Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III KK 280/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 21 sierpnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący)
SSN Krzysztof Cesarz
SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
Protokolant Jolanta Włostowska
na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 § 5 k.p.k.)
w sprawie B. G.
skazanej z art. 61 § 1 k.k.s. i innych
po rozpoznaniu w Izbie Karnej
w dniu 21 sierpnia 2012 r.
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanej
od wyroku Sądu Rejonowego
z dnia 12 września 2011 r.,
uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o
karze łącznej i sprawę w tym zakresie przekazuje do
ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.
UZASADNIENIE
B. G. została oskarżona o to, że:
I. w okresie 01.01.2006 - 31.12.2009 r. w Ł., nierzetelnie prowadziła
księgi podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług, nie ewidencjonując
w nich sprzedaży w kwocie 746 592,88 zł., tj. o przestępstwo skarbowe z art.
61 § 1 k.k.s.,
II. w okresie 25.11.2006 - 5.08.2010 r. w Ł., uchylając się od
opodatkowania nie składała deklaracji VAT-7 za miesiące październik 2006 -
styczeń 2009 r., przez co naraziła Skarb Państwa na uszczuplenie w podatku
od towarów i usług w łącznej kwocie 90 834 zł., tj. o przestępstwo skarbowe z
art. 54 § 2 k.k.s.,
III. w okresie 12.10.2006 - 1.02.2009 r. w Ł., nie prowadziła ewidencji
sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. o przestępstwo skarbowe z art. 60
§ 1 k.k.s.
Sąd Rejonowy wyrokiem nakazowym z dnia 12 września 2011 r., uznał B.
G. za winną dokonania zarzucanych jej czynów opisanych w pkt I, II i III aktu
oskarżenia i:
-za czyn opisany w pkt I skazał ją na podstawie art. 61 § 1 k.k.s. na karę
grzywny w wymiarze 10 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki
na kwotę 50 zł,
-za czyn opisany w pkt II skazał ją na podstawie art. 54 § 2 k.k.s. na karę
grzywny w wymiarze 30 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki
na kwotę 50 zł,
-za czyn opisany w pkt III skazał ją na podstawie art. 61 § 1 k.k.s. na karę
grzywny w wymiarze 10 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki
na kwotę 50 zł.
Na podstawie art. 39 § 1 k.k.s. sąd orzekł wobec oskarżonej karę łączną
grzywny w wymiarze 70 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki
na kwotę 50 zł.
Sąd zwolnił oskarżoną od uiszczenia kosztów sądowych, które przejął na
rachunek Skarbu Państwa.
Powyższe orzeczenie nie zostało zaskarżone przez strony i
uprawomocniło się w dniu 5 listopada 2011 r., tj. wraz z upływem terminu do
złożenia sprzeciwu.
Od prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego z dnia 12 września 2011
r. , kasację wywiódł Prokurator Generalny.
Na podstawie art. 113 § 1 k.k.s. w zw. z art. 521 § 1 k.p.k. zaskarżył
powyższy wyrok, na korzyść skazanej B. G., w części dotyczącej orzeczenia o
karze łącznej.
Na podstawie art. 113 § 1 k.k.s. w zw. z art. 523 § 1 k.p.k., art. 526 § 1
k.p.k. oraz art. 537 § 1 i 2 k.p.k. zarzucił rażące i mające istotny wpływ na
treść wyroku naruszenie przepisu prawa materialnego - art. 39 § 1 k.k.s.,
polegające na orzeczeniu wobec skazanej kary łącznej grzywny w wymiarze 70
stawek dziennych przy ustaleniu jednej stawki w kwocie 50 zł, to jest w
wymiarze wyższym od sumy podlegających łączeniu kar jednostkowych
grzywny, orzeczonych za poszczególne przestępstwa skarbowe, wynoszącej
50 stawek dziennych i wniósł o uchylenie wyroku w zaskarżonej części i
przekazanie w tym zakresie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi
Rejonowemu.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja jest oczywiście zasadna.
Przepis art. 39 § 1 k.k.s. stanowi, że sąd wymierza karę łączną w
granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa
skarbowe do sumy tych kar.
W tej sprawie Sąd połączył orzeczone wobec skazanej kary grzywny w
wymiarze: 10 stawek dziennych po 50 zł jedna stawka, 30 stawek dziennych
po 50 zł jedna stawka i 10 stawek dziennych po 50 zł jedna stawka.
Suma kar jednostkowych grzywny wynosi zatem 50 stawek dziennych, a
tymczasem Sąd Rejonowy z oczywistą obrazą art. 39 § 1 k.k.s. orzekł wobec
skazanej karę łączną 70 stawek dziennych.
Wymierzenie przez Sąd Rejonowy skazanej B. G. kary łącznej w
wymiarze wyższym od sumy kar jednostkowych podlegających łączeniu
stanowi uchybienie mające niewątpliwie rażący charakter i oczywisty wpływ
na treść orzeczenia.
Na marginesie zauważyć również należy, że sąd nieprawidłowo wskazał
podstawę wymiaru kary za czyn przypisany skazanej w pkt III wyroku. Uznając
bowiem B. G. za winną popełnienia czynu (opisanego w pkt III aktu
oskarżenia), zakwalifikowanego jako przestępstwo skarbowe z art. 60 § 1
k.k.s., sąd wskazał jako podstawę wymiaru kary za ten czyn przepis art. 61 § 1
k.k.s.
Nieprawidłowość ta nie miała istotnego wpływu na treść orzeczenia.
W obydwu wyżej wymienionych przepisach Kodeksu karnego
skarbowego przewidziana jest taka sama sankcja - kara grzywny do 240
stawek dziennych.
Biorąc powyższe rozważania pod uwagę Sąd Najwyższy uchylił
zaskarżony wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze łącznej i sprawę w
tym zakresie przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu.