Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KO 96/12
POSTANOWIENIE
Dnia 20 marca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Dorota Rysińska
w sprawie J. D.
skazanego za przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. i in.
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 20 marca 2013 r.
wniosku obrońcy skazanego
o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu
Apelacyjnego z dnia 28 października 2011r.,
utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w G. z dnia 20 kwietnia
2010 r.,
p o s t a n o w i ł:
1. oddalić wniosek,
2. obciążyć skazanego kosztami sądowymi postępowania
wznowieniowego.
UZASADNIENIE
Obrońca skazanego złożył wniosek o wznowienie postępowania
zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Apelacyjnego z dnia 28
października 2011r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w G. z
dnia 20 kwietnia 2010 r., żądając uchylenia wyroku oraz przekazania sprawy
do ponownego rozpoznania. Z uzasadnienia wniosku wynika, że podstawę
2
wznowienia postępowania obrońca upatruje w art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. Ponadto
do wniosku zostały załączone kserokopie dokumentów z dnia 15 lutego 2000 r.
o przejęciu zadłużenia w wysokości 4.573.044 zł za pobrany węgiel przez P.H.
„M.” od spółki R. S. i J. D. oraz z dnia 3 kwietnia 2000 r. o przeprowadzonych
rozmowach P. K. z przedstawicielami L.–R. Węgiel sp. z o.o.
W odpowiedzi na ten wniosek prokurator Prokuratury Generalnej wniósł
o jego oddalenie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Wniosek obrońcy skazanego nie jest zasadny. Przede wszystkim trzeba
zauważyć, że obrońca nie sprecyzował podstawy wznowienia postępowania,
wskazując tylko ogólnie na art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k., który jednak zawiera trzy
podstawy – punkty a, b i c. Natomiast dopiero z uzasadnienia wniosku można
sądzić, że chodzi o podstawę z art. 540 § 1 pkt 2 lit.a k.p.k. Jednakże, wbrew
twierdzeniom obrońcy, nie zachodzi wskazana w nim przesłanka do
wznowienia postępowania. Podstawy tej wnioskodawca upatruje w nowych
dowodach w postaci załączonych kserokopii dwóch dokumentów, z których
ma wynikać, że skazany nie popełnił przypisanego mu przestępstwa. Jednak,
jak słusznie zwrócił uwagę prokurator w pisemnej odpowiedzi na wniosek,
wnioskodawca nie wykazał w przekonujący sposób, że treść tych dokumentów
może dawać podstawę do wznowienia postępowania. Kwestia współpracy i
zawierania umów ze spółką P. K. była już przedmiotem rozważań sądu
pierwszej instancji oraz przedmiotem kontroli odwoławczej sądu drugiej
instancji. Dokonanej oceny tych sądów co do zamiaru oszustwa z jakim działał
oskarżony, przedstawione kserokopie dokumentów nie podważają.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że „nowe dowody”
mogą być podstawą wznowienia postępowania tylko wówczas, gdy mogą w
sposób wiarygodny podważyć prawdziwość przyjętych w nim ustaleń
faktycznych (por. postanowienie SN z dnia 24 kwietnia 1996 r. V KO 2/96,
3
OSNKW 1996, nr 7-8, poz. 47), a nadto w postępowaniu o wznowienie nie jest
dopuszczalne badanie prawidłowości oceny materiału dowodowego w
prawomocnie zakończonym postępowaniu sądowym (por. postanowienie SN z
dnia 24 listopada 1994 r., III KO 67/94, Lex 22092). Wznowienie
postępowania z powodu nowych faktów lub dowodów może więc nastąpić
tylko wówczas, gdy wskazane nowe dowody prowadzą do wniosku, że
poprzednio dokonane ustalenia faktyczne mogą zostać podważone. Tych
warunków nie spełnia przedmiotowy wniosek o wznowienie postępowania.
Dlatego też został on oddalony.
Z tych wszystkich względów Sąd Najwyższy orzekł, jak w postanowieniu.