II KK 297/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:08-01-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 297/12
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012 r.,
sprawy J. S.
skazanego za przestępstwo z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 12 kk
z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 lutego 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 10
października 2011 r.,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy jest oczywiście bezzasadna, albowiem podniesione w niej
zarzuty są w sposób oczywisty nietrafne.
Zarzut sformułowany w pkt I kasacji dotyczy rażącego naruszenia przepisu
prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. polegającego na braku wszechstronnego
wyjaśnienia przez Sąd odwoławczy wszystkich okoliczności sprawy przez
2
rezygnację z wyjaśnienia oczywistego braku w zgromadzonym materiale
dowodowym.
Przed przystąpieniem do oceny tego zarzutu w pierwszej kolejności
zauważyć należy, że tożsamy zarzut pojawił się w apelacji, na co wskazuje także
skarżący. Był już zatem przedmiotem dociekań i kontroli Sądu odwoławczego.
Sąd ten w uzasadnieniu wyroku wskazał z jakich powodów i dlaczego zarzut
dotyczący omawianej kwestii nie został uwzględniony. Zastrzeżeń tego Sądu nie
budziła ocena znajdujących się w aktach sprawy opinii dotyczących obrażeń jakie
odniosła pokrzywdzona. Opinie biegłych A. Z. oraz T. Ł. wzajemnie się
uzupełniały, dając pełny obraz zarówno obrażeń jakich doznała pokrzywdzona w
dacie zdarzenia, jak też jej możliwości percepcyjnych i aktualnego stanu zdrowia
oraz wpływu zażywanych przez nią leków na warunki zdrowotne i możliwości
zachowania równowagi. Biegli składali też opinie uzupełniające wraz z
dołączaniem do akt kolejnych informacji medycznych w postaci dokumentacji
leczenia pokrzywdzonej. Z opinii tych wynika, że w świetle znajdującej się w
aktach dokumentacji medycznej i zeznań lekarza prowadzącego, obrażenia ciała
stwierdzone w dniu 22.06.2010 r. u C. I. zarówno te widoczne na ciele, jak i
opisane w badaniu CT głowy mają charakter świeżych. Nie mają one związku z
urazem stwierdzonym u niej w dniu 4.05.2010 r., wykluczone jest także, aby
obrażenia na ciele pokrzywdzonej mogły powstać od samoistnego upadku ani leki
jakie przyjmowała w dawkach terapeutycznych nie powodują zaburzeń
równowagi.
W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że trafnie Sąd odwoławczy uznał, iż
dokonana przez Sąd pierwszej instancji ocena dowodów jest zgodna z wymogami
art. 7 k.p.k. Z tych też względów zarzut kasacji jest oczywiście nietrafny.
Tak też należy ocenić zarzut sformułowany w pkt II kasacji dotyczący
rażącego naruszenia prawa procesowego, tj. art. 433 § 1 i § 2 k.p.k. polegający
na pobieżnym przeanalizowaniu zarzutów apelacji i akt sprawy bez rzetelnej ich
oceny, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. Analiza
uzasadnienia zaskarżonego kasacją wyroku wskazuje, że wszystkie zarzuty
zgłoszone w apelacji zostały przez Sąd odwoławczy rozważone i omówione.
Przeprowadzona przez Sąd odwoławczy kontrola zaskarżonego wyroku jest
prawidłowa. Natomiast skarżący dąży przez kwestionowanie ustaleń faktycznych
3
poczynionych w sprawie do wywołania ponownej kontroli wyroku Sądu pierwszej
instancji, co nie może mieć miejsca w postępowaniu kasacyjnym.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.
POSTANOWIENIE
Dnia 13 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki
na posiedzeniu w trybie art. 535 § 3 k.p.k.
po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2012 r.,
sprawy J. S.
skazanego za przestępstwo z art. 157 § 1 kk w zw. z art. 12 kk
z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 16 lutego 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego z dnia 10
października 2011 r.,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić kasację jako oczywiście bezzasadną,
2. zwolnić skazanego od kosztów sądowych postępowania
kasacyjnego.
UZASADNIENIE
Kasacja obrońcy jest oczywiście bezzasadna, albowiem podniesione w niej
zarzuty są w sposób oczywisty nietrafne.
Zarzut sformułowany w pkt I kasacji dotyczy rażącego naruszenia przepisu
prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k. polegającego na braku wszechstronnego
wyjaśnienia przez Sąd odwoławczy wszystkich okoliczności sprawy przez
2
rezygnację z wyjaśnienia oczywistego braku w zgromadzonym materiale
dowodowym.
Przed przystąpieniem do oceny tego zarzutu w pierwszej kolejności
zauważyć należy, że tożsamy zarzut pojawił się w apelacji, na co wskazuje także
skarżący. Był już zatem przedmiotem dociekań i kontroli Sądu odwoławczego.
Sąd ten w uzasadnieniu wyroku wskazał z jakich powodów i dlaczego zarzut
dotyczący omawianej kwestii nie został uwzględniony. Zastrzeżeń tego Sądu nie
budziła ocena znajdujących się w aktach sprawy opinii dotyczących obrażeń jakie
odniosła pokrzywdzona. Opinie biegłych A. Z. oraz T. Ł. wzajemnie się
uzupełniały, dając pełny obraz zarówno obrażeń jakich doznała pokrzywdzona w
dacie zdarzenia, jak też jej możliwości percepcyjnych i aktualnego stanu zdrowia
oraz wpływu zażywanych przez nią leków na warunki zdrowotne i możliwości
zachowania równowagi. Biegli składali też opinie uzupełniające wraz z
dołączaniem do akt kolejnych informacji medycznych w postaci dokumentacji
leczenia pokrzywdzonej. Z opinii tych wynika, że w świetle znajdującej się w
aktach dokumentacji medycznej i zeznań lekarza prowadzącego, obrażenia ciała
stwierdzone w dniu 22.06.2010 r. u C. I. zarówno te widoczne na ciele, jak i
opisane w badaniu CT głowy mają charakter świeżych. Nie mają one związku z
urazem stwierdzonym u niej w dniu 4.05.2010 r., wykluczone jest także, aby
obrażenia na ciele pokrzywdzonej mogły powstać od samoistnego upadku ani leki
jakie przyjmowała w dawkach terapeutycznych nie powodują zaburzeń
równowagi.
W tym stanie rzeczy stwierdzić należy, że trafnie Sąd odwoławczy uznał, iż
dokonana przez Sąd pierwszej instancji ocena dowodów jest zgodna z wymogami
art. 7 k.p.k. Z tych też względów zarzut kasacji jest oczywiście nietrafny.
Tak też należy ocenić zarzut sformułowany w pkt II kasacji dotyczący
rażącego naruszenia prawa procesowego, tj. art. 433 § 1 i § 2 k.p.k. polegający
na pobieżnym przeanalizowaniu zarzutów apelacji i akt sprawy bez rzetelnej ich
oceny, co miało istotny wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia. Analiza
uzasadnienia zaskarżonego kasacją wyroku wskazuje, że wszystkie zarzuty
zgłoszone w apelacji zostały przez Sąd odwoławczy rozważone i omówione.
Przeprowadzona przez Sąd odwoławczy kontrola zaskarżonego wyroku jest
prawidłowa. Natomiast skarżący dąży przez kwestionowanie ustaleń faktycznych
3
poczynionych w sprawie do wywołania ponownej kontroli wyroku Sądu pierwszej
instancji, co nie może mieć miejsca w postępowaniu kasacyjnym.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.