IV CZ 143/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:31-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 143/11
POSTANOWIENIE
Dnia 22 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Iwona Koper
ze skargi pozwanej A. D.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 kwietnia 2010 r., w sprawie z powództwa Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
w Warszawie
przeciwko D. D., L. D. i A. D.
o ochronę praw autorskich,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 marca 2012 r.,
zażalenia pozwanej A. D.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie
z dnia 12 sierpnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2011 r. oddalił wniosek
pełnomocnika z urzędu pozwanej o przyznanie wynagrodzenia za opracowanie opinii
o braku podstaw do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu Apelacyjnego o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. W ocenie Sądu Apelacyjnego brak
było podstawy prawnej dla uwzględnienia tego wniosku pełnomocnika z urzędu
pozwanej.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucił naruszenie
paragrafu 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(dalej - rozporządzenie o kosztach) w zw. z art. 29 ustawy - Prawo o adwokaturze
i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie na jego rzecz
kwoty 6642 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Przepisy rozporządzenia o kosztach
przewidują wprost wynagrodzenie jedynie za sporządzenie przez adwokata opinii
o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w takiej samej wysokości
jak za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej (§ 13 ust. 4). Przepisy, których
naruszenie zarzucił skarżący nie uzasadniają zaś oceny, że § 13 ust. 4
rozporządzenia o kosztach miałby być stosowany odpowiednio w przypadku
postępowania zażaleniowego. Nie można też przyjąć, że w przepisach
rozporządzenia o kosztach występuje luka dotycząca podstawy i stawki
wynagrodzenia za sporządzenie przez adwokata opinii o braku podstaw do wniesienia
zażalenia. Nie sposób bowiem pominąć, że dokonanie oceny o istnieniu podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej wymaga innego rodzaju rozważań niż ocena
istnienia podstaw do wniesienia zażalenia. Uznanie zatem, że uzasadnione jest
przyznanie adwokatowi wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej nie oznacza, że ta sama ocena dotyczy
postępowania zażaleniowego. Wymaga jednocześnie podkreślenia, że przepisy
rozporządzenia o kosztach nie przewidują też, inaczej niż w przypadku skargi
3
kasacyjnej, wynagrodzenia za sporządzenie zażalenia, a jedynie wynagrodzenie
za „prowadzenie sprawy w postępowaniu zażaleniowym", co stanowi istotną
różnicę w porównaniu z regulacją odnoszącą się do sporządzenia skargi
kasacyjnej. Żaden z przepisów odnoszących się do obowiązków pełnomocnika
z urzędu nie wymaga także sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia
zażalenia, w przypadku, gdy pełnomocnik z urzędu strony uważa, że wniesienie
zażalenia jest nieuzasadnione. Wystarczające jest powiadomienie o tym strony.
Brak jest zatem argumentów wspierających stanowisko, że pełnomocnikowi
z urzędu, który sporządził z własnej inicjatywy opinię o braku podstaw do
wniesienia zażalenia powinno być przyznane wynagrodzenie odpowiadające
stawce za prowadzenie sprawy w postępowaniu zażaleniowym.
Z tych względów zażalenie było pozbawione uzasadnionych podstaw
i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 22 marca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Józef Frąckowiak
SSN Iwona Koper
ze skargi pozwanej A. D.
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem
Sądu Apelacyjnego
z dnia 28 kwietnia 2010 r., w sprawie z powództwa Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
w Warszawie
przeciwko D. D., L. D. i A. D.
o ochronę praw autorskich,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 22 marca 2012 r.,
zażalenia pozwanej A. D.
na postanowienie Sądu Apelacyjnego w Lublinie
z dnia 12 sierpnia 2011 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 12 sierpnia 2011 r. oddalił wniosek
pełnomocnika z urzędu pozwanej o przyznanie wynagrodzenia za opracowanie opinii
o braku podstaw do wniesienia zażalenia na postanowienie Sądu Apelacyjnego o
odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania. W ocenie Sądu Apelacyjnego brak
było podstawy prawnej dla uwzględnienia tego wniosku pełnomocnika z urzędu
pozwanej.
W zażaleniu na powyższe postanowienie skarżący zarzucił naruszenie
paragrafu 13 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztach pomocy prawnej udzielonej z urzędu
(dalej - rozporządzenie o kosztach) w zw. z art. 29 ustawy - Prawo o adwokaturze
i wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie na jego rzecz
kwoty 6642 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest nieuzasadnione. Przepisy rozporządzenia o kosztach
przewidują wprost wynagrodzenie jedynie za sporządzenie przez adwokata opinii
o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, w takiej samej wysokości
jak za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej (§ 13 ust. 4). Przepisy, których
naruszenie zarzucił skarżący nie uzasadniają zaś oceny, że § 13 ust. 4
rozporządzenia o kosztach miałby być stosowany odpowiednio w przypadku
postępowania zażaleniowego. Nie można też przyjąć, że w przepisach
rozporządzenia o kosztach występuje luka dotycząca podstawy i stawki
wynagrodzenia za sporządzenie przez adwokata opinii o braku podstaw do wniesienia
zażalenia. Nie sposób bowiem pominąć, że dokonanie oceny o istnieniu podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej wymaga innego rodzaju rozważań niż ocena
istnienia podstaw do wniesienia zażalenia. Uznanie zatem, że uzasadnione jest
przyznanie adwokatowi wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw
do wniesienia skargi kasacyjnej nie oznacza, że ta sama ocena dotyczy
postępowania zażaleniowego. Wymaga jednocześnie podkreślenia, że przepisy
rozporządzenia o kosztach nie przewidują też, inaczej niż w przypadku skargi
3
kasacyjnej, wynagrodzenia za sporządzenie zażalenia, a jedynie wynagrodzenie
za „prowadzenie sprawy w postępowaniu zażaleniowym", co stanowi istotną
różnicę w porównaniu z regulacją odnoszącą się do sporządzenia skargi
kasacyjnej. Żaden z przepisów odnoszących się do obowiązków pełnomocnika
z urzędu nie wymaga także sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia
zażalenia, w przypadku, gdy pełnomocnik z urzędu strony uważa, że wniesienie
zażalenia jest nieuzasadnione. Wystarczające jest powiadomienie o tym strony.
Brak jest zatem argumentów wspierających stanowisko, że pełnomocnikowi
z urzędu, który sporządził z własnej inicjatywy opinię o braku podstaw do
wniesienia zażalenia powinno być przyznane wynagrodzenie odpowiadające
stawce za prowadzenie sprawy w postępowaniu zażaleniowym.
Z tych względów zażalenie było pozbawione uzasadnionych podstaw
i podlegało oddaleniu na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.
jw