V CSK 298/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:16-11-2012
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CSK 298/11
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa S. K. i M. K.
przeciwko Gminie P.
o unieważnienie umowy sprzedaży i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 marca 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. przyznaje adwokatowi S. Z. od Skarbu Państwa – Sądu
Apelacyjnego kwotę 2700 zł (dwa tysiące siedemset),
powiększoną o stawkę podatku VAT, tytułem kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodom z
urzędu w postępowaniu kasacyjnym i oddala wniosek
strony pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3 marca
2011 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na
nieważność postępowania. Analiza wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże do stwierdzenia, że wskazana
przez skarżącego podstawa przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie
zachodzi. Brak jest bowiem podstaw by przyjąć, że w sprawie miała miejsce
nieważność postępowania z uwagi na pozbawienie skarżących możności obrony
ich praw. Tej podstawy nieważności postępowania skarżący upatrują w odmowie
przyznania im pełnomocnika z urzędu. Okoliczności wskazane przez skarżących
nie usprawiedliwiają jednak oceny, że odmowa ustanowienia na ich rzecz
pełnomocnika przez sądy pierwszej i drugiej instancji nastąpiła z naruszeniem art.
117 § 5 k.p.c., co zarzucali skarżący.
Z tych względów orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
md
POSTANOWIENIE
Dnia 12 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Zawistowski
w sprawie z powództwa S. K. i M. K.
przeciwko Gminie P.
o unieważnienie umowy sprzedaży i zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 kwietnia 2012 r.,
na skutek skargi kasacyjnej powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 3 marca 2011 r.,
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
2. przyznaje adwokatowi S. Z. od Skarbu Państwa – Sądu
Apelacyjnego kwotę 2700 zł (dwa tysiące siedemset),
powiększoną o stawkę podatku VAT, tytułem kosztów
nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej powodom z
urzędu w postępowaniu kasacyjnym i oddala wniosek
strony pozwanej o zasądzenie kosztów postępowania
kasacyjnego.
2
Uzasadnienie
Zgodnie z brzmieniem art. 3989
§ 1 k.p.c. Sąd Najwyższy przyjmuje skargę
kasacyjną do rozpoznania w następujących wypadkach:
- w sprawie występuje istotne zagadnienie prawne
- istnieje potrzeba wykładni przepisów prawnych budzących poważne
wątpliwości lub wywołujących rozbieżności w orzecznictwie sądów
- zachodzi nieważność postępowania
- skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Skarga kasacyjna powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 3 marca
2011 r. zawiera wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania z powołaniem się na
nieważność postępowania. Analiza wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania i jego uzasadnienia prowadzi jednakże do stwierdzenia, że wskazana
przez skarżącego podstawa przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie
zachodzi. Brak jest bowiem podstaw by przyjąć, że w sprawie miała miejsce
nieważność postępowania z uwagi na pozbawienie skarżących możności obrony
ich praw. Tej podstawy nieważności postępowania skarżący upatrują w odmowie
przyznania im pełnomocnika z urzędu. Okoliczności wskazane przez skarżących
nie usprawiedliwiają jednak oceny, że odmowa ustanowienia na ich rzecz
pełnomocnika przez sądy pierwszej i drugiej instancji nastąpiła z naruszeniem art.
117 § 5 k.p.c., co zarzucali skarżący.
Z tych względów orzeczono jak w treści postanowienia (art. 3989
§ 2 k.p.c.).
md