Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV KK 123/13
POSTANOWIENIE
Dnia 29 kwietnia 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz
po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2013 r.,
sprawy D. D.
skazanego z art. 156 § 1 pkt. 2 k.k.
z powodu kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego
od wyroku Sądu Apelacyjnego w […]
z dnia 12 grudnia 2012 r., zmieniającego wyrok Sądu Okręgowego w K.
z dnia 27 sierpnia 2012 r.,
I. oddala kasację jako oczywiście bezzasadną;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. W. -
Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów kwotę 738 zł
(siedemset trzydzieści osiem złotych) tytułem
wynagrodzenia za sporządzenie i wniesienie kasacji w
sprawie skazanego D. D.;
III. obciąża skazanego D. D. kosztami sądowymi
postępowania kasacyjnego.
UZASADNIENIE
W kasacji obrońca skazanego podniósł zarzut:
I. rażącego naruszenia prawa materialnego które mogło mieć
istotny wpływ na treść orzeczenia, a to – 1) art. 156 § 1 pkt. 2
k.k. w zw. z art. 9 § 1 k.k., 2) art. 9 § 1 k.k., 3) art. 15 § 1 k.k.,
II. rażącego naruszenia przepisów postępowania, które mogło mieć
istotny wpływ na treść orzeczenia, a to – 1) art. 434 § 1 k.p.k., 2 )
2
art. 433 § 2 k.p.k. w zw. z art. 74 § 1 k.p.k. w zw. z art. 6 k.p.k.,
3) art. 457 § 3 k.p.k. w zw. z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k.
Prokurator Prokuratury Apelacyjnej w pisemnej odpowiedzi na kasację
wniósł o oddalenie kasacji jako oczywiście bezzasadnej.
Z kolei obrońca skazanego w piśmie procesowym z dnia 25 marca
2011 r., cyt.: „w nawiązaniu … do pisemnej odpowiedzi Prokuratora na
kasację”, … „podtrzymał w całości zarzuty i wnioski kasacyjne” oraz
„przedstawił stanowisko polemiczne do wyrażonego w odpowiedzi na kasację”
i „ wniósł o wyznaczenie przez Sąd Najwyższy rozprawy celem rozpoznania
kasacji”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Kasacja jest oczywiście bezzasadna.
W pierwszej kolejności zostanie przedstawione stanowisko odnośnie
zarzutu „rażącego naruszenia przepisów prawa procesowego” – ujętych w
kasacji w podpunktach: 2.1, 2.2, 2.3 i 2.4.
Opisany w podpunkcie 2.1 zarzut to nic innego jak próba obejścia
ustawowego zakazu podnoszenia w kasacji zarzutu błędu w ustaleniach
faktycznych.
Zarzut oznaczony jako podpunkt 2.2, jest również oczywiście
bezzasadny. Kwestia objęta tym zarzutem była przedmiotem rozważań Sądu
Apelacyjnego (por. k. 13-16 uzasadnienia zaskarżonego wyroku) i Sąd
Najwyższy podziela stanowisko zajęte przez Sąd Apelacyjny.
Wbrew poglądowi skarżącego zaprezentowanemu w zarzucie
oznaczonym podpunktem 2.3 oraz w uzasadnieniu kasacji we fragmencie
dotyczącym tego zarzutu, to w realiach sprawy nie można dopatrzeć się
rażącego naruszenia przez Sąd Apelacyjny przepisów art. 457 § 3 k.p.k. w zw.
z art. 410 k.p.k. w zw. z art. 7 k.p.k. Również bezzasadny jest zarzut opisany
w podpunkcie 2.4. Skarżący formułując te zarzuty zdaje się nie dostrzegać, iż:
1) kasacja to nadzwyczajny środek zaskarżenia skierowany przeciwko
prawomocnemu orzeczeniu sądu odwoławczego, 2) nie jest możliwe w drodze
kontroli kasacyjnej ponowne rozpoznanie zarzutów stawianych przez
skarżącego orzeczeniu sądu pierwszej instancji.
3
Jeśli zaś chodzi o podniesiony w kasacji „zarzut rażącego naruszenia
prawa materialnego, które mogło mieć istotny wpływ na treść orzeczenia” –
ujęty w kasacji w podpunktach 1.1, 1.2, 1.3 to wbrew przekonaniu obrońcy
skazanego, wyrażonemu w pkt 2 jego pisma procesowego z dnia 25 marca
2013 r. (k. 28v akt SN), należy podzielić co do oceny tego zarzutu
rozumowanie Prokuratora Prokuratury Apelacyjnej zaprezentowane w
pisemnej odpowiedzi na kasację. Autor pisemnej odpowiedzi na kasację
trafnie wskazuje, że cyt. „Wprawdzie dzięki zabiegom stylistycznym zarzuty
obrazy wymienionych przepisów prawa materialnego wskazują na rzekome
błędy popełnione przez sąd odwoławczy, w istocie jednak skierowane są
przeciwko orzeczeniu Sądu I instancji i to w zakresie ustaleń faktycznych.
Tym samym autor skargi usiłuje ponownie poddać zapadły wyrok
kontroli przewidzianej dla postępowania apelacyjnego. Zarzuty kasacji
dotyczące obrazy przepisów prawa materialnego są bowiem powieleniem
zarzutów apelacji, których Sąd Apelacyjny, poddając wnikliwej analizie, nie
podzielił, a swoje stanowisko w sposób prawidłowy i logiczny uzasadnił”.
Przedstawione wyżej motywy zdecydowały, że Sąd Najwyższy, z
mocy art. 535 § 3 k.p.k., kasację obrońcy skazanego oddalił jako oczywiście
bezzasadną.