Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CNP 1/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Irena Gromska-Szuster
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 kwietnia 2012 r.,
skargi A. Z.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 30 czerwca 2011r., wydanego
w sprawie z powództwa A. Z.
przeciwko Spółdzielni Mieszkaniowej "W." w S.
o uchylenie uchwały ewentualnie o ustalenie nieważności
uchwały organu Spółdzielni,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 30 czerwca 2011 r. Sąd Apelacyjny w wyniku apelacji
pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej „W.” zmienił wyrok Sądu pierwszej instancji i
oddalił powództwo A. Z. u uchylenie, ewentualnie stwierdzenie nieważności
uchwały nr 11/2010 z dnia 25 marca 2010 r. Komisji Rewizyjnej pozwanej
Spółdzielni, zmieniającej punkt 1 uchwały Komisji Rewizyjnej z dnia 27 stycznia
2010 r. nr 3/2010 przez rozłożenie na raty po 500 zł. miesięcznie opłaty 3 000 zł.
nałożonej na członków uchwałą nr 3/2010 i ustalającej wysokość opłat
eksploatacyjnych.
W skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem powyższego wyroku
powód stwierdził, że poniósł szkodę na skutek jego wydania, gdyż zaskarżona
uchwala nr 11/2010 zobowiązała użytkowników garaży do partycypowania
w kosztach eksploatacji i utrzymania kompleksu garażowego. Użytkowników,
którzy dotychczas nie uiścili należności, zobowiązano do uiszczenia kwoty 3 000 zł.
na naprawy dachu garażowego w kwotach po 632,64 zł. miesięcznie, zaś dla tych,
którzy ją uiścili, płatną w kwotach po 132,64 zł. Sąd ustalił, że powód posiada
3 boksy garażowe. Nie uchylenie przez Sąd niezgodnej z prawem uchwały
względnie nie stwierdzenie jej nieważności zobligowało powoda do uiszczenia na
rzecz pozwanej kwoty 9 000 zł., co w istocie uczynił. Po jego stronie powstał zatem
uszczerbek majątkowy w wysokości 9 000 zł.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c., jednym z wymagań konstrukcyjnych
skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku jest
uprawdopodobnienie wyrządzenia szkody, spowodowanej przez wydanie wyroku,
którego skarga dotyczy. Jak wielokrotnie wskazywał Sąd Najwyższy, spełnienie tej
przesłanki wymaga złożenia przez skarżącego oświadczenia, że szkoda wystąpiła,
wskazania jej rodzaju, wysokości i czasu powstania oraz wykazania, że szkoda jest
następstwem wydania zaskarżonego wyroku, a także powołania lub przedstawienia
dowodów albo innych środków uwiarygodniających jego twierdzenia w tym
3
przedmiocie (porównaj między innymi orzeczenie z dnia 11 sierpnia 2005 r. III CNP
4/05, OSNC 2006/1/16).
Skarżący nie wykazał tych okoliczności. Nie określił rodzaju szkody ani
czasu jej powstania, nie wykazał też, że jest ona następstwem wydania
zaskarżonego wyroku, co w rozpoznawanej sprawie było tym bardziej konieczne,
że zaskarżona przez niego uchwała nie wprowadziła obowiązku uiszczenia kwoty
3000 zł., a jedynie należność ustaloną w tej wysokości przez niezaskarżoną
wcześniejszą uchwałę, rozłożyła na raty i ustaliła wysokość opłat eksploatacyjnych,
a zatem konieczność uiszczenia przez powoda kwoty 9 000 zł. nie wynikała
z zaskarżonej uchwały. Skarżący nie przedstawił też żadnych dowodów ani innych
środków uwiarygodniających poniesienie szkody wynikającej z wydania
zaskarżonego wyroku.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy na podstawie art. 4248
§ 1 w zw. z art. 4245
§ 1 pkt 4 k.p.c. odrzucił skargę.
db