IV KO 4/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-01-2014
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:XVI Kp …/12
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 4/13
POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie zażalenia J. W. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w
C. z dnia 6 lipca 2012 r.
w sprawie 4 Ds. …/12 o odmowie wszczęcia śledztwa
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 28 lutego 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w C. z dnia 10 grudnia 2012 r.
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu (sygn. XVI
Kp …/12) ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37a contrario kpk
p o s t a n o w i ł :
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w C. zwrócił się do Sądu Najwyższego z wnioskiem o
przekazanie sprawy w trybie art. 37 k.p.k., powołując się na okoliczność, że
przedmiotem rozpoznania jest zażalenie J. W. na postanowienie o odmowie
wszczęcia śledztwa w związku z jego zawiadomieniem o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa przekroczenia uprawnień przez sędziów orzekających w Sądzie
Rejonowym i Okręgowym w C. oraz miejscowego prokuratora. Zdaniem Sądu
właściwego, okoliczność ta może stanowić przekonanie o braku warunków do
rozpoznania sprawy w sposób obiektywny.
Sąd Najwyższy nie podzielił tego stanowiska.
2
Przepis art. 37 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, zatem konieczną przesłanką
skorzystania z właściwości delegacyjnej jest realne zagrożenie obiektywizmu w
orzekaniu. Wskazane we wniosku okoliczności nie mogą stanowić wystarczającego
powodu do przekazania sprawy do rozpoznania innemu równorzędnemu sądowi. W
realiach sprawy okoliczność, że stawiany sędziom zarzut ma charakter wyłącznie
wiążący z ich zwykłą działalnością orzeczniczą i nie toczy się przeciwko nim
postępowanie dyscyplinarne o to samo zachowanie, czyni przekazywanie sprawy z
uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości innemu sądowi równorzędnemu
niecelowym. Wcale bowiem nie służy stwarzaniu w opinii publicznej przekonania o
bezstronności sądów, lecz wręcz przeciwnie, może budować przekonanie o
łatwości manipulowania ustawową właściwością sądów. W tym kontekście trzeba
mieć na uwadze treść złożonego zawiadomienia o przestępstwie. Daje ono
podstawę do stwierdzenia, że nie można akceptować i traktować jako poważnego
zarzutu sprowadzającego się do prezentowania stanowiska, że każde orzeczenie,
które jest z jakichś względów niekorzystne dla którejś ze stron, zostało wydane w
wyniku przekroczenia przez sędziego uprawnień i ma to charakter przestępczy.
Brak jest zatem podstaw do uznania, by tego rodzaju sytuacja mogła mieć
wpływ na niezależność i zdolność obiektywnego orzekania wszystkich sędziów
sądu właściwego.
Z tych powodów, orzeczono jak na wstępie.
POSTANOWIENIE
Dnia 28 lutego 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Kazimierz Klugiewicz
SSN Eugeniusz Wildowicz
w sprawie zażalenia J. W. na postanowienie Prokuratora Prokuratury Rejonowej w
C. z dnia 6 lipca 2012 r.
w sprawie 4 Ds. …/12 o odmowie wszczęcia śledztwa
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 28 lutego 2013 r.,
wniosku Sądu Rejonowego w C. z dnia 10 grudnia 2012 r.
o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu (sygn. XVI
Kp …/12) ze względu na dobro wymiaru sprawiedliwości
na podstawie art. 37a contrario kpk
p o s t a n o w i ł :
nie uwzględnić wniosku.
UZASADNIENIE
Sąd Rejonowy w C. zwrócił się do Sądu Najwyższego z wnioskiem o
przekazanie sprawy w trybie art. 37 k.p.k., powołując się na okoliczność, że
przedmiotem rozpoznania jest zażalenie J. W. na postanowienie o odmowie
wszczęcia śledztwa w związku z jego zawiadomieniem o podejrzeniu popełnienia
przestępstwa przekroczenia uprawnień przez sędziów orzekających w Sądzie
Rejonowym i Okręgowym w C. oraz miejscowego prokuratora. Zdaniem Sądu
właściwego, okoliczność ta może stanowić przekonanie o braku warunków do
rozpoznania sprawy w sposób obiektywny.
Sąd Najwyższy nie podzielił tego stanowiska.
2
Przepis art. 37 k.p.k. ma charakter wyjątkowy, zatem konieczną przesłanką
skorzystania z właściwości delegacyjnej jest realne zagrożenie obiektywizmu w
orzekaniu. Wskazane we wniosku okoliczności nie mogą stanowić wystarczającego
powodu do przekazania sprawy do rozpoznania innemu równorzędnemu sądowi. W
realiach sprawy okoliczność, że stawiany sędziom zarzut ma charakter wyłącznie
wiążący z ich zwykłą działalnością orzeczniczą i nie toczy się przeciwko nim
postępowanie dyscyplinarne o to samo zachowanie, czyni przekazywanie sprawy z
uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości innemu sądowi równorzędnemu
niecelowym. Wcale bowiem nie służy stwarzaniu w opinii publicznej przekonania o
bezstronności sądów, lecz wręcz przeciwnie, może budować przekonanie o
łatwości manipulowania ustawową właściwością sądów. W tym kontekście trzeba
mieć na uwadze treść złożonego zawiadomienia o przestępstwie. Daje ono
podstawę do stwierdzenia, że nie można akceptować i traktować jako poważnego
zarzutu sprowadzającego się do prezentowania stanowiska, że każde orzeczenie,
które jest z jakichś względów niekorzystne dla którejś ze stron, zostało wydane w
wyniku przekroczenia przez sędziego uprawnień i ma to charakter przestępczy.
Brak jest zatem podstaw do uznania, by tego rodzaju sytuacja mogła mieć
wpływ na niezależność i zdolność obiektywnego orzekania wszystkich sędziów
sądu właściwego.
Z tych powodów, orzeczono jak na wstępie.