Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 kwietnia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO Waldemar Masłowski (spr.)

Sędziowie SO Klara Łukaszewska

SO Andrzej Wieja

Protokolant Anna Potaczek

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej Lesława Kwapiszewskiego

po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2012 r.

sprawy Z. M.

oskarżonego z art. 244 kk

z powodu apelacji, wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze

z dnia 28 sierpnia 2012 r. sygn. akt IIK 1096/12

I.  utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok wobec oskarżonego Z. M. uznając apelację obrońcy oskarżonego za oczywiście bezzasadną,

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w kwocie 200 złotych.

UZASADNIENIE

Z. M. został oskarżony o to, że:

w dniu 10 maja 2012r. w J.na ul. (...)kierował samochodem marki F. (...)o nr rej. (...)nie stosując się tym samym do prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Ostrołęce z dnia 30 czerwca 2009 r. o sygn IIK 736/08 posiadając zakaz kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi w ruchu lądowym na okres 3 lat, tj. o czyn z art. 244kk.

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2012r. (sygn. akt IIK 1096/12):

I.  oskarżonego Z. M. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu, opisanego w części wstępnej wyroku przy przyjęciu, że miał on miejsce na trasie z W. do S., to jest występku z art. 244kk i za to na podstawie art. 244kk wymierzył mu karę roku pozbawienia wolności,

II.  na podstawie art. 624§1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym nie wymierzył mu opłaty.

Apelację od powyższego wyroku wniósł oskarżony za pośrednictwem swego obrońcy, który zaskarżył orzeczenie w części dotyczącej wymierzonej oskarżonemu kary na korzyść oskarżonego i na podstawie art. 427§2 i 438 pkt 2, 3 i 4 kpk, wyrokowi temu zarzucił:

1.  błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który mógł mieć wpływ na treść wyroku w zaskarżonej części i wadliwe ustalenie okoliczności mogących mieć wpływ na wymiar kary,

2.  i w rezultacie orzeczenie o karze rażąco niewspółmiernej do stopnia winy oskarżonego, stopnia społecznej szkodliwości czynu, prewencji ogólnej i szczególnej, jak również kary żądanej przez obrońcę i oskarżyciela publicznego, przecenienie okoliczności obciążających przy niedocenianiu istotnych okoliczności łagodzących.

Stawiając powyższe zarzuty obrońca wniósł o zmianę wyroku w zaskarżonej części przez znaczne złagodzenie wymierzonej oskarżonemu kary pozbawienia wolności.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest bezzasadna w stopniu oczywistym.

Sąd Rejonowy przeprowadził postępowanie dowodowe w sposób prawidłowy, w sposób prawidłowy ocenił dowody i dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego. Przypisany mu czyn zakwalifikował w sposób prawidłowy, jako przestępstwo z art. 244kk.

Apelacja obrońcy oskarżonego nie kwestionuje ustaleń faktycznych w zakresie sprawstwa i winy oskarżonego i prawidłowości kwalifikacji prawnej.

Wbrew zarzutom apelacji Sąd Rejonowy dokonał także prawidłowych ustaleń faktycznych w zakresie okoliczności obciążających i łagodzących, mających wpływ na wymiar kary. Prawidłowo Sąd ustalił powody dla jakich oskarżony pomimo orzeczenia zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych prowadził samochód z W. do S.. Inna ocena wagi tej okoliczności przez apelującego i jej wpływu na wymiar kary nie stanowi, bo nie może stanowić, o błędnych ustaleniach faktycznych. Sąd Rejonowy uwzględnił tę okoliczność i wbrew subiektywnemu odczuciu apelującego dokonał prawidłowej oceny jej wagi. Sąd odwoławczy stwierdza stanowczo, że oskarżony mając świadomość orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych i kilkukrotnej karalności za jego nieprzestrzeganie mógł i powinien był zapewnić sobie możliwość prowadzenia samochodu przez inną osobę, skoro niezbędne było to dla prowadzenia firmy i dbania o swoją rodzinę. Zachowaniem swoim oskarżony okazał wyjątkowo lekceważący stosunek nie tylko do obowiązującego porządku prawnego, ale także orzeczeń sądów. Twierdzenie apelacji, że oskarżony znalazł się w przymusowej sytuacji jest zupełnie nieuprawnione jeśli zważyć na fakt, że oskarżony od długiego czasu miał świadomość obowiązującego go zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, świadomość karalności za czyny z art.244kk w okresie wcześniejszym, a jednocześnie świadomość potrzeby prowadzenia firmy. Tylko od oskarżonego zależało, w jaki sposób zorganizuje sobie pracę i wynikającą z niej potrzebę dojazdów do różnych miejsc. Powoływanie się przez apelującego na sytuację rodzinną i materialną rodziny oskarżonego jest chybione. Oskarżony znał tą sytuację, był uprzednio kilkukrotnie karany za czyny z art. 244kk, w tym na kary typu wolnościowego.

Popełniając piąty raz przestępstwo kwalifikowane z art. 244kk musiał liczyć się z orzeczeniem, w którym brany będzie pod uwagę fakt wcześniejszej czterokrotnej karalności za przestępstwa z art. 244kk. Tymczasem to nie kto inny a właśnie oskarżony swoim zachowaniem naraził swoją firmę i rodzinę na to, że znajdą się w krytycznej sytuacji .

Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił wysoki stopień społecznej szkodliwożci czynu oskarżonego i wskazał w sposób prawidłowy te okoliczności, które na ten wysoki stopień wpłynęły. Sąd odwoławczy w pełni tą argumentację akceptuje, jako logiczną i trafną.

Stopień zawinienia oskarżonego jest również wysoki. Jak już wskazano wyżej oskarżony działał z pełną premedytacją, skoro przestępstwo tego samego rodzaju popełnił poraz piąty w stosunkowo krótkim okresie czasu.

Wszystkie te okoliczności zdecydowały o wymierzeniu oskarżonemu bezwzględnej kary pozbawienia wolności w wymiarze 1 roku. Jest to kara surowa, ale nie rażąco surowa, jeśli zważyć na wszystkie okoliczności wskazane przez Sąd Rejonowy, które jak wskazano wyżej, Sąd odwoławczy w pełni akceptuje.

Oskarżony jest sprawcą niepoprawnym, zupełnie lekceważącym porządek prawny i wyroki sądów, swoją postawą okazał, że nie istnieje wobec niego pozytywna prognoza kryminologiczna uzasadniająca warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności.

Z tych wszystkich względów zaskarżony wyrok, jako trafny utrzymano na podstawie art. 437§1 kpk w mocy.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636§1 kpk.

uk.