Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 1165/12

POSTANOWIENIE

Dnia, 7 stycznia 2013 r.

Sąd Okręgowy w Świdnicy, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anatol Gul

Sędziowie: SO Barbara Nowicka

SO Grażyna Kobus

po rozpoznaniu w dniu 7 stycznia 2013 r. w Świdnicy

na posiedzeniu niejawnym

zażalenia powoda G. G.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Świdnicy

z dnia 24 października 2012 r., sygn. akt I C 716/12

o kosztach procesu

w sprawie przeciwko U. G. i W. G.

o wydanie nieruchomości

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem, wobec umorzenia postępowania w sprawie o wydanie nieruchomości, na skutek cofnięcia przez powoda pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia, Sąd Rejonowy zasądził od powoda na rzecz pozwanych solidarnie koszty procesu w kwocie 377 zł ( art. 203 § 2 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc w zw. z art. 105 § 2 kpc ). Sąd Rejonowy wskazał, że na rozprawie w dniu 4 października 2012 r. powód cofnął powództwo ze zrzeczeniem się roszczenia wyjaśniając, że dnia 24 kwietnia 2012 r. wydano mu nieruchomość. W ocenie Sądu Rejonowego cofnięcie powództwa nastąpiło wobec wejścia powoda w posiadanie spornej nieruchomości rolnej jeszcze przed datą wytoczenia powództwa, co czyniło je niezasadnym, a tym samym i towarzyszące mu żądanie zwrotu kosztów procesu na rzecz powoda. Cofnięcie pozwu nie nastąpiło zaś wobec spełnienia świadczenia przez pozwanych w toku procesu. Jednocześnie nie znalazł Sąd podstaw do nieobciążania powoda kosztami procesu i to zarówno z tej przyczyny, że wniesienie pozwu było zbędne , jak i wobec tego, że zaoranie pola przez powoda spowodowało zniszczenie nasadzeń pozwanych.

-2-

W zażaleniu domagając się zmiany zaskarżonego postanowienia i odstąpienia od obciążenia powoda kosztami postępowania , powód zarzucił naruszenie przepisów postępowania - art. 102 kpc poprzez jego niezastosowanie, mimo zaistnienia szczególnego wypadku uzasadniającego nieobciążanie powoda kosztami postępowania. Podniósł, że pozwani nie przedłożyli żadnego dowodu na to, aby dokonali nasadzeń na spornej działce, a Sąd I Instancji przyjął za podstawę takich ustaleń wyłącznie ich oświadczenie. Bezspornym jest, że pozwani byli wzywani do wydania działki i nie powinno mieć znaczenia, że wezwanie to skierował poprzedni wierzyciel. I jeśli pozwani czynili zasiewy, to czynili je na własne ryzyko, wiedząc przy tym o braku tytułu prawnego do władania nieruchomością. To zaś jest sprzeczne z normą art. 102 kpc. Powód z kolei – przy uwzględnieniu zasad prawidłowej gospodarki rolnej – zmuszony był do dokonania zasiewu swych nieruchomości, skoro jego jedynym źródłem utrzymania jest praca w gospodarstwie rolnym.

Zażalenie nie podlega uwzględnieniu.

Zgodnie z zasadą słuszności wyrażoną w art. 102 kpc, w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może zasądzić od strony przegrywającej tylko część kosztów albo nie obciążać jej tymi kosztami w ogóle. Przepis ten nie konkretyzuje pojęcia „wypadków szczególnie uzasadnionych”, dlatego ich kwalifikacja należy do sądu, który, uwzględniając całokształt okoliczności konkretnej sprawy, powinien kierować się własnym poczuciem sprawiedliwości i rozważyć, czy w danym przypadku zachodzą przesłanki uzasadniające odstępstwo od podstawowych zasad decydujących o rozstrzygnięciu w przedmiocie kosztów procesu. Mają to być przy tym okoliczności szczególne, a więc wyjątkowe, skoro strona procesu, na korzyść której zapadło rozstrzygnięcie, nie ma otrzymać zwrotu poniesionych przez siebie kosztów. Do kręgu tych okoliczności należą zarówno fakty związane z samym przebiegiem postępowania, jak i fakty leżące poza nim. W utrwalonym orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się stosowanie art. 102 kpc, gdy sprawa ma wątpliwy i dyskusyjny charakter (postanowienie SN z 27.04.1971 r., I PZ 17/71), dochodzone roszczenie wynika z niejasno sformułowanych przepisów (wyrok SN z 6.12. 1973 r., I PR 456/73) lub gdy strona przegrywająca znajduje się w wyjątkowo ciężkiej sytuacji majątkowej, a wytaczając powództwo była subiektywnie przeświadczona o słuszności dochodzonego roszczenia, natomiast strona wygrywająca korzystała ze stałej obsługi prawnej i nie poniosła dodatkowych nakładów na prowadzenie procesu (wyrok SN z 17.11.1972 r., I PR 423/72). Analizując w tym kontekście stan faktyczny sprawy, Sąd Okręgowy stwierdza, że wszystkie okoliczności sprawy, dotyczące przedmiotu i sposobu prowadzenia postępowania oraz jego wyniku uzasadniały przyjęcie przez Sąd Rejonowy, że wobec powoda brak było podstaw do odstąpienia od obciążenia go kosztami procesu.

Sygn. akt II Cz 1165/12

-3-

Wytaczając powództwo o wydanie nieruchomości, powód faktycznie był już w jego posiadaniu, a to oznacza, że wszczęcie postępowania było zbędne. Decydującego znaczenia dla odstąpienia od obciążenia powoda kosztami procesu nie może mieć zaś okoliczność, że jego poprzednik prawny wezwał wcześniej pozwanych do wydania tejże nieruchomości.

Mając powyższe na uwadze, uznał Sąd Okręgowy zażalenie za nieuzasadnione i na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 zd.1 kpc, je oddalił.

II Cz 1165/12

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE