II CZ 84/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:14-12-2012
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II CZ 84/12
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Andrzej Niedużak (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. P.
przeciwko A.J.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej Towarzystwa
Ubezpieczeń i Reasekuracji Allianz Polska Spółki Akcyjnej w Warszawie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 lipca 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 listopada 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy w M. umorzył
postępowanie w sprawie wobec cofnięcia pozwu i zasądził od powoda na rzecz
pozwanego kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Zażalenie powoda na orzeczenie o kosztach procesu Sąd Okręgowy oddalił i
zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Powód zaskarżył postanowienie sądu drugiej instancji o kosztach
postępowania zażaleniowego, zażaleniem skierowanym do Sądu Najwyższego.
Sąd Okręgowy zażalenie to postanowieniem z dnia 22 listopada 2011 r.
odrzucił stwierdzając, że zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje jedynie od
enumeratywnie wymienionych w art. 3941
k.p.c. postanowień sądu drugiej instancji.
Postanowienie w przedmiocie kosztów procesu wydane na skutek rozpoznania
zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji nie podlega zaskarżeniu
zażaleniem.
W złożonym zażaleniu powód zarzucał błędne zastosowanie art. 3941
k.p.c.
przez uznanie, że na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie kosztów
postępowania w drugiej instancji zażalenie nie przysługuje. Skarżący domagał się
uchylenia zaskarżonego postanowienia i tym samym przyjęcia do rozpoznania
wniesionego zażalenia.
Pozwany wnosił o oddalenie zażalenia i zasądzenia od powoda na jego
rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie niniejszej znajduje zastosowanie przepis art. 3941
k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 maja 2012 r. tj. do wejścia w życie ustawy
z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2011 r. Nr 233, poz. 181). Przepis ten w § 1
pkt 2 przewidywał zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej
instancji co do kosztów, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej
instancji. O tych kosztach, co nie powinno budzić wątpliwości, sąd odwoławczy
rozstrzygał po raz pierwszy i chociaż orzekał o nich rozpoznając zażalenie na
3
postanowienie sądu pierwszej instancji, to jednak orzeczenie to nie było poddane
postępowaniu zażaleniowemu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 marca 2011 r., II CZ 194/10, LEX nr 785879). W takim razie rację ma skarżący,
że w tym konkretnym postanowieniu Sąd Okręgowy działał jako sąd pierwszej
instancji i strona powinna mieć możliwość wniesienia zażalenia na zasadach
określonych w art. 3941
§1 pkt 2 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym przed dniem
3 maja 2012 r.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.
POSTANOWIENIE
Dnia 26 lipca 2012 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący)
SSN Dariusz Dończyk
SSA Andrzej Niedużak (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. P.
przeciwko A.J.
z udziałem interwenienta ubocznego po stronie pozwanej Towarzystwa
Ubezpieczeń i Reasekuracji Allianz Polska Spółki Akcyjnej w Warszawie
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym
w Izbie Cywilnej w dniu 26 lipca 2012 r.,
zażalenia powoda
na postanowienie Sądu Okręgowego w P.
z dnia 22 listopada 2011 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
2
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 22 kwietnia 2011 r. Sąd Rejonowy w M. umorzył
postępowanie w sprawie wobec cofnięcia pozwu i zasądził od powoda na rzecz
pozwanego kwotę 2417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.
Zażalenie powoda na orzeczenie o kosztach procesu Sąd Okręgowy oddalił i
zasądził od powoda na rzecz pozwanego kwotę 600 zł tytułem zwrotu kosztów
postępowania zażaleniowego.
Powód zaskarżył postanowienie sądu drugiej instancji o kosztach
postępowania zażaleniowego, zażaleniem skierowanym do Sądu Najwyższego.
Sąd Okręgowy zażalenie to postanowieniem z dnia 22 listopada 2011 r.
odrzucił stwierdzając, że zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje jedynie od
enumeratywnie wymienionych w art. 3941
k.p.c. postanowień sądu drugiej instancji.
Postanowienie w przedmiocie kosztów procesu wydane na skutek rozpoznania
zażalenia na postanowienie sądu pierwszej instancji nie podlega zaskarżeniu
zażaleniem.
W złożonym zażaleniu powód zarzucał błędne zastosowanie art. 3941
k.p.c.
przez uznanie, że na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie kosztów
postępowania w drugiej instancji zażalenie nie przysługuje. Skarżący domagał się
uchylenia zaskarżonego postanowienia i tym samym przyjęcia do rozpoznania
wniesionego zażalenia.
Pozwany wnosił o oddalenie zażalenia i zasądzenia od powoda na jego
rzecz kosztów postępowania zażaleniowego.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W sprawie niniejszej znajduje zastosowanie przepis art. 3941
k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym do dnia 3 maja 2012 r. tj. do wejścia w życie ustawy
z dnia 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego
oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 2011 r. Nr 233, poz. 181). Przepis ten w § 1
pkt 2 przewidywał zażalenie do Sądu Najwyższego na postanowienie sądu drugiej
instancji co do kosztów, które nie były przedmiotem rozstrzygnięcia sądu pierwszej
instancji. O tych kosztach, co nie powinno budzić wątpliwości, sąd odwoławczy
rozstrzygał po raz pierwszy i chociaż orzekał o nich rozpoznając zażalenie na
3
postanowienie sądu pierwszej instancji, to jednak orzeczenie to nie było poddane
postępowaniu zażaleniowemu (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia
11 marca 2011 r., II CZ 194/10, LEX nr 785879). W takim razie rację ma skarżący,
że w tym konkretnym postanowieniu Sąd Okręgowy działał jako sąd pierwszej
instancji i strona powinna mieć możliwość wniesienia zażalenia na zasadach
określonych w art. 3941
§1 pkt 2 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym przed dniem
3 maja 2012 r.
Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 39815
§ 1 k.p.c. w związku z
art. 3941
§ 3 k.p.c., Sąd Najwyższy orzekł jak w sentencji.