Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III CNP 7/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jacek Gudowski
w sprawie z powództwa B. J.
przeciwko J. P. i K. P
o ochronę służebności,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 20 marca 2012 r.,
na skutek skargi powódki
o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 12 stycznia 2012 r.,
odrzuca skargę.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 12 stycznia 2012 r. Sąd Okręgowy oddalił apelację powódki
B. J. od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 20 maja 2011 r.
Postanowienie Sądu Okręgowego powódka zaskarżył skargą o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 k.p.c., skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia powinna zawierać oznaczenie orzeczenia, od którego
została wniesiona, ze wskazaniem, czy jest ono zaskarżone w całości lub w części,
przytoczenie jej podstaw oraz ich uzasadnienie, wskazanie przepisu prawa,
z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, uprawdopodobnienie wyrządzenia
szkody, spowodowanej przez wydanie orzeczenia, którego skarga dotyczy,
wykazanie że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe, wniosek o stwierdzenie niezgodności
orzeczenia z prawem. Wymagania te mają charakter konstrukcyjny i powinny być
spełnione w sposób kumulatywny, a zatem skarga niespełniająca któregokolwiek
z nich dotknięta jest tzw. brakiem istotnym, nienaprawialnym w trybie właściwym
dla usuwania braków formalnych i podlega odrzuceniu a limine. Sąd Najwyższy
wyjaśnił przy tym, że każde wymaganie przewidziane w wymienionym przepisie
ma charakter samoistny, powinno być zatem spełnione samodzielnie, niezależnie
od innych (postanowienie z dnia 20 lipca 2005 r., IV CNP 1/05, niepubl.).
W skardze powódki przytoczono podstawy wraz z uzasadnieniem, lecz nie
wskazano przepisu prawa, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne. Z tego
względu skarga nie spełnia wymagania określonego w art. 4245
§ 1 pkt 3 k.p.c.
W skardze nie wykazano również, że wzruszenie zaskarżonego wyroku
nie było i nie jest możliwe w drodze innych środków prawnych.
Wymaganie przewidziane w art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. jest spełnione, gdy skarżący
przeprowadzi wywód, z którego wynika, iż ani skarga kasacyjna, ani skarga
o wznowienie postępowania, ani inne środki prawne nie są w sprawie
dopuszczalne albo z innych przyczyn nie mogą zostać skutecznie wniesione lub
zastosowane (np. postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 17 sierpnia 2005 r.,
3
l CNP 5/05, z dnia 13 grudnia 2005 r., l CNP 28/05, oraz z dnia 16 grudnia 2005 r.,
l CNP 37/05, nie publ.). Skarżąca odniosła się tylko do niedopuszczalności skargi
kasacyjnej, co nie stanowi spełnienia wymagania przewidzianego w art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w sentencji (art. 4248
§ 1 k.p.c.
w związku z art. 4245
§ 1 pkt 3 i 5 k.p.c.).