Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I CZ 14/13
POSTANOWIENIE
Dnia 8 maja 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
SSN Anna Owczarek (przewodniczący)
SSN Wojciech Katner
SSN Agnieszka Piotrowska (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych
przeciwko Poczta Polska Spółce Akcyjnej w W. i W. Spółce z o.o. w W.
o ustalenie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 8 maja 2013 r.,
zażalenia strony powodowej na postanowienie Sądu Apelacyjnego
z dnia 23 listopada 2012 r.,
oddala zażalenie.
Uzasadnienie
2
Wyrokiem z dnia 19.06.2012 roku Sąd Apelacyjny oddalił apelację powoda
od wyroku Sądu Okręgowego oddalającego powództwo Prezesa Urzędu Zamówień
Publicznych przeciwko Poczcie Polskiej S.A. i W. sp. z o.o. o ustalenie. Od
powyższego wyroku powód wywiódł skargę kasacyjną. Zarządzeniem z dnia
31 października 2012 r. doręczonym w dniu 7 listopada 2012 r. pełnomocnik
powoda został wezwany do uzupełnienia braku formalnego skargi kasacyjnej
poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania przed Sądem
Najwyższym z jednym jego odpisem (art. 89 § 1 k.p.c.). W dniu 9.11.2012 roku
powód przedłożył wskazane pełnomocnictwo, ale bez jego odpisu. W konsekwencji
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 23.11.2012 roku odrzucił skargę kasacyjną
powoda na podstawie art. 3986
§ 2 k.p.c. z powodu nie usunięcia braków
formalnych skargi w zakreślonym terminie.
W zażaleniu na to postanowienie powód zarzucił naruszenie art. 3986
§ 2
k.p.c. poprzez odrzucenie skargi kasacyjnej mimo braku przesłanki -
w szczególności bez uprzedniego wezwania do usunięcia braku formalnego skargi
przez dołączenie dwóch odpisów pełnomocnictwa do jej wniesienia dla stron
przeciwnych oraz naruszenie art. 130 § 1 k.p.c. poprzez wezwanie powoda do
uzupełnienia braków skargi kasacyjnej w sposób nieprecyzyjny i dwuznaczny
powodujący wątpliwość co do treści wezwania. Formułując powyższe zarzuty
skarżący wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Z treści zażalenia wynika, że powód nie kwestionuje po pierwsze, że zgodnie
z art. 89 § 1 k.p.c. w brzmieniu obowiązującym od dnia 3 maja 2012 r. (nadanym
ustawą z dnia 16 września 2011 r. - Dz. U. Nr 233, poz. 1381) pełnomocnik jest
obowiązany przy pierwszej czynności procesowej dołączyć do akt sprawy
pełnomocnictwo z podpisem mocodawcy lub wierzytelny odpis pełnomocnictwa
wraz z odpisem dla strony przeciwnej. Po drugie, nie przeczy, że nie przedłożył
dodatkowego odpisu pełnomocnictwa do działania przed Sądem Najwyższym mimo
wezwania Sądu Apelacyjnego, po trzecie, zgadza się ze stanowiskiem Sądu, że nie
3
dołączenie odpisu pełnomocnictwa (dodatkowego egzemplarza) stanowiło brak
formalny skargi kasacyjnej podlegający usunięciu w trybie postępowania
naprawczego wszczynanego na podstawie art. 130 § 1 k.p.c.
W tym kontekście nie jest zasadny sformułowany w zażaleniu zarzut
naruszenia art. 130 § 1 k.p.c. polegający, według skarżącego, na wezwaniu
powoda do usunięcia braków formalnych skargi kasacyjnej w sposób nieprecyzyjny
i dwuznaczny powodujący wątpliwość co do treści obowiązku powoda. W zażaleniu
powód argumentuje, że o takim charakterze wezwania świadczy, po pierwsze fakt,
że wraz ze skargą kasacyjną przedłożył w jednym egzemplarzu pełnomocnictwo
z 24.10.2012 roku upoważniające pełnomocnika „do wniesienia skargi kasacyjnej",
a po drugie, Sąd Apelacyjny wezwał go do przedłożenia pełnomocnictwa tylko
z jednym odpisem, tymczasem w sprawie jest dwóch pozwanych, co prowadzi do
wniosku, że wezwanie powinno dotyczyć dwóch odpisów pełnomocnictwa.
Zgodzić się należy z poglądem żalącego, że zarządzenie zobowiązujące
stronę do usunięcia braków pisma powinno być precyzyjne i jasne, nie może
natomiast być dwuznaczne i powodujące wątpliwość co do przedmiotu wezwania
i rygorów grożących w razie niezastosowania się do jego treści (por. postanowienie
SN z 17.11.2003 r. I PZ 158/02, OSNP wkładka 2003, nr 15, poz. 4).
Wbrew jednakże zarzutom powoda, treść zarządzenia Sądu jest, w ocenie
Sądu Najwyższego, jednoznaczna (k. 701 akt - cyt. „wzywa do uzupełnienia braku
formalnego skargi kasacyjnej w terminie tygodniowym od daty doręczenia
niniejszego wezwania pod rygorem odrzucenia skargi kasacyjnej przez nadesłanie
pełnomocnictwa procesowego do działania przed Sądem Najwyższym wraz
z jednym odpisem"). Powód zresztą prawidłowo je zrozumiał, skoro bez
jakichkolwiek zastrzeżeń, czy uwag przedłożył pełnomocnictwo upoważniające
radcę prawnego ,,do wniesienia skargi kasacyjnej i reprezentowania powoda przed
Sądem Najwyższym w owej sprawie" (a więc inne niż załączone do skargi
kasacyjnej) odpowiadające w pełni treści wezwania Sądu (k. 703 akt sprawy),
choć bez koniecznego odpisu (dodatkowego egzemplarza dla strony przeciwnej).
Nie ma znaczenia dla oceny jasności i jednoznaczności wezwania wystosowanego
w trybie art. 130 § 1 k.p.c. to, czy Sąd II instancji prawidłowo wezwał powoda do
4
przedłożenia tylko jednego odpisu pełnomocnictwa zamiast dwóch, skoro w istocie
powód nie wykonał zarządzenia zgodnie z jego treścią, albowiem nie przedłożył
żadnego odpisu pełnomocnictwa.
Skoro wbrew twierdzeniom powoda, wezwanie do usunięcia braków skargi
kasacyjnej było wolne od zarzucanych wad, nie doszło także do naruszenia art.
3986
§ 2 k.p.c. Nie usunięcie braku formalnego skargi kasacyjnej w zakreślonym
terminie jest, stosownie do cytowanego przepisu, przesłanką odrzucenia skargi
kasacyjnej, stąd zaskarżone postanowienie jest zgodne z prawem.
W tym stanie rzeczy zażalenie powoda podlegało oddaleniu jako
bezzasadne na podstawie art. 39814
§ 1 i 2 k.p.c. w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.