Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 42/12
POSTANOWIENIE
Dnia 5 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Iwona Koper (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)
SSN Anna Owczarek
w sprawie z powództwa J. J.
przeciwko Gminie G.- Miejskiemu Ośrodkowi Pomocy Społecznej
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 5 lipca 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punkcie II wyroku
Sądu Apelacyjnego
z dnia 18 maja 2011 r.,
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego radcy
prawnemu M. A. kwotę sześćset zł powiększoną o stawkę
podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy
prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu
zażaleniowym.
Uzasadnienie
2
Zażaleniem z dnia 9 września 2011 r. powód J. J. zaskarżył rozstrzygnięcie o
kosztach sądowych zawarte w pkt 4 wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 18 maja
2011 r. W punkcie tym zasądzono od powoda na rzecz pozwanego kwotę 2500 zł
tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym w
związku z oddaleniem apelacji powoda od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 20
grudnia 2010 r. Skarżący, zarzucając naruszenie art. 108 ustawy o kosztach w
sprawach cywilnych w zw. z art. 102 k.p.c., domagał się uchylenia tego
rozstrzygnięcia i przekazania sprawy w tym zakresie Sądowi drugiej instancji do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Należy stwierdzić, że Sąd Apelacyjny szerzej uzasadnił rozstrzygnięcie
o kosztach zawarte w pkt II wyroku z dnia 18 maja 2011 r. Trafnie przede
wszystkim stwierdził to, że fakt zwolnienia powoda od kosztów sądowych nie
zwalnia strony od obowiązku zwrotu kosztów procesu przeciwnikowi, jeżeli istnieje
podstawa prawna do zasądzenia takich kosztów. Przekonuje również argument
tego Sądu, że w rozpoznawanej sprawie nie zachodził szczególnie uzasadniony
przypadek uzasadniający zastosowanie art. 102 k.p.c. Skarżący inicjuje istotnie
z własnej inicjatywy wiele postępowań sądowych wymagających m.in.
zaangażowania odpowiednich środków publicznych, w tym także - powoduje
odpowiednie wydatki związane z konieczną obroną przed zgłaszanymi przez niego
roszczeniami, niekonsultowanymi w dodatku z prawnikami. W tej sytuacji sam
pobyt w więzieniu nie mógł decydować o tym, że zaistniał - w odniesieniu do
powoda - szczególny przypadek uzasadniający odstąpienie od reguły wyrażonej
w art. 98 k.p.c. i zastosowanie art. 102 k.p.c.
W tej sytuacji zażalenie powoda należało oddalić jako nieuzasadnione
(art. 3941
§ 3 k.p.c. w zw. z art. 39814
k.p.c.).
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono stosownie do art. 98
k.p.c., 108 § 1 k.p.c. i §§ 6, 12 i 15 rozporządzenia MS w sprawie opłat za
czynności radców prawnych (…) (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm.).
jw