Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV CZ 19/13
POSTANOWIENIE
Dnia 10 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Barbara Myszka (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie ze skargi A. B.
o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku
Sądu Okręgowego w B.
z dnia 9 grudnia 2010 r., w sprawie z powództwa S. Spółki Jawnej przeciwko A. B.
o zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 10 kwietnia 2013 r.,
zażalenia A. B.
na postanowienie Sądu Okręgowego w B.
z dnia 11 stycznia 2013 r.,
uchyla zaskarżone postanowienie.
Uzasadnienie
Postanowieniem z dnia 11 stycznia 2013 roku Sąd Okręgowy w B., odrzucił
skargę A. B. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu
2
Okręgowego w B. z dnia 9 grudnia 2010 roku w sprawie II Ca …/10, wskazując w
uzasadnieniu, że profesjonalny pełnomocnik skarżącego nie uiścił przy jej
wniesieniu należnej opłaty sądowej, co w konsekwencji doprowadziło do
odrzucenia skargi jako nieopłaconej na podstawie art. 4246
§ 3 k.p.c. bez
uprzedniego wezwania pełnomocnika strony do uiszczenia opłaty.
W zażaleniu na to postanowienie A. B. zarzucił naruszenie art. 42412
k.p.c. w
zw. z art. 3986
§ 2 k.p.c. w zw. z art. 130 § 1 k.p.c. przez ich niezastosowanie i
nieprawidłowe przyjęcie, że brak opłaty od skargi o stwierdzenie niezgodności z
prawem prawomocnego orzeczenia pozwala na odrzucenie skargi bez uprzedniego
wezwania pełnomocnika strony do usunięcia tego braku. Formułując powyższy
zarzut domagał się uchylenia zaskarżonego postanowienia.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zażalenie jest uzasadnione.
Stosownie do art. 4246
§ 3 k.p.c., sąd drugiej instancji odrzuca na
posiedzeniu niejawnym skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem
prawomocnego orzeczenia nieopłaconą, wniesioną z naruszeniem art. 871
§ 1
oraz skargę, której braków strona nie usunęła w terminie. Istotą zagadnienia
w rozpatrywanej sprawie jest dopuszczalność odrzucenia skargi o stwierdzenie
niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, od której profesjonalny
pełnomocnik nie uiścił opłaty sądowej przy wniesieniu skargi, bez uprzedniego
wezwania pełnomocnika do usunięcia tego braku skargi. Cytowany na wstępie art.
4246
§ 3 k.p.c. nie reguluje kwestii postępowania zmierzającego do usunięcia
braków fiskalnych lub formalnych skargi, z czego płynie wniosek, że przez art.
42412
k.p.c. i art. 39821
k.p.c. znajdują tu zastosowanie przepisy ogólne, zwłaszcza
art.130 § 1 k.p.c. Przypomnieć bowiem należy, że stosownie do art. 1302
§ 1 k.p.c.
w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2009 r., pismo wniesione między
innymi przez adwokata, które nie zostało należycie opłacone, przewodniczący
zwracał bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlegało opłacie
w wysokości stałej lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości
przedmiotu sporu. Zgodnie z § 3 tego przepisu, sąd odrzucał bez wezwania
o uiszczenie opłaty pismo wniesione między innymi przez adwokata zawierające
3
środki odwoławcze lub środki zaskarżenia podlegające opłacie w wysokości stałej
lub stosunkowej obliczonej od wskazanej przez stronę wartości przedmiotu
zaskarżenia. Ten stan prawny uległ zmianie w związku z wejściem w życie w dniu
1 lipca 2009 r. ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks
postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. 234, poz.1571),
która w art. 1 pkt 3 uchyliła art. 1302
§ 3 i 4 tego przepisu, przy czym, zgodnie
z art. 8 ust. 1 ustawy zmieniającej, przepisy te stosuje się do postępowań
wszczętych po dniu jej wejścia w życie, z zastrzeżeniem ust. 2-5, nieistotnych
z punktu widzenia rozpatrywanego zagadnienia.
Stosownie do uchwały składu siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia
15 czerwca 2010 r. (II UZP 4/10, OSNP 2011/3-4/38, LEX nr 578243) mającej moc
zasady prawnej, nieopłacona skarga kasacyjna złożona przez adwokata lub radcę
prawnego po wejściu w życie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zmianie ustawy -
Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 234,
poz. 1571) podlega odrzuceniu dopiero w razie niewykonania zarządzenia
przewodniczącego wzywającego pełnomocnika do opłacenia skargi (art. 3986
§ 2
k.p.c. w związku z art. 130 § 1 k.p.c.).
Pełnomocnik A.B. nie został wezwany do uiszczenia opłaty sądowej od
skargi, stąd jej odrzucenie było niezasadne. Prowadzi to do uwzględnienia
zażalenia i uchylenia zaskarżonego postanowienia na podstawie art. 42412
k.p.c. w
zw. z art. 39815
w zw. z art. 3941
§ 3 k.p.c.
jw

IV CZ 19/13

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia