V CNP 94/11
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:09-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt V CNP 94/11
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie ze skargi Z. S. i I. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
z dnia 31 lipca 2009 r., w sprawie z powództwa B. S.
przeciwko Z. S. i I. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez pozwanych Z. S. i I. S. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w C. z dnia 31 lipca 2009 r.
podlega odrzuceniu z następującej przyczyny.
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
w części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia
warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna zawierać między innymi
„wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego
warunku skargi oznacza, że skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy
prawnej przepisów dotyczących środków prawnych, których zastosowanie –
w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych
przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku. Skarżąca powinien zatem
wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od zaskarżonego orzeczenia nie
przysługuje środek prawny, przy pomocy którego mogłoby nastąpić wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia.
Należy podkreślić, że nie chodzi tylko o skargę kasacyjną lub skargę
o wznowienie postępowania, ale także o inne środki prawne pozwalające na
zmianę lub uchylenie orzeczenia, ewentualnie służące pozbawieniu lub
ograniczeniu wykonalności orzeczenia.
Zaznaczenia wymaga również, że zgodnie z 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżący
musi „wykazać" (nie tylko „wskazać"), iż wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Musi więc ujawnić
i przedstawić w skardze tę okoliczność w sposób wyczerpujący i niebudzący
wątpliwości oraz w drodze stosownego wywodu dowieść jej istnienia i przekonująco
uzasadnić. Skarżący uzasadnił tylko istniejącą, jego zdaniem, niedopuszczalność
wniesienia w rozpoznawanej sprawie skargi kasacyjnej. Nie wykazał zaś,
że niedopuszczalne było skorzystanie z innych środków prawnych przy pomocy,
których zaskarżone orzeczenie mogłoby zostać wzruszone.
3
Zawarta w przedstawionej skardze argumentacja nie może być uznane
za prawidłowe (wystarczające) wypełnienie obowiązku nałożonego w art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c.
Skarga dotknięta wskazanym brakiem podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 22 czerwca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Józef Frąckowiak
w sprawie ze skargi Z. S. i I. S.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
z dnia 31 lipca 2009 r., w sprawie z powództwa B. S.
przeciwko Z. S. i I. S.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 22 czerwca 2012 r.,
odrzuca skargę.
2
Uzasadnienie
Wniesiona przez pozwanych Z. S. i I. S. skarga o stwierdzenie niezgodności
z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w C. z dnia 31 lipca 2009 r.
podlega odrzuceniu z następującej przyczyny.
Skarga o stwierdzenie niezgodności prawomocnego orzeczenia z prawem
w części określającej jej istotę (jej treść), w której należy wykazać, że spełnia
warunki przewidziane w art. 4245
§ 1 k.p.c., powinna zawierać między innymi
„wykazanie, że wzruszenie zaskarżonego orzeczenia w drodze innych środków
prawnych nie było i nie jest możliwe” (art. 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c.). Takie ujęcie tego
warunku skargi oznacza, że skarżącego obciąża obowiązek przedstawienia analizy
prawnej przepisów dotyczących środków prawnych, których zastosowanie –
w odniesieniu do zaskarżonego orzeczenia – jest niedopuszczalne lub z innych
przyczyn na pewno nie mogłoby odnieść skutku. Skarżąca powinien zatem
wykazać, powołując odpowiednie przepisy, że od zaskarżonego orzeczenia nie
przysługuje środek prawny, przy pomocy którego mogłoby nastąpić wzruszenie
zaskarżonego orzeczenia.
Należy podkreślić, że nie chodzi tylko o skargę kasacyjną lub skargę
o wznowienie postępowania, ale także o inne środki prawne pozwalające na
zmianę lub uchylenie orzeczenia, ewentualnie służące pozbawieniu lub
ograniczeniu wykonalności orzeczenia.
Zaznaczenia wymaga również, że zgodnie z 4245
§ 1 pkt 5 k.p.c. skarżący
musi „wykazać" (nie tylko „wskazać"), iż wzruszenie zaskarżonego orzeczenia
w drodze innych środków prawnych nie było i nie jest możliwe. Musi więc ujawnić
i przedstawić w skardze tę okoliczność w sposób wyczerpujący i niebudzący
wątpliwości oraz w drodze stosownego wywodu dowieść jej istnienia i przekonująco
uzasadnić. Skarżący uzasadnił tylko istniejącą, jego zdaniem, niedopuszczalność
wniesienia w rozpoznawanej sprawie skargi kasacyjnej. Nie wykazał zaś,
że niedopuszczalne było skorzystanie z innych środków prawnych przy pomocy,
których zaskarżone orzeczenie mogłoby zostać wzruszone.
3
Zawarta w przedstawionej skardze argumentacja nie może być uznane
za prawidłowe (wystarczające) wypełnienie obowiązku nałożonego w art. 4245
§ 1
pkt 5 k.p.c.
Skarga dotknięta wskazanym brakiem podlegała odrzuceniu (art. 4248
§ 1
k.p.c.).
jw