IV KZ 50/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:26-07-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KZ 50/12
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia pokrzywdzonej R. B. na zarządzenie upoważnionego sędziego Sądu
Rejonowego
z dnia 17 lipca 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie okazało się bezzasadne – i to w stopniu oczywistym. Jakkolwiek
skarżąca przedstawiła swój punkt widzenia w sposób dość obszerny, to jednak jej
argumentacja rozminęła się całkowicie z argumentacją, która legła u podstaw
kwestionowanego zarządzenia. Warto zatem jeszcze raz powtórzyć: zgodnie z art.
519 k.p.k. strona może wnieść kasację jedynie od prawomocnego wyroku sądu
odwoławczego, kończącego postępowanie. Jeśli intencją pokrzywdzonej było
zainteresowanie sprawą jednego z podmiotów szczególnych z art. 521 § 1 k.p.k. i
skłonienie go do złożenia kasacji, powinna była wystąpić do któregoś z nich, to jest
do Prokuratora Generalnego lub Rzecznika Praw Obywatelskich, ze stosowną
sygnalizacją.
Dlatego Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.
POSTANOWIENIE
Dnia 11 września 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu bez udziału stron
w dniu 11 września 2012 r.,
zażalenia pokrzywdzonej R. B. na zarządzenie upoważnionego sędziego Sądu
Rejonowego
z dnia 17 lipca 2012 r., o odmowie przyjęcia kasacji,
utrzymać w mocy zaskarżone zarządzenie.
UZASADNIENIE
Zażalenie okazało się bezzasadne – i to w stopniu oczywistym. Jakkolwiek
skarżąca przedstawiła swój punkt widzenia w sposób dość obszerny, to jednak jej
argumentacja rozminęła się całkowicie z argumentacją, która legła u podstaw
kwestionowanego zarządzenia. Warto zatem jeszcze raz powtórzyć: zgodnie z art.
519 k.p.k. strona może wnieść kasację jedynie od prawomocnego wyroku sądu
odwoławczego, kończącego postępowanie. Jeśli intencją pokrzywdzonej było
zainteresowanie sprawą jednego z podmiotów szczególnych z art. 521 § 1 k.p.k. i
skłonienie go do złożenia kasacji, powinna była wystąpić do któregoś z nich, to jest
do Prokuratora Generalnego lub Rzecznika Praw Obywatelskich, ze stosowną
sygnalizacją.
Dlatego Sąd Najwyższy orzekł jak w dyspozytywnej części postanowienia.