IV KO 36/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:18-06-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:IX Kp …/13
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV KO 36/13
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Roman Sądej
w sprawie zażalenia S. E.
na postanowienie asesora Prokuratury Rejonowej w B.
z dnia 31 grudnia 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w B.
z dnia 12 kwietnia 2013 r., o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
p o s t a n o w i ł:
na podstawie art. 37 k.p.k. sprawę Sądu Rejonowego w B.,
sygn. akt IX Kp …/13, w przedmiocie zażalenia S. E. przekazać do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w T.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2012 r., asesor Prokuratury Rejonowej B.,
po rozpoznaniu zawiadomienia S. E., odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie m.in.
cyt. „działania w listopadzie 2012 r., w B. na szkodę interesu prywatnego przez
niedopełnienie obowiązków przez sędziów Sądu Rejonowego w B. tj. o czyn z art.
231 § 1 k.k., wobec braku znamion czynu zabronionego”.
Na to postanowienie zażalenia złożył S. E.
Właściwy do rozpoznania tego zażalenia Sąd Rejonowy w B.,
postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. IX Kp …/13, zwrócił się do Sądu
Najwyższego, cyt. „z prośbą o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
2
równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości”, gdyż zdaniem tego
sądu cyt. „zaktualizowała się przesłanka o jakiej mowa w art. 37 k.p.k. Materia
sprawy dotyczy bowiem domniemanego popełnienia przestępstwa z art. 231 k.k.
przez m.in. sędziów Sądu Rejonowego w B”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Poza sporem jest, że dobro wymiaru sprawiedliwości uzasadnia przekazanie
sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu m.in. wówczas, gdy w
następstwie konkretnych okoliczności może powstać w społecznym odbiorze
przekonanie (nawet błędne), że sprawa nie zostanie bezstronnie rozpoznana.
W niniejszej sprawie powiązanie czynu stanowiącego przedmiot
postępowania z działalnością Sądu Rejonowego w B., właściwego miejscowo do
rozpoznania wniesionego zażalenia, może być postrzegane jako okoliczność, która
nie sprzyja obiektywnemu i bezstronnemu rozpoznaniu tej sprawy. Wprawdzie nie
sposób przypuszczać aby okoliczność ta mogła w najmniejszym nawet stopniu
wpłynąć na bezstronność orzekania przez Sąd Rejonowy w B., ale w odbiorze
zewnętrznym taka sytuacja mogłaby stanowić podstawę do dokonywania ocen i
wyciągania wniosków, nawet oczywiście bezzasadnych, lecz godzących w powagę
i autorytet sądu.
Celem zapewnienia zatem możliwości rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie,
w warunkach wolnych od hipotetycznych nawet zarzutów dotyczących
obiektywizmu sądu, Sąd Najwyższy z mocy art. 37 k.p.k. postanowił przekazać tę
sprawę Sądowi Rejonowemu w T., tj. Sądowi Rejonowemu spoza obszaru objętego
właściwością Sądu Apelacyjnego w [...].
POSTANOWIENIE
Dnia 14 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Rafał Malarski
SSN Roman Sądej
w sprawie zażalenia S. E.
na postanowienie asesora Prokuratury Rejonowej w B.
z dnia 31 grudnia 2012 r. o odmowie wszczęcia śledztwa
po rozpoznaniu wniosku Sądu Rejonowego w B.
z dnia 12 kwietnia 2013 r., o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
równorzędnemu
p o s t a n o w i ł:
na podstawie art. 37 k.p.k. sprawę Sądu Rejonowego w B.,
sygn. akt IX Kp …/13, w przedmiocie zażalenia S. E. przekazać do
rozpoznania Sądowi Rejonowemu w T.
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 31 grudnia 2012 r., asesor Prokuratury Rejonowej B.,
po rozpoznaniu zawiadomienia S. E., odmówił wszczęcia śledztwa w sprawie m.in.
cyt. „działania w listopadzie 2012 r., w B. na szkodę interesu prywatnego przez
niedopełnienie obowiązków przez sędziów Sądu Rejonowego w B. tj. o czyn z art.
231 § 1 k.k., wobec braku znamion czynu zabronionego”.
Na to postanowienie zażalenia złożył S. E.
Właściwy do rozpoznania tego zażalenia Sąd Rejonowy w B.,
postanowieniem z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. IX Kp …/13, zwrócił się do Sądu
Najwyższego, cyt. „z prośbą o przekazanie sprawy do rozpoznania innemu sądowi
2
równorzędnemu z uwagi na dobro wymiaru sprawiedliwości”, gdyż zdaniem tego
sądu cyt. „zaktualizowała się przesłanka o jakiej mowa w art. 37 k.p.k. Materia
sprawy dotyczy bowiem domniemanego popełnienia przestępstwa z art. 231 k.k.
przez m.in. sędziów Sądu Rejonowego w B”.
Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Poza sporem jest, że dobro wymiaru sprawiedliwości uzasadnia przekazanie
sprawy do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu m.in. wówczas, gdy w
następstwie konkretnych okoliczności może powstać w społecznym odbiorze
przekonanie (nawet błędne), że sprawa nie zostanie bezstronnie rozpoznana.
W niniejszej sprawie powiązanie czynu stanowiącego przedmiot
postępowania z działalnością Sądu Rejonowego w B., właściwego miejscowo do
rozpoznania wniesionego zażalenia, może być postrzegane jako okoliczność, która
nie sprzyja obiektywnemu i bezstronnemu rozpoznaniu tej sprawy. Wprawdzie nie
sposób przypuszczać aby okoliczność ta mogła w najmniejszym nawet stopniu
wpłynąć na bezstronność orzekania przez Sąd Rejonowy w B., ale w odbiorze
zewnętrznym taka sytuacja mogłaby stanowić podstawę do dokonywania ocen i
wyciągania wniosków, nawet oczywiście bezzasadnych, lecz godzących w powagę
i autorytet sądu.
Celem zapewnienia zatem możliwości rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie,
w warunkach wolnych od hipotetycznych nawet zarzutów dotyczących
obiektywizmu sądu, Sąd Najwyższy z mocy art. 37 k.p.k. postanowił przekazać tę
sprawę Sądowi Rejonowemu w T., tj. Sądowi Rejonowemu spoza obszaru objętego
właściwością Sądu Apelacyjnego w [...].