II KK 122/12
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:20-03-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:V KK 114/02
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt II KK 122/12
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Bogdan Rychlicki
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant Anna Janczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Jerzego Engelkinga
w sprawie P. F. F.
skazanego z art. 178a § 1 i 4 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 13 marca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 października 2011 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
w W.
z dnia 31 marca 2011 r.,
I. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
II. zarządza zwrot oskarżonemu uiszczonej opłaty kasacyjnej
w kwocie 450 zł.
UZASADNIENIE
2
Kasację od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W. z 6 października
2011 r. – którym utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego z 31 marca 2011 r.
skazujący P. F. F. na bezwzględną karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za
popełnienie w dniu 18 listopada 2010 r. przestępstwa określonego w art. 178a § 1 i
4 k.k. – złożył obrońca. Podnosząc zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na
treść orzeczenia naruszenia art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 1 § 1 k.k. oraz zarzut rażącej
niewspółmierności kary, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania.
Prokurator Prokuratury Okręgowej zażądał w odpowiedzi na kasację jej
oddalenia jako oczywiście bezzasadnej. Obecny na rozprawie kasacyjnej
prokurator Prokuratury Generalnej, dostrzegając bezwzględny powód odwoławczy
w postaci nienależytej obsady sądu drugiej instancji, przychylił się do
sformułowanego w kasacji wniosku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja zasługiwała na uwzględnienie, choć nie z przyczyn w niej
wskazanych, ale ze względu na stwierdzenie wystąpienia bezwzględnego
uchybienia, o którym mowa w art. 439 § 1 pkt 2 in principio k.p.k.
Z załączonych do akt Sądu Najwyższego pism Prezes Sądu Okręgowego w
W. z 27 września 2011 r. (k. 15) i z 29 maja 2012 r. (k. 19) jasno wynika, że jeden z
sędziów wchodzących w skład sądu odwoławczego (SSR G. G.) nie miał uprawnień
do orzekania w nim w dniu 6 października 2011 r. – delegacja dotyczyła dnia
poprzedniego, to jest 5 października 2011 r. Miała zatem miejsce nienależyta
obsada sądu, jako że w składzie sądu wyższego uczestniczył sędzia sądu niższego
bez delegacji (zob. wyr. SN z 1 października 2002 r., V KK 114/02, LEX nr 55231).
Sąd Najwyższy ograniczył rozpoznanie kasacji tylko do uchybienia
podlegającego uwzględnieniu z urzędu (art. 536 k.p.k.), skoro było to wystarczające
do wydania wyroku, a rozpoznanie zarzutów kasacyjnych byłoby przedwczesne
(art. 436 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.).
Dlatego koniecznym stało się wydanie orzeczenia o charakterze
kasatoryjnym (art. 537 § 2 k.p.k.). Zwrot opłaty kasacyjnej orzeczono po myśli art.
527 § 4 k.p.k.
3
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 13 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Rafał Malarski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Jan Bogdan Rychlicki
SSN Eugeniusz Wildowicz
Protokolant Anna Janczak
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Jerzego Engelkinga
w sprawie P. F. F.
skazanego z art. 178a § 1 i 4 k.k.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 13 marca 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez obrońcę
od wyroku Sądu Okręgowego w W.
z dnia 6 października 2011 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Rejonowego
w W.
z dnia 31 marca 2011 r.,
I. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi
Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania w postępowaniu
odwoławczym;
II. zarządza zwrot oskarżonemu uiszczonej opłaty kasacyjnej
w kwocie 450 zł.
UZASADNIENIE
2
Kasację od prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w W. z 6 października
2011 r. – którym utrzymano w mocy wyrok Sądu Rejonowego z 31 marca 2011 r.
skazujący P. F. F. na bezwzględną karę 10 miesięcy pozbawienia wolności za
popełnienie w dniu 18 listopada 2010 r. przestępstwa określonego w art. 178a § 1 i
4 k.k. – złożył obrońca. Podnosząc zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na
treść orzeczenia naruszenia art. 4 § 1 k.k. w zw. z art. 1 § 1 k.k. oraz zarzut rażącej
niewspółmierności kary, wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie
sprawy Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania.
Prokurator Prokuratury Okręgowej zażądał w odpowiedzi na kasację jej
oddalenia jako oczywiście bezzasadnej. Obecny na rozprawie kasacyjnej
prokurator Prokuratury Generalnej, dostrzegając bezwzględny powód odwoławczy
w postaci nienależytej obsady sądu drugiej instancji, przychylił się do
sformułowanego w kasacji wniosku.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja zasługiwała na uwzględnienie, choć nie z przyczyn w niej
wskazanych, ale ze względu na stwierdzenie wystąpienia bezwzględnego
uchybienia, o którym mowa w art. 439 § 1 pkt 2 in principio k.p.k.
Z załączonych do akt Sądu Najwyższego pism Prezes Sądu Okręgowego w
W. z 27 września 2011 r. (k. 15) i z 29 maja 2012 r. (k. 19) jasno wynika, że jeden z
sędziów wchodzących w skład sądu odwoławczego (SSR G. G.) nie miał uprawnień
do orzekania w nim w dniu 6 października 2011 r. – delegacja dotyczyła dnia
poprzedniego, to jest 5 października 2011 r. Miała zatem miejsce nienależyta
obsada sądu, jako że w składzie sądu wyższego uczestniczył sędzia sądu niższego
bez delegacji (zob. wyr. SN z 1 października 2002 r., V KK 114/02, LEX nr 55231).
Sąd Najwyższy ograniczył rozpoznanie kasacji tylko do uchybienia
podlegającego uwzględnieniu z urzędu (art. 536 k.p.k.), skoro było to wystarczające
do wydania wyroku, a rozpoznanie zarzutów kasacyjnych byłoby przedwczesne
(art. 436 k.p.k. w zw. z art. 518 k.p.k.).
Dlatego koniecznym stało się wydanie orzeczenia o charakterze
kasatoryjnym (art. 537 § 2 k.p.k.). Zwrot opłaty kasacyjnej orzeczono po myśli art.
527 § 4 k.p.k.
3