II KK 82/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:05-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:II K 272/09 III K 601/07 IV K 465/11
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 82/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Grubba
SSA del. do SN Mariusz Młoczkowski
Protokolant Anna Janczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego
w sprawie T. K.
w sprawie o wydanie wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 31 stycznia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w .z dnia 20 października 2011 r.,
1. uchyla punkt II zaskarżonego wyroku,
2. uchyla punkt III zaskarżonego wyroku w części obejmującej
wyroki wskazane w punkcie II,
3. umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w części
dotyczącej wyroków opisanych w punktach 6 i 7
zaskarżonego wyroku łącznego,
4. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A.
B. kwotę 738,00zł, w tym 23% podatku VAT z tytułu
obrony z urzędu w postępowaniu przed Sądem Najwyższym,
5. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża
Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w Ł., wyrokiem łącznym z dnia 20 października 2011 r., sygn.
IV K 465/11, orzekł wobec skazanego T. K. dwie kary łączne pozbawienia wolności.
Jedna z nich (punkt II wyroku) objęła kary wymierzone T.K. wyrokami:
- Sądu Rejonowego z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07, za czyn z art.
62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 14 czerwca
2007 r., w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby, przy czym zarządzono wykonanie
tej kary,
- Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. II K 272/09, za czyn z art.
242 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2008 r., w wymiarze 4 miesięcy
pozbawienia wolności.
Sąd sprowadził wymienione kary do kary łącznej 7 miesięcy pozbawienia
wolności. Ponadto w punkcie III wyroku sąd orzekł, że między innymi opisane wyżej
wyroki „w części dotyczącej orzeczenia o karze pozbawienia wolności uznaje za
pochłonięte niniejszym wyrokiem łącznym, zaś w pozostałym zakresie podlegające
odrębnemu wykonaniu”.
Wyrok ten nie został zaskarżony i uprawomocnił się z dniem 28 października
2011 r.
Prokurator Generalny wniósł na niekorzyść skazanego T. K. kasację od
powyższego wyroku łącznego. Zaskarżył w niej wyrok łączny w części dotyczącej
rozstrzygnięcia zawartego w punktach II i III części dyspozytywnej i zarzucił rażące
i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa
materialnego – art. 85 k.k., polegające na połączeniu jednostkowych kar
pozbawienia wolności orzeczonych wobec T. K. wyrokami: Sądu Rejonowego z
dnia 25 stycznia 2008 r. o sygn. III K 601/07 oraz Sądu Rejonowego z dnia 25
sierpnia 2009 r. o sygn. II K 272/09 i orzeczeniu kary łącznej, mimo braku
przesłanek określonych w tym przepisie, bowiem w sprawie sygn. II K 272/09
skazany popełnił przypisane mu przestępstwo w dniu 3 listopada 2008 r., a zatem
już po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. III K 601/07.
Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku łącznego w
części dotyczącej punktów II oraz III i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi
Rejonowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym.
Wydanie wyroku łącznego jest możliwe wówczas, gdy zachodzą warunki do
orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej różnymi
wyrokami. Warunki te określone zostały w art. 85 k.k., który stanowi, że sąd orzeka
karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł
pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych
przestępstw. Powyższy warunek nie został spełniony w sprawie T. K. w odniesieniu
do przestępstw, za które skazany został wyrokami Sądu Rejonowego z dnia 25
stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07 i Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r.,
sygn. II K 272/09. Proste porównanie dat przestępstw, które przypisano skazanemu
tymi wyrokami i dat wydania przedmiotowych wyroków prowadzi do wniosku, że
najpierw, to jest w dniu 14 czerwca 2007 r. popełnił przestępstwo z art. 62 ust. 3
ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za które skazany został wyrokiem Sądu
Rejonowego z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07, a dopiero po wydaniu
tego wyroku - w dniu 3 listopada 2008 r. popełnił kolejne przestępstwo, za które
skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. II K
272/09. Oba przestępstwa nie pozostawały zatem w zbiegu realnym i brak było
podstaw do orzeczenia za nie kary łącznej w wyroku łącznym.
Sąd Rejonowy w Ł. nie dostrzegł powyższego układu chronologicznego i
orzekł karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności rażąco naruszając przepis art.
85 k.k., a więc normę prawa materialnego. Wpływ tego naruszenia na treść wyroku
jest oczywisty.
W tym stanie rzeczy konieczne stało się uchylenie zaskarżonego kasacją
wyroku łącznego w części obejmującej wskazane wyżej dwa wyroki (punkt II
wyroku łącznego oraz stosowną część punktu III).
Rozważając kształt orzeczenia następczego, Sąd Najwyższy nie podzielił
wniosku Prokuratora Generalnego i uchylając wyrok we wskazanej części, nie
przekazał sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania. Analizując treść
wyroków skazujących T. K., wymienionych w punktach 1-8 zaskarżonego wyroku,
dojść należy do wniosku, że kary orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 6 i 7 –
objęte następnie orzeczeniem z punktu II części dyspozytywnej, które zostało
uchylone, nie mogą być połączone z żadnym innym wymienionym wyrokiem. W tej
sytuacji konieczne stało się wydanie orzeczenia o umorzeniu postępowania o
wydanie wyroku łącznego w tym zakresie. W razie zmiany lub ustalenia innych
4
warunków możliwe będzie, zgodnie z art. 575 k.p.k., wydanie nowego wyroku
łącznego.
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 31 stycznia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Michał Laskowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jerzy Grubba
SSA del. do SN Mariusz Młoczkowski
Protokolant Anna Janczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Lucjana Nowakowskiego
w sprawie T. K.
w sprawie o wydanie wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 31 stycznia 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na niekorzyść
od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w .z dnia 20 października 2011 r.,
1. uchyla punkt II zaskarżonego wyroku,
2. uchyla punkt III zaskarżonego wyroku w części obejmującej
wyroki wskazane w punkcie II,
3. umarza postępowanie o wydanie wyroku łącznego w części
dotyczącej wyroków opisanych w punktach 6 i 7
zaskarżonego wyroku łącznego,
4. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A.
B. kwotę 738,00zł, w tym 23% podatku VAT z tytułu
obrony z urzędu w postępowaniu przed Sądem Najwyższym,
5. kosztami sądowymi postępowania kasacyjnego obciąża
Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
2
Sąd Rejonowy w Ł., wyrokiem łącznym z dnia 20 października 2011 r., sygn.
IV K 465/11, orzekł wobec skazanego T. K. dwie kary łączne pozbawienia wolności.
Jedna z nich (punkt II wyroku) objęła kary wymierzone T.K. wyrokami:
- Sądu Rejonowego z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07, za czyn z art.
62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełniony w dniu 14 czerwca
2007 r., w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym
zawieszeniem wykonania na okres 5 lat próby, przy czym zarządzono wykonanie
tej kary,
- Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. II K 272/09, za czyn z art.
242 § 1 k.k. popełniony w dniu 3 listopada 2008 r., w wymiarze 4 miesięcy
pozbawienia wolności.
Sąd sprowadził wymienione kary do kary łącznej 7 miesięcy pozbawienia
wolności. Ponadto w punkcie III wyroku sąd orzekł, że między innymi opisane wyżej
wyroki „w części dotyczącej orzeczenia o karze pozbawienia wolności uznaje za
pochłonięte niniejszym wyrokiem łącznym, zaś w pozostałym zakresie podlegające
odrębnemu wykonaniu”.
Wyrok ten nie został zaskarżony i uprawomocnił się z dniem 28 października
2011 r.
Prokurator Generalny wniósł na niekorzyść skazanego T. K. kasację od
powyższego wyroku łącznego. Zaskarżył w niej wyrok łączny w części dotyczącej
rozstrzygnięcia zawartego w punktach II i III części dyspozytywnej i zarzucił rażące
i mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisu prawa
materialnego – art. 85 k.k., polegające na połączeniu jednostkowych kar
pozbawienia wolności orzeczonych wobec T. K. wyrokami: Sądu Rejonowego z
dnia 25 stycznia 2008 r. o sygn. III K 601/07 oraz Sądu Rejonowego z dnia 25
sierpnia 2009 r. o sygn. II K 272/09 i orzeczeniu kary łącznej, mimo braku
przesłanek określonych w tym przepisie, bowiem w sprawie sygn. II K 272/09
skazany popełnił przypisane mu przestępstwo w dniu 3 listopada 2008 r., a zatem
już po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. III K 601/07.
Prokurator Generalny wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku łącznego w
części dotyczącej punktów II oraz III i przekazanie sprawy w tym zakresie Sądowi
Rejonowemu w Ł. do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
3
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna w stopniu oczywistym.
Wydanie wyroku łącznego jest możliwe wówczas, gdy zachodzą warunki do
orzeczenia kary łącznej w stosunku do osoby prawomocnie skazanej różnymi
wyrokami. Warunki te określone zostały w art. 85 k.k., który stanowi, że sąd orzeka
karę łączną jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł
pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych
przestępstw. Powyższy warunek nie został spełniony w sprawie T. K. w odniesieniu
do przestępstw, za które skazany został wyrokami Sądu Rejonowego z dnia 25
stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07 i Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r.,
sygn. II K 272/09. Proste porównanie dat przestępstw, które przypisano skazanemu
tymi wyrokami i dat wydania przedmiotowych wyroków prowadzi do wniosku, że
najpierw, to jest w dniu 14 czerwca 2007 r. popełnił przestępstwo z art. 62 ust. 3
ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii, za które skazany został wyrokiem Sądu
Rejonowego z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. III K 601/07, a dopiero po wydaniu
tego wyroku - w dniu 3 listopada 2008 r. popełnił kolejne przestępstwo, za które
skazany został wyrokiem Sądu Rejonowego z dnia 25 sierpnia 2009 r., sygn. II K
272/09. Oba przestępstwa nie pozostawały zatem w zbiegu realnym i brak było
podstaw do orzeczenia za nie kary łącznej w wyroku łącznym.
Sąd Rejonowy w Ł. nie dostrzegł powyższego układu chronologicznego i
orzekł karę łączną 7 miesięcy pozbawienia wolności rażąco naruszając przepis art.
85 k.k., a więc normę prawa materialnego. Wpływ tego naruszenia na treść wyroku
jest oczywisty.
W tym stanie rzeczy konieczne stało się uchylenie zaskarżonego kasacją
wyroku łącznego w części obejmującej wskazane wyżej dwa wyroki (punkt II
wyroku łącznego oraz stosowną część punktu III).
Rozważając kształt orzeczenia następczego, Sąd Najwyższy nie podzielił
wniosku Prokuratora Generalnego i uchylając wyrok we wskazanej części, nie
przekazał sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania. Analizując treść
wyroków skazujących T. K., wymienionych w punktach 1-8 zaskarżonego wyroku,
dojść należy do wniosku, że kary orzeczone wyrokami opisanymi w punktach 6 i 7 –
objęte następnie orzeczeniem z punktu II części dyspozytywnej, które zostało
uchylone, nie mogą być połączone z żadnym innym wymienionym wyrokiem. W tej
sytuacji konieczne stało się wydanie orzeczenia o umorzeniu postępowania o
wydanie wyroku łącznego w tym zakresie. W razie zmiany lub ustalenia innych
4
warunków możliwe będzie, zgodnie z art. 575 k.p.k., wydanie nowego wyroku
łącznego.