Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 113/12
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Grzegorz Misiurek
SSA Władysław Pawlak (sprawozdawca)
w sprawie z wniosku S. J.
przy uczestnictwie A. J., M. O., J. J. i S. J.
o stwierdzenie zasiedzenia,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2012 r.,
zażalenia wnioskodawcy
na postanowienie Sądu Okręgowego w G.
z dnia 25 kwietnia 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Okręgowy w G. odrzucił skargę
kasacyjną wnioskodawcy S. J.
W uzasadnieniu wyjaśnił, że zarządzeniem z dnia 2 kwietnia 2012 r.,
pełnomocnik wnioskodawcy został wezwany o uzupełnienie braków formalnych
skargi kasacyjnej, przez prawidłowe oznaczenie wszystkich uczestników
postępowania, ze wskazaniem ich adresów oraz nadesłanie 5 odpisów skargi
kasacyjnej. W zakreślonym terminie braki te zostało uzupełnione jedynie
częściowo, a mianowicie pełnomocnik przesłał 5 odpisów skargi kasacyjnej
z oznaczeniem uczestników postępowania i ich adresów. Nie uzupełnił tego braku
w odniesieniu do egzemplarza skargi kasacyjnej znajdującego się w aktach.
Jako podstawę prawną orzeczenia wskazał przepisy art. 3986
§ 2 k.p.c.
w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.
W zażaleniu wnioskodawca domaga się uchylenia powyższego orzeczenia.
Zarzucił, iż wbrew stanowisku Sądu Okręgowego, nałożone na niego
obowiązki w zakresie uzupełnienia braków formalnych skargi kasacyjnej wykonał,
a ponadto skarga kasacyjna nie jest pierwszym pismem procesowym w sprawie
i zgodnie z art. 126 § 2 k.p.c. nie miał obowiązku oznaczania miejsca zamieszkania
uczestników.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3984
§ 3 k.p.c., skarga kasacyjna powinna spełniać wymogi
formalne określone w § 1 i 2 tegoż artykułu, a ponadto winna czynić zadość
wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Stosownie do art. 126 § 1 i 2
k.p.c. w zw. z art. 511 § 1 k.p.c., każde pismo procesowe powinno zawierać
m.in. oznaczenie sądu, do którego jest kierowane, imię i nazwisko lub nazwę
stron (w sprawach rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym chodzi
o wnioskodawcę i uczestników), ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników.
Gdy pismo procesowe jest pierwszym pismem w sprawie, powinno ponadto
zawierać oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli
3
ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sporu, zaś pisma dalsze –
sygnaturę akt.
Skarga kasacyjna nie jest pierwszym pismem procesowym i w związku z tym
wnioskodawca nie był obowiązany - wbrew stanowisku Sądu drugiej instancji –
do wskazania adresów uczestników (art. 126 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.).
Niemniej jednak zaskarżone postanowienie odpowiada prawu, bowiem jak
w przypadku każdego pisma procesowego, wnioskodawca w skardze kasacyjnej
winien był wymienić wszystkich uczestników (art. 126 § 1 pkt 1 k.p.c. w zw. z art.
511 § 1 k.p.c.). Tymczasem we wniesionej skardze nie wskazał jako uczestniczki
S. J. i brak ten - pomimo wezwania - nie został uzupełniony. Uczestniczka ta
została wymieniona jedynie w pięciu odpisach skargi dołączonych w ramach
uzupełnienia braków formalnych, z których trzy egzemplarze były przeznaczone
dla doręczenia uczestnikom, którzy w postępowaniu kasacyjnym nie ustanowili
pełnomocnika procesowego, a pozostałe dwa egzemplarze są wymagane przez
przepis art. 3984
§ 3 zd. 2 k.p.c. Zauważyć też trzeba, że złożony przy skardze
kasacyjnej jeden jej odpis, a przeznaczony dla doręczenia czwartemu
z uczestników, również jest dotknięty wspomnianym brakiem formalnym.
Z tych przyczyn Sąd Najwyższy orzekł na podstawie art. 3941
§ 3 k.p.c.
w zw. z art. 39814
k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
jw

IV CZ 113/12

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia