IV KZ 45/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 45/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie T. B.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, bez udziału stron,
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego
z dnia 5 lipca 2012 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie .
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia kasacji sporządzonej
osobiście przez skazanego od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 marca 2012 r.,
wobec tego, że nie usunął on w ustawowym terminie braku formalnego kasacji,
objętej przymusem adwokackim.
W zażaleniu na to zarządzenie skazany wskazał, że wyrok sądu
odwoławczego, jako dotknięty uchybieniem z art. 439 k.p.k. „nie powinien się
uprawomocnić”, jest nieważny z mocy prawa oraz powinien zostać poddany kontroli
kasacyjnej. Powołał się także na brak środków finansowych potrzebnych do
2
ustanowienia adwokata. Domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia i
„uznania kasacji za skuteczną”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie skazanego jest bezzasadne.
Podstawą zaskarżonego zarządzenia jest ustalenie, że kasacja sporządzona
osobiście przez skazanego nie spełnia warunku formalnego określonego w art. 526
§ 2 k.p.k., to jest wymagania, aby sporządzona została i podpisana przez adwokata.
Skarżący nie podważa tego ustalenia, skutkującego odmową przyjęcia kasacji.
Twierdzi natomiast m.in., że nie mógł usunąć braku formalnego kasacji z powodu
braku środków finansowych, potrzebnych do ustanowienia adwokata. Nie
kwestionując tego twierdzenia zauważyć należy, że w takiej sytuacji skazany mógł
wystąpić z wnioskiem o wyznaczenie obrońcy z urzędu po doręczeniu mu w dniu
15 czerwca 2012 r. odpisu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego wzywającego do usunięcia braku formalnego
kasacji, czego jednak nie uczynił.
Dodać przy tym trzeba, że skazany odpis postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 29 maja 2012 r. o odmowie ustanowienia obrońcy z urzędu w postępowaniu
okołokasacyjnym otrzymał w dniu 1 czerwca 2012 r., a więc przed wydaniem
powyższego zarządzenia.
W tej sytuacji jedynym sposobem skutecznego podważenia zaskarżonego
zarządzenia byłoby wykazanie, że zgodnie z wymogami prawa procesowego
kasacja została sporządzona i podpisana przez adwokata. Ponieważ skazany tego
nie uczynił, brak jest podstaw do wzruszenia tego zarządzenia.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie T. B.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu, bez udziału stron,
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia skazanego
na zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego
z dnia 5 lipca 2012 r.,
o odmowie przyjęcia kasacji
postanowił :
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie .
UZASADNIENIE
Zaskarżonym zarządzeniem odmówiono przyjęcia kasacji sporządzonej
osobiście przez skazanego od wyroku Sądu Okręgowego z dnia 29 marca 2012 r.,
wobec tego, że nie usunął on w ustawowym terminie braku formalnego kasacji,
objętej przymusem adwokackim.
W zażaleniu na to zarządzenie skazany wskazał, że wyrok sądu
odwoławczego, jako dotknięty uchybieniem z art. 439 k.p.k. „nie powinien się
uprawomocnić”, jest nieważny z mocy prawa oraz powinien zostać poddany kontroli
kasacyjnej. Powołał się także na brak środków finansowych potrzebnych do
2
ustanowienia adwokata. Domagał się uchylenia zaskarżonego zarządzenia i
„uznania kasacji za skuteczną”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie skazanego jest bezzasadne.
Podstawą zaskarżonego zarządzenia jest ustalenie, że kasacja sporządzona
osobiście przez skazanego nie spełnia warunku formalnego określonego w art. 526
§ 2 k.p.k., to jest wymagania, aby sporządzona została i podpisana przez adwokata.
Skarżący nie podważa tego ustalenia, skutkującego odmową przyjęcia kasacji.
Twierdzi natomiast m.in., że nie mógł usunąć braku formalnego kasacji z powodu
braku środków finansowych, potrzebnych do ustanowienia adwokata. Nie
kwestionując tego twierdzenia zauważyć należy, że w takiej sytuacji skazany mógł
wystąpić z wnioskiem o wyznaczenie obrońcy z urzędu po doręczeniu mu w dniu
15 czerwca 2012 r. odpisu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału Karnego
Odwoławczego Sądu Okręgowego wzywającego do usunięcia braku formalnego
kasacji, czego jednak nie uczynił.
Dodać przy tym trzeba, że skazany odpis postanowienia Sądu Okręgowego
z dnia 29 maja 2012 r. o odmowie ustanowienia obrońcy z urzędu w postępowaniu
okołokasacyjnym otrzymał w dniu 1 czerwca 2012 r., a więc przed wydaniem
powyższego zarządzenia.
W tej sytuacji jedynym sposobem skutecznego podważenia zaskarżonego
zarządzenia byłoby wykazanie, że zgodnie z wymogami prawa procesowego
kasacja została sporządzona i podpisana przez adwokata. Ponieważ skazany tego
nie uczynił, brak jest podstaw do wzruszenia tego zarządzenia.
Kierując się powyższym Sąd Najwyższy postanowił jak na wstępie.