III CZ 15/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:24-06-2013
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt III CZ 15/13
POSTANOWIENIE
Dnia 21 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Monika Koba
w sprawie z wniosku A. C.
przy uczestnictwie M. F., P. F., J. M. i W. M.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 marca 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 20 września 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 20 września 2012 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
apelację A. C. jako nieuzupełnioną w terminie, na podstawie art. 373 k.p.c.
Wcześniej, Sąd ten wezwał wnioskodawczynię o uzupełnienie apelacji poprzez
wskazanie zakresu zaskarżenia oraz dokładne określenie, na jakim odcinku nie
zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem granicy, w terminie 7 dni od dnia
doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia apelacji.
Wskazane postanowienie zaskarżyła zażaleniem wnioskodawczyni
w całości, wnosząc o jego uchylenie. Wskazała, że zakres zaskarżenia został przez
nią wskazany wcześniej, na wezwanie sądu pierwszej instancji, a żądanie
określenia, na jakim odcinku nie zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem
granicy, nie stanowi braku formalnego apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione. W myśl art. 373 k.p.c. Sąd drugiej instancji
odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez
sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była
wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym
terminie apelacja ulega odrzuceniu. O tym, jakie wymogi formalne przewidziano
dla apelacji, stanowi natomiast art. 368 w zw. z art. 126 k.p.c.
Sąd drugiej instancji wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia
apelacji poprzez wskazanie zakresu zaskarżenia oraz dokładne określenie, na
jakim odcinku nie zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem granicy.
Należy zatem uznać, że wniesioną przez wnioskodawczynię apelację, potraktował
jako prawidłową, dostrzegając jedynie dwie kwestie, które w jego ocenie wymagały
uzupełnienia. Zobowiązanie skierowane do A. C. było jednak wadliwe. Wprawdzie
pierwsza ze wskazanych w nim kwestii może stanowić brak formalny apelacji,
jednakże w rozpoznawanej sprawie to zobowiązanie było nieuzasadnione,
albowiem wnioskodawczyni zakres zaskarżenia wskazała już w piśmie z dnia
22 marca 2012 r. Ponowne żądanie do jego wskazania było zatem
bezprzedmiotowe. Druga z kwestii, do której uzupełnienia została wezwana
wnioskodawczyni, jak słusznie wskazuje jej pełnomocnik, nie stanowi braku
3
formalnego apelacji. Ponadto oceniając tę kwestię należy mieć na względzie fakt,
że wnioskodawczyni od początku skarżyła orzeczenie w całości oraz wnosiła
o zakończenie sprawy.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
jw
POSTANOWIENIE
Dnia 21 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Jan Górowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Bogumiła Ustjanicz
SSA Monika Koba
w sprawie z wniosku A. C.
przy uczestnictwie M. F., P. F., J. M. i W. M.
o rozgraniczenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 21 marca 2013 r.,
zażalenia wnioskodawczyni
na postanowienie Sądu Okręgowego w K.
z dnia 20 września 2012 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
2
Postanowieniem z dnia 20 września 2012 r. Sąd Okręgowy w K. odrzucił
apelację A. C. jako nieuzupełnioną w terminie, na podstawie art. 373 k.p.c.
Wcześniej, Sąd ten wezwał wnioskodawczynię o uzupełnienie apelacji poprzez
wskazanie zakresu zaskarżenia oraz dokładne określenie, na jakim odcinku nie
zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem granicy, w terminie 7 dni od dnia
doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia apelacji.
Wskazane postanowienie zaskarżyła zażaleniem wnioskodawczyni
w całości, wnosząc o jego uchylenie. Wskazała, że zakres zaskarżenia został przez
nią wskazany wcześniej, na wezwanie sądu pierwszej instancji, a żądanie
określenia, na jakim odcinku nie zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem
granicy, nie stanowi braku formalnego apelacji.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione. W myśl art. 373 k.p.c. Sąd drugiej instancji
odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację, jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez
sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była
wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym
terminie apelacja ulega odrzuceniu. O tym, jakie wymogi formalne przewidziano
dla apelacji, stanowi natomiast art. 368 w zw. z art. 126 k.p.c.
Sąd drugiej instancji wezwał wnioskodawczynię do uzupełnienia
apelacji poprzez wskazanie zakresu zaskarżenia oraz dokładne określenie, na
jakim odcinku nie zgadza się z ustalonym przez sąd przebiegiem granicy.
Należy zatem uznać, że wniesioną przez wnioskodawczynię apelację, potraktował
jako prawidłową, dostrzegając jedynie dwie kwestie, które w jego ocenie wymagały
uzupełnienia. Zobowiązanie skierowane do A. C. było jednak wadliwe. Wprawdzie
pierwsza ze wskazanych w nim kwestii może stanowić brak formalny apelacji,
jednakże w rozpoznawanej sprawie to zobowiązanie było nieuzasadnione,
albowiem wnioskodawczyni zakres zaskarżenia wskazała już w piśmie z dnia
22 marca 2012 r. Ponowne żądanie do jego wskazania było zatem
bezprzedmiotowe. Druga z kwestii, do której uzupełnienia została wezwana
wnioskodawczyni, jak słusznie wskazuje jej pełnomocnik, nie stanowi braku
3
formalnego apelacji. Ponadto oceniając tę kwestię należy mieć na względzie fakt,
że wnioskodawczyni od początku skarżyła orzeczenie w całości oraz wnosiła
o zakończenie sprawy.
Mając powyższe na względzie Sąd Najwyższy na podstawie art. 3941
§ 3
k.p.c. w zw. z art. 39815
§ 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.
jw