III KZ 88/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:03-01-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KZ 81/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III KZ 88/12
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie J. K.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału
Karnego w Sądzie Apelacyjnym z dnia 5 listopada 2012 r., o odmowie
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł :
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 5 listopada 2012 r., Przewodniczący II Wydziału
Karnego w Sądzie Apelacyjnym odmówił przyjęcia wniosku J. K. z dnia 2 sierpnia
2012 r. o wznowienie postępowania w sprawie …, zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Rejonowego w G. Zarządzenie uzasadniono tym, że wnioskodawca
wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku w dniu 28 września 2012 r.
nie uzupełnił ich w terminie 7 dni, co uzasadnia odmowę przyjęcia wniosku.
Na zarządzenie powyższe wnioskodawca wniósł zażalenie, w którym
podniósł szereg zarzutów i argumentów odnoszących się do toku postępowania w
sprawie o sygn. … oraz innych zarzutów dotyczących prawidłowości działania
sądów orzekających w jego sprawach. Niemniej w zażaleniu nie zawarto żadnych
zarzutów dotyczących zasadności zaskarżonego zażaleniem zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Przepis ten znajduje mocą
art. 113 k.p.s.w. odpowiednie zastosowanie do wniosku o wznowienie
postępowania w sprawie o wykroczenie. Także w orzecznictwie Sądu Najwyższego
przyjęto, że w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, tak jak w postępowaniu
karnym, wniosek o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego nie
może być sporządzony samodzielnie przez zainteresowanego; kodeks wymaga,
aby sporządził go podmiot fachowy, a więc adwokat lub radca prawny
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ 81/07,
OSNwSK 2008, t. 1, poz. 132).
Wniosek J. K. z dnia 2 sierpnia 2012 r., poza wątpliwością stanowił wniosek
o wznowienie postępowania w sprawie o wykroczenie, a jednak wspomnianego
warunku formalnego nie spełniał, co więcej, wezwanie do jego uzupełnienia,
prawidłowo doręczone wnioskodawcy w dniu 28 września 2012 r. pozostało bez
reakcji wnioskodawcy.
Wobec nieusunięcia braku formalnego przymusu adwokackiego przez
wnioskodawcę w wyznaczonym terminie, wydanie zarządzenia o odmowie
przyjęcia wniosku jawi się jako w pełni uzasadnione (art. 120 § 2 k.p.k. w zw. z art.
429 § 1 k.p.k. i art. 545 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.s.w.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 18 grudnia 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Piotr Hofmański
na posiedzeniu
w sprawie J. K.
w przedmiocie zażalenia na zarządzenie Przewodniczącego II Wydziału
Karnego w Sądzie Apelacyjnym z dnia 5 listopada 2012 r., o odmowie
przyjęcia wniosku o wznowienie postępowania
p o s t a n o w i ł :
zaskarżone zarządzenie utrzymać w mocy.
UZASADNIENIE
Zarządzeniem z dnia 5 listopada 2012 r., Przewodniczący II Wydziału
Karnego w Sądzie Apelacyjnym odmówił przyjęcia wniosku J. K. z dnia 2 sierpnia
2012 r. o wznowienie postępowania w sprawie …, zakończonego prawomocnym
wyrokiem Sądu Rejonowego w G. Zarządzenie uzasadniono tym, że wnioskodawca
wezwany do uzupełnienia braków formalnych wniosku w dniu 28 września 2012 r.
nie uzupełnił ich w terminie 7 dni, co uzasadnia odmowę przyjęcia wniosku.
Na zarządzenie powyższe wnioskodawca wniósł zażalenie, w którym
podniósł szereg zarzutów i argumentów odnoszących się do toku postępowania w
sprawie o sygn. … oraz innych zarzutów dotyczących prawidłowości działania
sądów orzekających w jego sprawach. Niemniej w zażaleniu nie zawarto żadnych
zarzutów dotyczących zasadności zaskarżonego zażaleniem zarządzenia.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z niekwestionowanym sposobem interpretacji przepisu art. 545 § 2
k.p.k. (zob. T. Grzegorczyk, Kodeks postępowania karnego. Komentarz, Warszawa
2
2008, s. 1153) ustanawia on tzw. przymus adwokacko-radcowski, tj. obowiązek
sporządzenia i podpisania wniosku o wznowienie postępowania przez podmiot
fachowy (prokuratora, adwokata lub radcę prawnego). Przepis ten znajduje mocą
art. 113 k.p.s.w. odpowiednie zastosowanie do wniosku o wznowienie
postępowania w sprawie o wykroczenie. Także w orzecznictwie Sądu Najwyższego
przyjęto, że w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, tak jak w postępowaniu
karnym, wniosek o wznowienie postępowania prawomocnie zakończonego nie
może być sporządzony samodzielnie przez zainteresowanego; kodeks wymaga,
aby sporządził go podmiot fachowy, a więc adwokat lub radca prawny
(postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 17 stycznia 2008 r., V KZ 81/07,
OSNwSK 2008, t. 1, poz. 132).
Wniosek J. K. z dnia 2 sierpnia 2012 r., poza wątpliwością stanowił wniosek
o wznowienie postępowania w sprawie o wykroczenie, a jednak wspomnianego
warunku formalnego nie spełniał, co więcej, wezwanie do jego uzupełnienia,
prawidłowo doręczone wnioskodawcy w dniu 28 września 2012 r. pozostało bez
reakcji wnioskodawcy.
Wobec nieusunięcia braku formalnego przymusu adwokackiego przez
wnioskodawcę w wyznaczonym terminie, wydanie zarządzenia o odmowie
przyjęcia wniosku jawi się jako w pełni uzasadnione (art. 120 § 2 k.p.k. w zw. z art.
429 § 1 k.p.k. i art. 545 § 1 k.p.k. w zw. z art. 113 k.p.s.w.).
Wobec powyższego orzeczono jak na wstępie.