Wynik wyszukiwania13 orzeczeń

UCHWAŁA Z DNIA 20 GRUDNIA 2007 R. I KZP 37/07 1. Ze względu na niezamieszczenie w Konstytucji PRL z 1952 r. za- kazu tworzenia przepisów karnych z mocą wsteczną (zasady lex retro non agit) oraz brak mechanizmu prawnego umożliwiającego uruchamianie kon- troli zgodności przepisów rangi ustawowej z Konstytucją lub z prawem międzynarodowym, a także ze względu na brak regulacji określającej miej- sce umów międzynarodowych w krajowym porządku prawnym, sądy orze- kające w sprawach karnych o przestępstwa z dekretu Rady Państwa z dnia 12 grudnia 1981 r. o stanie wojennym (Dz. U. Nr 29, poz. 154) nie były zwolnione z obowiązku stosowania retroaktywnych przepisów karnych ran- gi ustawowej. 2. Uchwałę wpisać do księgi zasad prawnych. Przewodniczący: Pierwszy Prezes SN L. Gardocki (sprawozdawca). Sędzi

POSTANOWIENIE Z DNIA 5 PAŹDZIERNIKA 2007 R. SND 2/07 1. Prezes sądu dyscyplinarnego jest uprawniony do wydania zarządzenia o odmowie przyjęcia wniosku o zezwolenie na pociągnięcie sędziego do odpowiedzialności karnej (art. 80 § 2b ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych) z uwagi na to, że wniosek ten jest „oczywiście bezzasadny”, nie tylko mając na względzie oczywisty brak podstaw faktycznych do wysuwania żądania dotyczącego uchylenia immunitetu, ale także kierując się względami natury prawnej, które w jaskrawy sposób świadczą o tym, że wszczęcie postępowania karnego przeciwko sędziemu byłoby bezprzedmiotowe. 2. Możliwość i zasadność wydania zarządzenia, które znajduje swoje umocowanie w treści art. 80 § 2b Prawa o ustroju sądów powszechnych, należy wiązać nie z

WYROK Z DNIA 5 MAJA 2005 R. V KK 414/04 Uznanie wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia z 7 lipca 2003 r., SK 38/01(Dz.U. Nr 121, poz. 1142) niekonstytucyjności pkt 3 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 1997 r. o sprostowaniu błędów(Dz. U. Nr 128, poz. 840), dotyczącego spro- stowania treści art. 156 § 1 pkt 2 k.k., spowodowało, że do dnia wej- ścia w życie ustawy z dnia 3 października 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny (Dz. U. Nr 199, poz. 1935), tj. dnia 9 grudnia 2003 r., przepis art. 156 § 1 pkt 2 k.k. miał treść faktycznie uchwaloną przez Sejm w dniu 6 czerwca 1997 r., i w takim brzmieniu ma zastosowanie do czynów popełnionych do dnia 9 grudnia 2003 r. Zatem, do wskaza- nej ostatniej daty jednym ze znamion spowodowania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu był

61 WYROK z dnia 7 lipca 2003 r. Sygn. akt SK 38/01* W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej Trybunał Konstytucyjny w składzie: Marian Grzybowski – przewodniczący Jerzy Ciemniewski – sprawozdawca Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Ewa Łętowska Andrzej Mączyński, protokolant: Dorota Raczkowska-Paluch, po rozpoznaniu, z udziałem skarżącego, Sejmu, Prezesa Rady Ministrów oraz Prokuratora Generalnego i Rzecznika Praw Obywatelskich, na rozprawie w dniach 4 marca 2003 r. i 7 lipca 2003 r., skargi konstytucyjnej Mirosława Puczki o zbadanie zgodności: art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. Nr 88, poz. 553 ze zm.), w brzmieniu nadanym przez pkt 3 obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 października 1997 r. o sprostowaniu błędów (Dz. U. Nr 128, poz. 840) z art. 2,

140 WYROK* z dnia 27 czerwca 2000 r. Sygn. K. 20/99 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Krzysztof Kolasiński – przewodniczący Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Andrzej Mączyński Ferdynand Rymarz Marian Zdyb – sprawozdawca Joanna Szymczak – protokolant po rozpoznaniu 27 czerwca 2000 r. na rozprawie sprawy z połączonych wniosków: Rady Miejskiej w Białej Podlaskiej, Rady Miejskiej w Kołobrzegu, Rady Powiatu w Drawsku Pomorskim, Rady Powiatu Gorzowskiego i Rady Gminy Żukowice z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawców, Sejmu Rzeczpospolitej Polskiej, Prezesa Rady Ministrów oraz Prokuratora Generalnego o stwierdzenie niezgodności: 1) z wniosku Rady Miejskiego w Kołobrzegu: art. 47 i 80 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku – Przepisy wprowadzające usta

90 POSTANOWIENIE z dnia 12 kwietnia 2000 r. Sygn. P. 14/99 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Jerzy Stępień – przewodniczący Jerzy Ciemniewski – sprawozdawca Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 12 kwietnia 2000 r. pytania prawnego Sądu Rejonowego w Wałczu o udzielenie odpowiedzi: czy art. 1 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Przepisy wprowadzające Kodeks karny skarbowy (Dz.U. Nr 83, poz. 931) jest zgodny z art. 2 i art. 42 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1997 r. Nr 78, poz. 483), art. 7 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (Dz.U. z 1993 r. Nr 61, poz. 284 ze zm.) i art. 15 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych (Dz.U. z 1977 r. Nr 38, poz. 167) p o s t a n a w i

165 WYROK* z dnia 20 grudnia 1999 r. Sygn. K. 4/99 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska – przewodnicząca Lech Garlicki Stefan J. Jaworski Wiesław Johann Andrzej Mączyński – sprawozdawca Joanna Szymczak – protokolant po rozpoznaniu 20 grudnia 1999 r. na rozprawie sprawy z wniosku Grupy posłów na Sejm, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej oraz Prokuratora Generalnego o stwierdzenie niezgodności: przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162, poz. 1118) z Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej, a mianowicie: 1. art. 159 pkt 1 i art. 160 pkt 1 kwestionowanej ustawy z wyrażoną w art. 2 konstytucji zasadą demokratycznego pań

98 WYROK* z dnia 16 czerwca 1999 r. Sygn. P 4/98 Trybunał Konstytucyjny w składzie: Janusz Trzciński – przewodniczący Jerzy Ciemniewski – sprawozdawca Wiesław Johann Krzysztof Kolasiński Biruta Lewaszkiewicz-Petrykowska Joanna Szymczak – protokolant po rozpoznaniu 16 czerwca 1999 r. na rozprawie pytania prawnego Sądu Rejonowego w Ostrołęce – IV Wydział Pracy, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy, Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i Prokuratora Generalnego o udzielenie odpowiedzi: czy przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o kształtowaniu środków na wynagrodzenia w państwowej sferze budżetowej w 1994 r. (Dz.U. Nr 129, poz. 601), w zakresie odnoszącym się do prokuratorów, jest zgodny z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia

Wyrok z dnia 23 lutego 1999 r. I PKN 597/98 Powództwo o ustalenie nie może zmierzać do uzyskania dowodów, które miałyby być wykorzystane w innym postępowaniu. Przewodniczący: SSN Jadwiga Skibińska-Adamowicz, Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Barbara Wagner (sprawozdawca). Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 1999 r. sprawy z powództwa Czesława A. przeciwko R. Spółce Węglowej S.A. Kopalni Węgla Kamiennego „R.” w R. o ustalenie i nakazanie wydania świadectwa pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach Ośrodka Zamiejscowego w Rybniku z dnia 26 czerwca 1998 r. [...] o d d a l i ł kasację. U z a s a d n i e n i e Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Katowicach-Ośro- dek Zamiejscowy w Rybniku wyrokiem z dn

Wyrok z dnia 9 listopada 1994 r. I PRN 96/94 Niewskazanie w ustawie z dnia 25 stycznia 1992 r. o zasadach gospodarki finansowej państwa w 1992 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 83), jej okresu dostosowawczego (vacatio legis) narusza art. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, wobec czego uznać należy, że art. 16 pkt 2 wymienionej na wstępie ustawy wchodzi w życie, zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" (Dz. U. Nr 58, poz. 524 ze zm.) od dnia 25 marca 1992 r. tj. po upływie 14 dni od jej ogłoszenia. Przewodniczący SSN: Walerian Sanetra (sprawozdawca), Sędzia SN: Kazimierz Jaśkowski, Sędzia SA: Barbara Wagner, Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Jana Szewczyka,

30 Postanowienie z dnia 13 lutego 1991 r. (S. 2/91) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Przewodniczący: prezes TK Mieczysław Tyczka Sędziowie TK: Czesław Bakalarski Tomasz Dybowski Kazimierz Działocha (sprawozdawca) Antoni Filcek Henryk Groszyk Maria Łabor-Soroka Wojciech Łączkowski Leonard Łukaszuk Remigiusz Orzechowski (sprawozdawca) Janina Zakrzewska (sprawozdawca) Andrzej Zoll na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 lutego 1991 r., w związku z postanowieniem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 lutego 1991 r. w sprawie powszechnie obowiązującej wykładni art. 3 ust. 2 i art. 4 ustawy z dnia 30 grudnia 1950 r. o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej “Monitor Polski” (Dz.U. Nr 58, poz. 524), postanawia zasygnalizować Sejmowi Rzeczypo

27 Postanowienie z dnia 13 lutego 1991 r. (W. 3/90) w sprawie wykładni art. 3 ust. 2 i art. 4 ustawy o wydawaniu Dziennika Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej i Dziennika Urzędowego Rzeczypospolitej Polskiej “Monitor Polski” Trybunał Konstytucyjny w pełnym składzie: Przewodniczący: prezes TK Mieczysław Tyczka Sędziowie TK: Czesław Bakalarski Kazimierz Działocha (sprawozdawca) Tomasz Dybowski Antoni Filcek Henryk Groszyk Wojciech Łączkowski Maria Łabor-Soroka Leonard Łukaszuk Remigiusz Orzechowski (sprawozdawca) Janina Zakrzewska (sprawozdawca) Andrzej Zoll po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 13 lutego 1990 r. wniosku z dnia 16 lipca 1990 r. Rzecznika Praw Obywatelskich o ustalenie na podstawie art. 11a ust. 2 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 22, poz. 98 z

32 Postanowienie z dnia 11 września 1990 r. (S. 2/90) Trybunał Konstytucyjny w składzie: Przewodniczący: Wiceprezes TK Leonard Łukaszuk Sędziowie TK: Czesław Bakalarski Kazimierz Działocha (sprawozdawca) Antoni Filcek (sprawozdawca) Henryk Groszyk Wojciech Łączkowski Remigiusz Orzechowski Janina Zakrzewska (sprawozdawca) Andrzej Zoll na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 września 1990 r., w związku z rozpoznaną na rozprawie w dniu 22 sierpnia 1990 r. sprawą sygn. akt K. 7/90 z wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o stwierdzenie zgodności art. 2 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz ustawy o zmianie niektórych przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym z Konstytucją, postanawia: zasygnalizować Sejmowi Rzeczypospolite