Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1140/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Barbara Odelska

Protokolant: st.sekr.sądowy Agnieszka Leśniak

po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2013r. w Słupsku

na rozprawie

sprawy z odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 7 listopada 2012 r., znak (...)

o rentę

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od

1 października 2012r. do 31 grudnia 2013r.

II.  nie stwierdza odpowiedzialności organu rentowego

UZASADNIENIE

Ubezpieczony J. W. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.z dnia 7 listopada 2012 roku, nr (...) odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony podniósł, że schorzenia kręgosłupa nie pozwalają mu na podjęcie pracy zarobkowej , co w jego ocenie uzasadnia prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. wniósł o oddalenie odwołania oraz zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, podnosząc, że lekarz orzecznik Zus orzeczeniem z dnia 26 września 2012 r. nie stwierdził u ubezpieczonego niezdolności do pracy, a komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 24 października 2012 roku podtrzymała jego stanowisko.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczony J. W., lat 56, urodził się (...), zawód wyuczony elektromechanik, ostatnio wykonywanym zawodem był zawód pilarza, nie pracuje od 2000 r.

Ubezpieczony legitymuje się orzeczeniem (...) do spraw orzekania o Niepełnosprawności w S. z dnia 7 grudnia 2012 roku , którym zaliczono go do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności do 31 grudnia 2014 r.

Bezsporne, nadto dowód: orzeczenie k.20 as

W okresie od 31 marca 2000 roku do 30 września 2012 roku był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

W dniu 3 września 2012 roku ubezpieczony wniósł o przyznanie prawa do renty.

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 26 września 2012 roku rozpoznał u ubezpieczonego zespół korzeniowy L-S lewostronny, w okresie dolegliwości przewlekłych z utrwalonym czuciowym i ruchowym deficytem neurologicznym na tle choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa u osoby leczonej operacyjnie, nadciśnienie tętnicze, przebytą chorobę wrzodową
i orzekł, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Ubezpieczony wniósł sprzeciw od powyższego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS, która dodatkowo rozpoznała u ubezpieczonego niedosłuch obustronny i orzekła, że ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy.

Na tej podstawie organ rentowy zaskarżoną decyzją z dnia 7 listopada 2012 roku, znak (...) odmówił J. W.prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

dowód: akta rentowe : wniosek k. 242, orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 26 września 2012 roku k.221, orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 24 października 2012 roku k. 227 verte, zaskarżona decyzja k.246

Sąd ustalając, czy stan zdrowia skarżącego świadczy o tym, że jest on niezdolny do pracy częściowo lub całkowicie z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, dopuścił dowód z opinii biegłych sądowych o specjalnościach: neurochirurg i neurolog.

Stwierdzone u ubezpieczonego schorzenia neurologiczne tj. resztkowe objawy rwy kulszowej lewostronnej i szkodzenie korzenia L5 w przebiegu dyskopatii i po czterokrotnym leczeniu operacyjnym oraz przewlekły lędźwioból z dysfunkcją ruchowa kręgosłupa powodują u ubezpieczonego nadal po 30 września 2012 roku częściową niezdolność do pracy do końca grudnia 2013 roku.

W badaniu neurologicznym stwierdzono podrażnienie i uszkodzenie korzeni nerwowych w odcinku lędźwiowym po stronie lewej. W obrazie klinicznym dominują objawy dysfunkcji bólowej i ruchowej kręgosłupa lędźwiowego po leczeniu neurochirurgicznym przed 8 tygodniami. Ubezpieczony był po raz czwarty operowany, tym razem z powodu nieprawidłowego położenia śruby po implancie lędźwiowym, co było powodem braku poprawy po operacji przeprowadzonej w 2011 roku.

Stwierdzone u ubezpieczonego schorzenia neurochirurgiczne pod postacią stanu po dyscektomii i stabilizacji (...)oraz stan po złamaniach kończyn z usztywnieniem lewego stawu skokowego czyni ubezpieczonego nadal po 30 września 2012 roku częściowo niezdolnym do pracy do 31 grudnia 2013 roku.

Ubezpieczony przestał pracować z powodu bólu lędźwiowego na tle dyskopatii (...)wymagającej operacji dyscektomii w 2003 r, następnie z powodu niestabilności wykonano stabilizację w 2008 i 2011 roku. Operacja w 2011 roku polegała na stabilizacji śrubami, jedna ze śrub uciskała korzeń nerwowy i w 2013 roku wymagała repozycji. Ubezpieczony jest w okresie wczesnym po tej operacji. Przeciwskazana jest mu praca fizyczna oraz w pozycjach wymuszonych z powodu położenia implantów. W okresie gojenia i rekonwalescencji J. W.jest nadal częściowo niezolny do pracy do 31 grudnia 2013 roku.

dowód: akta sprawy : opinia biegłego z dnia 20 lutego 2013 roku k.49-50, opinia biegłego z dnia 7 marca 2013 roku k.51-52 as

Żadna ze stron nie złożyła zastrzeżeń do opinii biegłych.

Bezsporne

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego J. W. zasługuje na uwzględnienie.

Spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do ustalenia czy ubezpieczony jest nadal po 30 września 2012 roku niezdolny do pracy częściowo lub całkowicie.

Spełnianie przez ubezpieczonego pozostałych określonych w art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych(tekst jednolity: Dz.U. 2009r., Nr 153, poz. 1227) nie było przez organ rentowy kwestionowane.

Definicję niezdolności zawiera przepis art. 12 ustawy, który stanowi, że niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (art. 12 ust. 2 i 3 w/w ustawy).

Przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania, co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, a także możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13 w/w ustawy).

Dokonując zaś oceny przewidywanego okresu niezdolności do pracy zarobkowej bierze się pod uwagę przesłanki wynikające z treści §6 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy (Dz. U. nr 273, poz. 2711), czyli charakter i stopień naruszenia sprawności organizmu oraz rokowania odzyskania zdolności do pracy. Treść powołanych przepisów obliguje do tego, aby niezdolność do pracy rozpatrywać indywidualnie w odniesieniu do konkretnej osoby, przy uwzględnieniu jej stanów chorobowych, wieku, kwalifikacji.

Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe na powyższą okoliczność, dopuszczając dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych z zakresu neurochirurgii, neurologii jako odpowiednich ze względu na schorzenia ubezpieczonego. Biegli obu ww. specjalności zgodnie orzekli, że J. W. jest nadal po 30 września 2012 roku częściowo niezdolnym do pracy do 31 grudnia 2013 roku.

Biegli w opinii z dnia 20 lutego 2013 roku (k.49-50 as) i 7 marca 2013 roku ( k. 51-52 as ) wyjaśnili, że ubezpieczony w 2011 roku przeszedł operację, która polegała na stabilizacji śrubami. Jedna ze śrub uciskała korzeń nerwowy i dlatego w 2013 roku ubezpieczony musiał zostać poddany czwartej operacji w wyniku której dokonano repozycji tej śruby. Ubezpieczony znajduje się we wczesnym okresie po tej operacji i w okresie gojenia i rekonwalescencji jest nadal częściowo niezdolny do pracy do 31 grudnia 2013 roku. Przeciwskazana jest mu praca fizyczna oraz w pozycjach wymuszonych z powodu położenia implantów.

Sąd w oparciu o opinię biegłych uznał, że ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy od 1 października 2012 r do 31 grudnia 2013 roku.

W ocenie Sądu opinie biegłych sporządzone w niniejszej sprawie nie pozostają w sprzeczności z zasadami logiki i doświadczenia życiowego, a nadto zostały wydane przez lekarzy specjalistów, posiadających wieloletnią praktykę zawodową i cieszących się dużym autorytetem, a ich podstawą było uprzednio przeprowadzone badanie lekarskie ubezpieczonego oraz treść zgromadzonej w niniejszej sprawie dokumentacji medycznej. Opinie te są dokładne, logiczne i spójne, a wnioski w nich zawarte zostały w sposób przekonujący uzasadnione.

Sąd miał na uwadze także poziom kwalifikacji ubezpieczonego, możliwość zarobkowania w ramach tych kwalifikacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy. Z akt rentowych wynika, że J. W. w toku pracy zawodowej pracował głównie fizycznie jako robotnik , pilarz , powszechnie wiadomo też , że zawód ten wymaga dobrej koordynacji ruchowej. Biegli jednoznacznie zaś wskazali, iż przeciwskazana jest ubezpieczonemu mu praca fizyczna oraz w pozycjach wymuszonych z powodu położenia implantów. Zasady doświadczenia życiowego wskazują, że w zawodach do których ubezpieczony ma kwalifikacje będzie narażony zakazany zakres prac.

W tym stanie rzeczy, Sąd na mocy art. 477 14 § 2 kpc , zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób , że przyznał ubezpieczonemu J. W. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 1 października 2012 r do 31 grudnia 2013 roku o czym orzekł jak w punkcie I sentencji.

Mając na uwadze dyspozycję art. 118 ust. 1 a ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Sąd, w punkcie II wyroku, nie stwierdził odpowiedzialności organu rentowego za nieprzyznanie prawa do świadczenia albowiem ustalenie czy ubezpieczony jest zdolny do pracy wymagało przeprowadzenia postępowania dowodowego.