Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II CZ 178/12
POSTANOWIENIE
Dnia 7 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Zbigniew Kwaśniewski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Monika Koba
w sprawie z powództwa J. P.
przeciwko A. J.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej - Towarzystwa
Ubezpieczeń i Reasekuracji ALLIANZ POLSKA Spółki Akcyjnej z siedzibą
w Warszawie
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 7 lutego 2013 r.,
na skutek zażalenia powoda na orzeczenie o kosztach zawarte w punkcie 2
postanowienia Sądu Okręgowego w P.
z dnia 29 września 2011 r.,
1. zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że w miejsce
zasądzonej kwoty 600 zł zasądza kwotę 150 zł
(sto pięćdziesiąt złotych);
2. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 120 zł
(sto dwadzieścia złotych) tytułem kosztów postępowania
zażaleniowego.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2011 r. Sąd pierwszej instancji umorzył
postępowanie w sprawie wobec cofnięcia pozwu i zasądził od powoda na rzecz
pozwanego kwotę 2417 zł tytułem kosztów postępowania.
Sąd drugiej instancji oddalił zażalenie powoda na orzeczenie o kosztach
i zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Zażalenie powoda do Sądu Najwyższego na powyższe rozstrzygnięcie
o kosztach postępowania zażaleniowego Sąd drugiej instancji odrzucił, jako
niedopuszczalne z mocy art. 3941
k.p.c., postanowieniem z dnia 22 listopada
2011 r. (IV Cz 424/11).
Zażalenie powoda na postanowienie odrzucające jego zażalenie Sąd
Najwyższy uwzględnił postanowieniem z dnia 26 lipca 2012 r. (II CZ 84/12),
uchylając zaskarżone postanowienie odrzucające zażalenie powoda i uznał to
zażalenie za dopuszczalne na podstawie art. 3941
§ 1 pkt 2 k.p.c. w brzmieniu
obowiązującym przed dniem 3 maja 2012 r.
Sąd Najwyższy rozpoznając obecnie zażalenie powoda na postanowienie
o kosztach postępowania zażaleniowego zawarte w pkt 2 sentencji postanowienia
Sądu Okręgowego w P. z dnia 29 września 2011 r. uznał je za uzasadnione.
Trafnie wywodzi żalący, że Sąd II instancji powinien zasądzić koszty postępowania
zażaleniowego w wysokości 25 % licząc od kwoty stawki minimalnej 600 zł, a to z
mocy § 12 ust. 2 pkt 1 w związku z § 6 pkt 3, a nie § 6 pkt 5, rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności
radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej
udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163, poz.
1349 ze zm.).
Wartością przedmiotu sporu w postępowaniu zażaleniowym wszczętym
zażaleniem powoda była kwota 2417 zł, co uzasadniało zastosowanie § 6 pkt 3 w/w
rozporządzenia jako podstawy określenia stawki minimalnej, określonej w tym
3
przepisie na 600 zł. Z kolei stawka minimalna za prowadzenie sprawy
w postępowaniu zażaleniowym przed sądem okręgowym wynosi 25 % stawki
minimalnej, nie mniej niż 60 zł.
W tej sytuacji powód zobowiązany był do zwrotu pozwanemu 25 % stawki
minimalnej czyli 25 % od kwoty 600 zł przy uwzględnieniu wartości przedmiotu
zaskarżenia w postępowaniu zażaleniowym, a zatem kwotę 150 zł.
W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji na podstawie art.
39816
k.p.c. w zw. z arat. 3941
§ 3 k.p.c.
O kosztach postępowania zażaleniowego orzeczono na podstawie § 6 pkt 1
w zw. z § 12 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia
28 września 2002 r. (Dz.U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.).
db