Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 150/12
POSTANOWIENIE
Dnia 16 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Grzegorz Misiurek
SSN Anna Owczarek
w sprawie z powództwa M. S.
przeciwko C. K.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 16 stycznia 2013 r.,
zażalenia powódki
na postanowienie Sądu Okręgowego
z dnia 26 czerwca 2012 r.,
oddala zażalenie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 26 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy odrzucił skargę
kasacyjną M. S. jako nieopłaconą w terminie, po uprzednim oddaleniu jej wniosku o
przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty od skargi kasacyjnej.
Zażaleniem z dnia 9 lipca 2012 r. M. S. zaskarżyła powyższe postanowienie,
domagając się jego zmiany i przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty od skargi.
Żaląca wniosła także o rozpoznanie zasadności oddalenia wniosku o przywrócenie
terminu oraz podniosła, że Sąd nie rozpoznał wszystkich okoliczności sprawy.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 168 § 1 k.p.c., jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności
procesowej bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu.
Jak wyjaśniono w judykaturze, winą strony (jej przedstawiciela lub pełnomocnika
procesowego) w znaczeniu procesowym jest nieprzykładanie staranności
i troskliwości w tym wysokim stopniu, jakiego wymaga z natury rzeczy prowadzenie
procesu, nieprzestrzeganie wszelkich potrzebnych i możliwych środków ostrożności
dla dopełnienia w terminie czynności procesowej, jeżeli wskutek tego czynności
procesowej nie dokonano w terminie, a z okoliczności przypadku wynika, że przy
zachowaniu tej staranności i ostrożności strona dopełniłaby tej czynności w terminie
(por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 24.05.2012 r., II UZ 14/12, LEX nr
1222161). Przy rozpoznawaniu wniosku należy rozważyć wszystkie okoliczności
danego przypadku uchybienia terminu.
Ocena Sądu w przedmiocie wniosku o przywrócenie terminu do uiszczenia
opłaty od skargi kasacyjnej, skutkująca następnie odrzuceniem tego środka, jest
trafna. Żaląca została częściowo zwolniona od obowiązku uiszczenia opłaty od
skargi kasacyjnej, i w terminie tygodniowym – licząc od dnia doręczenia jej
pełnomocnikowi tego orzeczenia, tj. 29 maja 2012 r. – zobowiązana była uiścić
brakującą część opłaty, czego nie uczyniła. Sąd rozpoznając ten wniosek wiążąco
ocenił sytuację materialną powódki.
Powołany przez żalącą argument w postaci jej stanu zdrowia, potwierdzony
zaświadczeniem lekarskim, nie przemawia za uznaniem, iż strona uchybiła
terminowi bez swojej winy, zwłaszcza że, jak wynika z zażalenia, nie była to
3
rzeczywista przyczyna nieuiszczenia przez powódkę w terminie opłaty.
Z zaświadczenia wystawionego przez lekarza, a znajdującego się w aktach sprawy
(k. 266) wynika, że powódka cierpi na schorzenia typowe dla swojego wieku (tj. np.:
miażdżyca).
Sąd oceniając jednak stan majątkowy strony ubiegającej się o zwolnienie od
obowiązku uiszczenia opłaty uznał, że jej stan majątkowy pozwala na uiszczenie
kwoty 1000 zł. Jak wskazał sam pełnomocnik żalącej, informował on ją – nawet
przed wydaniem przez sąd orzeczenia w przedmiocie wniosku o zwolnienie od
kosztów sądowych – o możliwości jego nieuwzględnienia i konieczności
wydatkowania określonej kwoty na ten cel. Powódka powinna była już wtedy
gromadzić środki na ten cel i na wypadek odmowy zwolnienie od kosztów uiścić
opłatę w terminie.
Powołane względy wskazują na zasadność wydanego przez Sąd orzeczenia
o oddaleniu wniosku o przywrócenie terminu.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 39814
w zw. z art. 3941
k.p.c.,
Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.