III CNP 4/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CNP 4/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa K. B.
przeciwko D. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 marca 2012 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 22 stycznia 2010 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2010 r. Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu
Rejonowego z dnia 19 października 2009 r. w ten sposób, że uchylił wyrok zaoczny
wydany przez ten Sąd w dniu 20 listopada 2008 r. i umorzył postępowanie w
części dotyczącej wydania przyczepy. Ponadto zasądził od pozwanej D. F. na rzecz
powoda K. B. kwotę 4 500 zł z odsetkami w wysokości 11,5% rocznie od dnia 12
listopada 2008 r. do dnia 14 grudnia 2008 r. i 13% rocznie od dnia 15 grudnia 2008
r. i z każdorazowymi odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty oraz oddalił
powództwo w pozostałym zakresie i dalej idącą apelację.
Postanowienie Sądu Okręgowego pozwana D. F. zaskarżyła skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części,
przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy,
wykazanie że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine. Sąd Najwyższy
wyjaśnił przy tym, że każde wymaganie przewidziane w wymienionym przepisie ma
charakter samoistny, powinno być zatem spełnione samodzielnie, niezależnie od
innych (postanowienie z dnia 20 lipca 2005 r., IV CNP 1/05, niepubl.).
3
W skardze pozwanej wskazano przepisy prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, lecz nie przytoczono podstaw skargi ani ich
uzasadnienia.
Z tego względu Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 424 8
§ 1
w związku z art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.).
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa K. B.
przeciwko D. F.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 marca 2012 r.,
na skutek skargi pozwanej
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 22 stycznia 2010 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 22 stycznia 2010 r. Sąd Okręgowy zmienił wyrok Sądu
Rejonowego z dnia 19 października 2009 r. w ten sposób, że uchylił wyrok zaoczny
wydany przez ten Sąd w dniu 20 listopada 2008 r. i umorzył postępowanie w
części dotyczącej wydania przyczepy. Ponadto zasądził od pozwanej D. F. na rzecz
powoda K. B. kwotę 4 500 zł z odsetkami w wysokości 11,5% rocznie od dnia 12
listopada 2008 r. do dnia 14 grudnia 2008 r. i 13% rocznie od dnia 15 grudnia 2008
r. i z każdorazowymi odsetkami ustawowymi do dnia zapłaty oraz oddalił
powództwo w pozostałym zakresie i dalej idącą apelację.
Postanowienie Sądu Okręgowego pozwana D. F. zaskarżyła skargą o
stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części,
przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy,
wykazanie że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem.
Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być spełnione
w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek z nich
dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym dla
usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine. Sąd Najwyższy
wyjaśnił przy tym, że każde wymaganie przewidziane w wymienionym przepisie ma
charakter samoistny, powinno być zatem spełnione samodzielnie, niezależnie od
innych (postanowienie z dnia 20 lipca 2005 r., IV CNP 1/05, niepubl.).
3
W skardze pozwanej wskazano przepisy prawa, z którym zaskarżone
orzeczenie jest niezgodne, lecz nie przytoczono podstaw skargi ani ich
uzasadnienia.
Z tego względu Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 424 8
§ 1
w związku z art. 4245
§ 1 pkt 2 k.p.c.).