IV CZ 177/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:12-06-2013
Dodatkowe informacje:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 177/12
POSTANOWIENIE
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi pozwanego
o wznowienie postępowania zakończonego
wyrokiem Sądu Powiatowego w Z.
z dnia 3 grudnia 1974 r.,
w sprawie z powództwa M. S. i w imieniu A. H.
przeciwko J. H.
o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 marca 2013 r.,
zażalenia J. H.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 5 października 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 5 października 2012 r. Sąd Okręgowy w Z. odrzucił
skargę J. H. o wznowienie postępowania.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik procesowy J. H. wniósł o jego
uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie
przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.
Sąd Okręgowy nie przekroczył zakreślonych treścią art. 410 § 1 k.p.c. granic
kontroli wstępnej.
W art. 408 k.p.c. ustawodawca przyjął, że nie można żądać wznowienia
postępowania po upływie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku, chyba że skarga o
wznowienie postępowania opiera się o podstawę pozbawienia strony możności
działania lub podstawę związaną z nienależytą reprezentacją strony. Wówczas
wystarcza zachowanie terminu trzymiesięcznego od momentu, w którym strona
dowiedziała się o podstawie wznowienia (art. 407 k.p.c.).
W rozważanej sprawie, żalący nie powołuje się na okoliczności z art. 408
k.p.c. in fine, wskazując jedynie na wykrycie nowych środków dowodowych. Skarga
dotyczy wyroku, który zapadł w 1974 r., a więc nie ma wątpliwości co do
przekroczenia terminu z art. 408 k.p.c. Skarga o wznowienie podlega zatem
odrzuceniu, jako wniesiona po upływie przepisanego terminu.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
db
POSTANOWIENIE
Dnia 7 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Krzysztof Strzelczyk (przewodniczący)
SSN Mirosław Bączyk
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi pozwanego
o wznowienie postępowania zakończonego
wyrokiem Sądu Powiatowego w Z.
z dnia 3 grudnia 1974 r.,
w sprawie z powództwa M. S. i w imieniu A. H.
przeciwko J. H.
o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 7 marca 2013 r.,
zażalenia J. H.
na postanowienie Sądu Okręgowego w Z.
z dnia 5 października 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 5 października 2012 r. Sąd Okręgowy w Z. odrzucił
skargę J. H. o wznowienie postępowania.
W zażaleniu na to postanowienie pełnomocnik procesowy J. H. wniósł o jego
uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 410 § 1 k.p.c., sąd odrzuca skargę wniesioną po upływie
przepisanego terminu, niedopuszczalną lub nieopartą na ustawowej podstawie.
Sąd Okręgowy nie przekroczył zakreślonych treścią art. 410 § 1 k.p.c. granic
kontroli wstępnej.
W art. 408 k.p.c. ustawodawca przyjął, że nie można żądać wznowienia
postępowania po upływie 5 lat od uprawomocnienia się wyroku, chyba że skarga o
wznowienie postępowania opiera się o podstawę pozbawienia strony możności
działania lub podstawę związaną z nienależytą reprezentacją strony. Wówczas
wystarcza zachowanie terminu trzymiesięcznego od momentu, w którym strona
dowiedziała się o podstawie wznowienia (art. 407 k.p.c.).
W rozważanej sprawie, żalący nie powołuje się na okoliczności z art. 408
k.p.c. in fine, wskazując jedynie na wykrycie nowych środków dowodowych. Skarga
dotyczy wyroku, który zapadł w 1974 r., a więc nie ma wątpliwości co do
przekroczenia terminu z art. 408 k.p.c. Skarga o wznowienie podlega zatem
odrzuceniu, jako wniesiona po upływie przepisanego terminu.
Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.
db