I CSK 563/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II CSK 126/05 II CSK 13/09
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt I CSK 563/11
POSTANOWIENIE
Dnia 5 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku K. M.
przy uczestnictwie Miasta Stołecznego Warszawy, M. J. i innych,
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika Miasta Stołecznego Warszawy
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 21 stycznia 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
oddala wniosek wnioskodawczyni i uczestników […] o
zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnianie
W sprawie o stwierdzenie nabycia przez zasiedzenie własności
nieruchomości, Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem oddalił apelację
2
uczestnika Skarbu Państwa - Prezydenta m.st. Warszawy od postanowienia Sądu
Rejonowego uwzględniającego wniosek.
W skardze kasacyjnej uczestnika postępowania Miasta Stołecznego
Warszawa skarżący uzasadnił wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
występowaniem przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 pkt 1 i 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć ochronie
obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09,
wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r. II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.). Dlatego też przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ze względu
na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga, by przedstawione w niej
zagadnienie prawne było istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju
prawa lub precedensowym charakterze. Sformułowane przez skarżącego
zagadnienie prawne pozbawione jest cech kwalifikujących je jako istotne
w przyjętym rozumieniu.
Skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 3989
§ 1 pkt 4),
jeżeli bez wątpliwości nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub gdy jest pewne,
że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, albo też podniesione
zarzuty oczywiście uzasadniają wniesioną skargę. Argumentacja uzasadnienia
wniosku o przyjęcie wniesionej skargi do rozpoznania ze względu na tę przesłankę,
na tle jej podstaw oraz motywów zaskarżonego postanowienia nie daje podstaw
do takiej oceny.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem
Okręgowym, którą Sąd Najwyższy, w granicach zaskarżenia bierze pod uwagę
z urzędu.
3
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c
orzeczono jak w sentencji. Z braku przesłanek do odstąpienia od zasady
wynikającej z art. 520 § 1 k.p.c. oddaleniu podlegał wniosek wnioskodawczyni
i uczestników postępowania o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
POSTANOWIENIE
Dnia 5 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper
w sprawie z wniosku K. M.
przy uczestnictwie Miasta Stołecznego Warszawy, M. J. i innych,
o stwierdzenie nabycia własności nieruchomości przez zasiedzenie,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 5 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej uczestnika Miasta Stołecznego Warszawy
od postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 21 stycznia 2011 r.,
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
oddala wniosek wnioskodawczyni i uczestników […] o
zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnianie
W sprawie o stwierdzenie nabycia przez zasiedzenie własności
nieruchomości, Sąd Okręgowy zaskarżonym postanowieniem oddalił apelację
2
uczestnika Skarbu Państwa - Prezydenta m.st. Warszawy od postanowienia Sądu
Rejonowego uwzględniającego wniosek.
W skardze kasacyjnej uczestnika postępowania Miasta Stołecznego
Warszawa skarżący uzasadnił wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania
występowaniem przesłanek określonych w art. 3989
§ 1 pkt 1 i 4 k.p.c.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Skarga kasacyjna jest kwalifikowanym środkiem prawnym, którego
rozpoznanie przez Sąd Najwyższy musi być uzasadnione względami o szczególnej
doniosłości, wykraczającymi poza indywidualny interes skarżącego, a leżącymi
w interesie powszechnym. Rozpoznanie skargi kasacyjnej powinno służyć ochronie
obowiązującego porządku prawnego przed dowolnością orzekania, oraz
zapewnieniu jednolitości orzecznictwa sądowego w takich sprawach, w których
możliwe jest dokonanie zasadniczej wykładni przepisu prawa, mającej walor
generalny i abstrakcyjny (post. SN z dnia 7 kwietnia 2009 r., II CSK 13/09,
wyrok SN z dnia 23 lutego 2006 r. II CSK 126/05, post. SN z dnia 4 lutego 2000 r.,
nie publ.). Dlatego też przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania ze względu
na przesłankę z art. 3989
§ 1 pkt 1 k.p.c. wymaga, by przedstawione w niej
zagadnienie prawne było istotne, co wyraża się w jego znaczeniu dla rozwoju
prawa lub precedensowym charakterze. Sformułowane przez skarżącego
zagadnienie prawne pozbawione jest cech kwalifikujących je jako istotne
w przyjętym rozumieniu.
Skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona (art. 3989
§ 1 pkt 4),
jeżeli bez wątpliwości nastąpiły podnoszone w niej uchybienia lub gdy jest pewne,
że miały one wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, albo też podniesione
zarzuty oczywiście uzasadniają wniesioną skargę. Argumentacja uzasadnienia
wniosku o przyjęcie wniesionej skargi do rozpoznania ze względu na tę przesłankę,
na tle jej podstaw oraz motywów zaskarżonego postanowienia nie daje podstaw
do takiej oceny.
W sprawie nie zachodzi nieważność postępowania przed Sądem
Okręgowym, którą Sąd Najwyższy, w granicach zaskarżenia bierze pod uwagę
z urzędu.
3
Z tych przyczyn na podstawie art. 3989
§ 2 w zw. z art. 13 § 2 k.p.c
orzeczono jak w sentencji. Z braku przesłanek do odstąpienia od zasady
wynikającej z art. 520 § 1 k.p.c. oddaleniu podlegał wniosek wnioskodawczyni
i uczestników postępowania o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.