II CNP 58/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:29-11-2012
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CNP 58/11
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 kwietnia 2012 r.,
skargi J. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 10 maja 2011 r., wydanego
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko A. K.
o uznanie obowiązku alimentacyjnego za wygasły,
1. stwierdza niezgodność z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2011,
2. nie obciąża A. K. kosztami postępowania skargowego na
rzecz J. K.
Uzasadnienie
2
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 5 października 2010 r. uwzględnił częściowo
powództwo o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wniesione przez
powoda J. K. przeciwko A. K. i obniżył świadczenia alimentacyjne obciążające
powoda z 600 zł do 300 zł miesięcznie. Wyrok ten, w części oddalającej
powództwo, zaskarżył powód. Po rozpoznaniu jego apelacji Sąd Okręgowy
wyrokiem z dnia 10 maja 2011 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że
powództwo w całości oddalił, uznając je za nieuzasadnione.
Powód w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 10 maja 2011 r. zarzucił naruszenie art. 384 k.p.c. i art. 378 § 1
k.p.c. Wskazał, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z tymi przepisami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezspornym jest, że od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 października
2010 r. apelację wniósł jedynie powód, w części, w której oddalono jego
powództwo. W pozostałym zakresie, w części uwzględniającej powództwo wyrok
stał się prawomocny i nie mógł być przedmiotem rozpoznania przez Sąd drugiej
instancji. Przeciwko jego wzruszeniu w tej części przemawiały również granice
zaskarżenia. Sąd drugiej instancji rozpoznaje bowiem sprawę wyłącznie
w granicach apelacji (art. 378 § 1 k.p.c.), a granice te wyznacza między innymi
zakres zaskarżenia. Powód zasadnie wskazał również, że Sąd Okręgowy nie mógł
zmienić zaskarżonego wyroku na jego niekorzyść z uwagi na treść art. 384 k.p.c. –
w przypadku zaskarżenia go wyłącznie przez powoda. Rozstrzygnięciem na
niekorzyść powoda była zaś niewątpliwie zmiana zaskarżonego wyroku poprzez
oddalenie powództwa w całości.
Powyższe wskazuje, że wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2011 r.
zapadł z rażącym naruszeniem przepisów postępowania i jest niezgodny z prawem
w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c. Powód uprawdopodobnił jednocześnie, że na
skutek wydania tego wyroku doznał szkody majątkowej związanej z koniecznością
dalszego ponoszenia świadczeń alimentacyjnych w części, w której został
wcześniej prawomocnie zwolniony od tego obowiązku.
3
Z tych względów skarga podlegała uwzględnieniu na podstawie art. 42411
§ 2 k.p.c.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 25 kwietnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)
SSN Anna Owczarek
SSN Dariusz Zawistowski (sprawozdawca)
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 kwietnia 2012 r.,
skargi J. K.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego
wyroku Sądu Okręgowego
z dnia 10 maja 2011 r., wydanego
w sprawie z powództwa J. K.
przeciwko A. K.
o uznanie obowiązku alimentacyjnego za wygasły,
1. stwierdza niezgodność z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2011,
2. nie obciąża A. K. kosztami postępowania skargowego na
rzecz J. K.
Uzasadnienie
2
Sąd Rejonowy wyrokiem z dnia 5 października 2010 r. uwzględnił częściowo
powództwo o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego wniesione przez
powoda J. K. przeciwko A. K. i obniżył świadczenia alimentacyjne obciążające
powoda z 600 zł do 300 zł miesięcznie. Wyrok ten, w części oddalającej
powództwo, zaskarżył powód. Po rozpoznaniu jego apelacji Sąd Okręgowy
wyrokiem z dnia 10 maja 2011 r. zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że
powództwo w całości oddalił, uznając je za nieuzasadnione.
Powód w skardze o stwierdzenie niezgodności z prawem wyroku Sądu
Okręgowego z dnia 10 maja 2011 r. zarzucił naruszenie art. 384 k.p.c. i art. 378 § 1
k.p.c. Wskazał, że zaskarżony wyrok jest niezgodny z tymi przepisami.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Bezspornym jest, że od wyroku Sądu Rejonowego z dnia 5 października
2010 r. apelację wniósł jedynie powód, w części, w której oddalono jego
powództwo. W pozostałym zakresie, w części uwzględniającej powództwo wyrok
stał się prawomocny i nie mógł być przedmiotem rozpoznania przez Sąd drugiej
instancji. Przeciwko jego wzruszeniu w tej części przemawiały również granice
zaskarżenia. Sąd drugiej instancji rozpoznaje bowiem sprawę wyłącznie
w granicach apelacji (art. 378 § 1 k.p.c.), a granice te wyznacza między innymi
zakres zaskarżenia. Powód zasadnie wskazał również, że Sąd Okręgowy nie mógł
zmienić zaskarżonego wyroku na jego niekorzyść z uwagi na treść art. 384 k.p.c. –
w przypadku zaskarżenia go wyłącznie przez powoda. Rozstrzygnięciem na
niekorzyść powoda była zaś niewątpliwie zmiana zaskarżonego wyroku poprzez
oddalenie powództwa w całości.
Powyższe wskazuje, że wyrok Sądu Okręgowego z dnia 10 maja 2011 r.
zapadł z rażącym naruszeniem przepisów postępowania i jest niezgodny z prawem
w rozumieniu art. 4241
§ 1 k.p.c. Powód uprawdopodobnił jednocześnie, że na
skutek wydania tego wyroku doznał szkody majątkowej związanej z koniecznością
dalszego ponoszenia świadczeń alimentacyjnych w części, w której został
wcześniej prawomocnie zwolniony od tego obowiązku.
3
Z tych względów skarga podlegała uwzględnieniu na podstawie art. 42411
§ 2 k.p.c.