IV CSK 101/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:11-09-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 101/13
POSTANOWIENIE
Dnia 19 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z wniosku J. Z. – C.
przy uczestnictwie J. C., B. R.
i I. O.
o podział majątku wspólnego J. Z. – C. i F. C. oraz dział spadku po F. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 czerwca 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 30 maja 2012 r.,
odrzuca skargę kasacyjną oraz nie obciąża wnioskodawcy
kosztami postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
2
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni wnosiła o uchylenie postanowienia
Sądu Okręgowego z dnia 30 maja 2012 r. i przekazanie sprawy temu Sądowi do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 3 k.p.c. podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być
zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz.
76). Wskazując jako podstawy skargi art. 233 § 1, art. 328 § 2 i art. 385 k.p.c., art.
618 k.p.c. w zw. z art. 1035 k.c. i art. 520 § 1 k.p.c. skarżąca wprost
zakwestionowała dokonaną przez Sąd ocenę wiarygodności i mocy dowodów.
Naruszenia tych przepisów skarżąca dopatruje się w przekroczeniu granic
swobodnej oceny dowodów, „dokonaniu błędnego rozliczenia finansowego stron”,
„wprowadzeniu do sprawy nowego składnika majątkowego”.
Również zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego skarżąca –
co trafnie podniesiono w odpowiedzi na skargę kasacyjną – powiela zarzuty
apelacji i faktycznie zmierza do podważenia ustaleń Sądu i dokonanej oceny
dowodów.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.).
db
POSTANOWIENIE
Dnia 19 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie :
Prezes SN Tadeusz Ereciński
w sprawie z wniosku J. Z. – C.
przy uczestnictwie J. C., B. R.
i I. O.
o podział majątku wspólnego J. Z. – C. i F. C. oraz dział spadku po F. C.,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 19 czerwca 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej wnioskodawczyni
od postanowienia Sądu Okręgowego w G.
z dnia 30 maja 2012 r.,
odrzuca skargę kasacyjną oraz nie obciąża wnioskodawcy
kosztami postępowania kasacyjnego
Uzasadnienie
2
W skardze kasacyjnej wnioskodawczyni wnosiła o uchylenie postanowienia
Sądu Okręgowego z dnia 30 maja 2012 r. i przekazanie sprawy temu Sądowi do
ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3983
§ 3 k.p.c. podstawą skargi kasacyjnej nie mogą być
zarzuty dotyczące ustalenia faktów lub oceny dowodów (por. postanowienie Sądu
Najwyższego z dnia 23 września 2005 r., III CSK 13/05, OSNC 2006, nr 4, poz.
76). Wskazując jako podstawy skargi art. 233 § 1, art. 328 § 2 i art. 385 k.p.c., art.
618 k.p.c. w zw. z art. 1035 k.c. i art. 520 § 1 k.p.c. skarżąca wprost
zakwestionowała dokonaną przez Sąd ocenę wiarygodności i mocy dowodów.
Naruszenia tych przepisów skarżąca dopatruje się w przekroczeniu granic
swobodnej oceny dowodów, „dokonaniu błędnego rozliczenia finansowego stron”,
„wprowadzeniu do sprawy nowego składnika majątkowego”.
Również zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego skarżąca –
co trafnie podniesiono w odpowiedzi na skargę kasacyjną – powiela zarzuty
apelacji i faktycznie zmierza do podważenia ustaleń Sądu i dokonanej oceny
dowodów.
Z tych względów Sąd Najwyższy orzekł jak w postanowieniu (art. 3986
§ 3
k.p.c.).
db