowania wymiaru
sprawiedliwości przez: a) zapewnienie w ramach nadzoru zgodności z prawem oraz
jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych przez rozpoznawanie
kasacji oraz innych środków odwoławczych, b) podejmowanie uchwał
rozstrzygających zagadnienia prawne, c) rozstrzyganie innych spraw określonych w
ustawach; 4) wykonywania innych czynności określonych w ustawach. Natomiast
zgodnie z art. 47 § 1 Prawa o notariacie, Minister Sprawiedliwości zwraca się do
Sądu Najwyższego o uchylenie sprzecznych z prawem uchwał organu samorządu
notarialnego w terminie 3 miesięcy od dnia ich doręczenia, a jeżeli zaskarżona
uchwała rażąco narusza prawo, termin ten wynosi 6 miesięcy. Stosownie do art. 47
§ 2 tej ustawy Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy lub uchyla
uchwałę i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi
samorządu, ustalając wytyczne co do sposobu jej załatwienia. Skargę spóźnioną
Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania.
Z systemowej wykładni powołanych przepisów wynika jednoznacznie, że
Sąd Najwyższy rozpoznając wniosek Ministra Sprawiedliwości o uchylenie
sprzecznej z prawem uchwały Krajowej Rady Notarialnej sprawuje wymiar
sprawiedliwości poprzez rozstrzyganie innych, niż określone w art. 1 pkt 1 lit. a-b
ustawy o Sądzie Najwyższym, spraw określonych w ustawach. Przedmiotem
postępowania przed Sądem Najwyższym jest publicznoprawna kwestia legalności
uchwał organów samorządu notarialnego, a przepisy Prawa o notariacie nie
zawierają przepisu o stosowaniu do tych spraw przepisów Kodeksu postępowania
cywilnego. W związku z powyższym do sprawy, o której mowa w art. 47 § 1 Prawa
o notariacie, nie stosuje się Kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności
części dotyczącej apelacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 21 marca
2006 r., III SO 8/06, OSNP z 2007 r. nr 9-10, poz. 149).
Mając na względzie, że Prawo o notariacie zawiera lukę, nie określając
według jakich przepisów toczy się przed Sądem Najwyższym postępowanie ze
skargi Ministra Sprawiedliwości, lukę tę należy wypełnić w drodze analogii, stosując
odpowiednio przepisy procedury najlepiej odpowiadającej charakterowi
3
rozpatrywanego środka prawnego. W postanowieniu z 24 maja 1994 r., I PO 6/94,
Sąd Najwyższy przyjął, że skarga Ministra Sprawiedliwości na uchwałę samorządu
notarialnego jest szczególnym środkiem zaskarżenia i dlatego należy stosować do
niej odpowiednio przepisy k.p.c. o rewizji. W aktualnym stanie prawnym oznacza to,
że per analogiam należy stosować przepisy dotyczące postępowania kasacyjnego.
Zgodnie z art. 39821
k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c. strona może cofnąć
skargę kasacyjną. Cofnięcie skargi kasacyjnej nie wymaga zgody drugiej strony
postępowania, Sąd Najwyższy jest zaś związany oświadczeniem skarżącego o
cofnięciu skargi.
Mając powyższe na względzie, postępowanie ze skargi Ministra
Sprawiedliwości należało – wskutek jej cofnięcia - umorzyć na podstawie art. 39821
k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c. (stosowanych per analogiam).
POSTANOWIENIE
Dnia 17 lutego 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Beata Gudowska
SSN Zbigniew Korzeniowski
w sprawie ze skargi Ministra Sprawiedliwości
na uchwałę nr VII / 71 / 2011 z dnia 20 sierpnia 2011 r. Krajowej Rady Notarialnej w
sprawie wydawania zaświadczeń o ukończeniu aplikacji notarialnej,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń
Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 lutego 2012 r.,
umarza postępowanie.
UZASADNIENIE
Minister Sprawiedliwości pismem z 7 listopada 2011 r. wniósł, na podstawie
art. 47 § 1 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. z 2008 r. Nr
189, poz. 1158 ze zm.), o uchylenie uchwały Krajowej Rady Notarialnej nr
VII/71/2011 z 20 sierpnia 2011 r. w sprawie wydawania zaświadczeń o ukończeniu
aplikacji notarialnej.
Pismem z 2 stycznia 2012 r. Minister Sprawiedliwości cofnął skargę z 7
listopada 2011 r., ponieważ Krajowa Rada Notarialna podjęła 19 listopada 2011 r.
uchwałę nr VII/83/2011, którą uchyliła zaskarżoną uchwałę, uznając ocenę Ministra
Sprawiedliwości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
2
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym
(Dz.U. Nr 240, poz. 2052 ze zm.), Sąd Najwyższy jest organem władzy
sądowniczej, powołanym między innymi do: 1) sprawowania wymiaru
sprawiedliwości przez: a) zapewnienie w ramach nadzoru zgodności z prawem oraz
jednolitości orzecznictwa sądów powszechnych i wojskowych przez rozpoznawanie
kasacji oraz innych środków odwoławczych, b) podejmowanie uchwał
rozstrzygających zagadnienia prawne, c) rozstrzyganie innych spraw określonych w
ustawach; 4) wykonywania innych czynności określonych w ustawach. Natomiast
zgodnie z art. 47 § 1 Prawa o notariacie, Minister Sprawiedliwości zwraca się do
Sądu Najwyższego o uchylenie sprzecznych z prawem uchwał organu samorządu
notarialnego w terminie 3 miesięcy od dnia ich doręczenia, a jeżeli zaskarżona
uchwała rażąco narusza prawo, termin ten wynosi 6 miesięcy. Stosownie do art. 47
§ 2 tej ustawy Sąd Najwyższy utrzymuje zaskarżoną uchwałę w mocy lub uchyla
uchwałę i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania właściwemu organowi
samorządu, ustalając wytyczne co do sposobu jej załatwienia. Skargę spóźnioną
Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania.
Z systemowej wykładni powołanych przepisów wynika jednoznacznie, że
Sąd Najwyższy rozpoznając wniosek Ministra Sprawiedliwości o uchylenie
sprzecznej z prawem uchwały Krajowej Rady Notarialnej sprawuje wymiar
sprawiedliwości poprzez rozstrzyganie innych, niż określone w art. 1 pkt 1 lit. a-b
ustawy o Sądzie Najwyższym, spraw określonych w ustawach. Przedmiotem
postępowania przed Sądem Najwyższym jest publicznoprawna kwestia legalności
uchwał organów samorządu notarialnego, a przepisy Prawa o notariacie nie
zawierają przepisu o stosowaniu do tych spraw przepisów Kodeksu postępowania
cywilnego. W związku z powyższym do sprawy, o której mowa w art. 47 § 1 Prawa
o notariacie, nie stosuje się Kodeksu postępowania cywilnego, w szczególności
części dotyczącej apelacji (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 21 marca
2006 r., III SO 8/06, OSNP z 2007 r. nr 9-10, poz. 149).
Mając na względzie, że Prawo o notariacie zawiera lukę, nie określając
według jakich przepisów toczy się przed Sądem Najwyższym postępowanie ze
skargi Ministra Sprawiedliwości, lukę tę należy wypełnić w drodze analogii, stosując
odpowiednio przepisy procedury najlepiej odpowiadającej charakterowi
3
rozpatrywanego środka prawnego. W postanowieniu z 24 maja 1994 r., I PO 6/94,
Sąd Najwyższy przyjął, że skarga Ministra Sprawiedliwości na uchwałę samorządu
notarialnego jest szczególnym środkiem zaskarżenia i dlatego należy stosować do
niej odpowiednio przepisy k.p.c. o rewizji. W aktualnym stanie prawnym oznacza to,
że per analogiam należy stosować przepisy dotyczące postępowania kasacyjnego.
Zgodnie z art. 39821
k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c. strona może cofnąć
skargę kasacyjną. Cofnięcie skargi kasacyjnej nie wymaga zgody drugiej strony
postępowania, Sąd Najwyższy jest zaś związany oświadczeniem skarżącego o
cofnięciu skargi.
Mając powyższe na względzie, postępowanie ze skargi Ministra
Sprawiedliwości należało – wskutek jej cofnięcia - umorzyć na podstawie art. 39821
k.p.c. w związku z art. 391 § 2 k.p.c. (stosowanych per analogiam).