Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KZ 64/12
POSTANOWIENIE
Dnia 21 listopada 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Jacek Sobczak
w sprawie M. M.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 21 listopada 2012 r.
zażalenia skazanego
na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego
z dnia 5 września 2012 r.,
o odmowie przywrócenia terminu do złożenia wniosku o doręczenie
orzeczenia z uzasadnieniem
postanowił:
nie uwzględnić zażalenia skazanego na zarządzenie
Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z
dnia 5 września 2012 r.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem Przewodniczącego II Wydziału Karnego Sądu Apelacyjnego z
dnia 1 sierpnia 2012 roku, odmówiono skazanemu doręczenia wyroku tegoż Sądu z
dnia 31 maja 2012 roku wraz z uzasadnieniem, wskazując, iż, będąc obecnym na
rozprawie apelacyjnej i prawidłowo pouczonym o terminie złożenia wniosku o
sporządzenie uzasadnienia wyroku po ogłoszeniu wyroku, skazany uchybił
terminowi do dokonania tej czynności.
W dniu 22 sierpnia 2012 roku do Sądu Apelacyjnego wpłynął wniosek M. M.
o przywrócenie mu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia
wyroku z dnia 31 maja 2012 roku. W uzasadnieniu przedmiotowego wniosku
2
wnioskodawca wskazał, że nie złożył wniosku w terminie z przyczyn od niego
niezależnych, gdyż nie posiada wiedzy o wymaganych terminach procesowych, a
nie otrzymał pisemnego pouczenia w tym zakresie. Nadto, że jego obrońca z
urzędu poinformowała go, iż w sprawie nie można już nic zrobić oraz że jej rola jako
obrońcy zakończyła się wraz z postępowaniem przed sądem odwoławczym.
Zarządzeniem z dnia 5 września 2012 r., Przewodniczący II Wydziału
Karnego Sądu Apelacyjnego odmówił uwzględnienia przedstawionego wniosku.
Na zarządzenie to zażalenie złożył skazany. W tymże zażaleniu podniósł on,
iż szok którego doznał dowiedziawszy się o fakcie braku zgłoszenia wniosku o
uzasadnienie orzeczenia Sądu Odwoławczego przez reprezentującą go aplikantkę
nie pozwolił mu na pełne zrozumienie słów, które były wypowiedziane na rozprawie.
Podnosi on także, że podjął bezzwłocznie takie starania w przebiegu swojej
sprawy, jakie był w stanie wykonać. Nadto skazany stwierdził, iż „niewiedza lub też
ignorancja osób, które mają mnie reprezentować nie może skutkować całkowitym
uniemożliwieniem prawidłowego przebiegu mojej obrony”.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stwierdzić trzeba, że orzekający w sprawie przywrócenia skazanemu
terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia zapadłego wobec
skazanego orzeczenia Sąd należycie od strony formalnej wywiązał się ze swoich
obowiązków i brak jest prawnych podstaw do kwestionowania zaskarżonego przez
skarżącego orzeczenia.
Nawet jeśli rzeczywiście przyjąć, iż miały miejsce wskazane przez skarżącego
okoliczności, to jednocześnie zauważyć trzeba, że skarżący należycie i w zgodzie z
obowiązującym prawem poinformowany został o terminie do złożenia
przedmiotowego wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, więc de facto sam
zawinił w omawianej procedurze, a więc odmowę przywrócenia mu terminu uznać
trzeba za uzasadnioną.