Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt SNO 7/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 20 czerwca 2013 r.
Sąd Najwyższy - Sąd Dyscyplinarny w składzie:
SSN Marian Buliński (przewodniczący) i sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Bogumiła Ustjanicz
Protokolant : Anna Kuras
przy udziale Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego sędziego Sądu Okręgowego […]
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 czerwca 2013 r.
sprawy
sędziego Sądu Rejonowego
w związku z odwołaniem obrońcy obwinionej
od wyroku Sądu Apelacyjnego - Sądu Dyscyplinarnego
z dnia 16 stycznia 2013 r.
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok;
II. kosztami postępowania dyscyplinarnego odwoławczego
obciąża Skarb Państwa.
UZASADNIENIE
Wyrokiem Sądu Apelacyjnego – Sądu Dyscyplinarnego z dnia 16 stycznia
2013 r. sędzia Sądu Rejonowego została uznana za winną tego, że:
w okresie od dnia 01 stycznia 2008r. do dnia 30 kwietnia 2011 r. pełniąc funkcję
Przewodniczącej IX Wydziału Wykonania Orzeczeń i Należności Sądowych
2
dopuściła się rażącego zaniedbania obowiązków służbowych poprzez
niewykonywanie czynności nadzorczych związanych z nadzorem nad sprawnym
przebiegiem postępowania wykonawczego, w szczególności w sprawach
dotyczących zarządzenia wykonania kary pozbawienia bądź ograniczenia
wolności, co doprowadziło do rażącej przewlekłości procedowania i skutkowało
brakiem decyzji w przedmiocie obligatoryjnego (art. 75 § 1 kk), bądź
fakultatywnego (art. 75 § 2 kk) zarządzenia wykonania kary, w co najmniej
następujących sprawach Sądu Rejonowego w […].:
- w 2008r.:
[…],
w których nie podjęto decyzji odnośnie fakultatywnego zarządzenia wykonania
kary,
-w 2008r.:
[…] , w których nie podjęto decyzji odnośnie obligatoryjnego zarządzenia
wykonania kary,
-w2009r.:
[…] ,w których nie podjęto decyzji odnośnie fakultatywnego zarządzenia wykonania
kary,
- w 2009r.:
[...],
w których nie podjęto decyzji odnośnie obligatoryjnego zarządzenia wykonania
kary,
-w 2010r.:
[…],
w których nie podjęto decyzji odnośnie fakultatywnego zarządzenia wykonania
kary,
- w 2010r.:
[…],
w których nie podjęto decyzji odnośnie obligatoryjnego zarządzenia wykonania
kary,
-w 2011 r.:
[…],
3
w których nie podjęto decyzji odnośnie fakultatywnego zarządzenia wykonania
kary,
tj. popełnienia przewinienia służbowego z art. 107 § 1 u.s.p. i na podstawie tego
artykułu w zw. z art. 109 § 1 pkt 3 u.s.p. wymierzono jej karę dyscyplinarną
usunięcia z funkcji przewodniczącej wydziału.
Odwołanie od tego wyroku złożył obrońca obwinionej, zarzucając temuż
orzeczeniu:
„ 1. Dokonanie częściowo błędnych ustaleń faktycznych w szczególności w
zakresie funkcjonowania wydziału w okresie objętym zarzutem a zwłaszcza
sposobu postępowania z zawiadomieniem z KRK;
2. błędny opis czynu przypisanego obwinionej sugerujący jej winę w zakresie
zawiadomień bez akt ukrytych w szafie sędziego Sądu Rejonowego w sytuacji, gdy
brak informacji czy zawiadomienia te znajdowały się w tej szafie w okresie objętym
zarzutem;
3. błędną ocenę prawną zachowania obwinionej, która doprowadziła do
nieprawidłowego ustalenia, że jej zachowanie wyczerpuje znamiona przewinienia
służbowego opisanego w art. 107 § 1 u.s.p.;
4. wymierzenie obwinionej rażąco surowej kary.”
W oparciu o to skarżąca wniosła o zmianę orzeczenia i uniewinnienie
sędziego Sądu Rejonowego od popełnienia zarzucanego jej czynu lub ewentualnie
o zmianę wyroku i wymierzenie obwinionej kary dyscyplinarnej w postaci
upomnienia.
Na rozprawie przed Sądem Najwyższym – Sądem Dyscyplinarnym Zastępca
Rzecznika Dyscyplinarnego wniósł o utrzymanie w mocy zaskarżonego wyroku.
W tej sytuacji Sąd Najwyższy zważył co następuje.
Odwołanie obrońcy obwinionej nie jest zasadne.
Sąd pierwszej instancji dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych,
poprawnie opisał czyn przypisany obwinionej, trafnie uznał, że takie zachowanie
wyczerpuje znamiona przewinienia służbowego opisanego w art. 107 § 1 u.s.p.
Wymierzona obwinionej kara dyscyplinarna nie jest karą łagodną lecz w pełni
adekwatną do charakteru i wagi popełnionego przewinienia.
4
Zauważyć należy, że sąd orzekający uznał obwinioną za winną popełnienia
przewinienia służbowego z art. 107 § 1 u.s.p., polegającego na zaniedbaniu
obowiązków służbowych poprzez niewykonywanie czynności nadzorczych
związanych z nadzorem nad sprawnym przebiegiem postępowania wykonawczego,
w szczególności w sprawach dotyczących ewentualnego lub obligatoryjnego
zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności bądź ograniczenia wolności.
Skutkiem tego była rażąca przewlekłość postępowania i w efekcie brak decyzji
sądu w bardzo wielu sprawach (swoista abolicja).
Przez nierejestrowanie zawiadomień z KRK obwiniona pozbawiła się
możliwości wykonywania czynności nadzorczych nad przebiegiem postępowania w
tych sprawach. Zawiadomienia z KRK wpłynęły do wydziału obwinionej i nie
rejestrowane znikały z pola widzenia przewodniczącej. Obwiniona nie miała kontroli
nad tym, co z nimi się dzieje i czy w ogóle coś w ich sprawach rozpoczęto czynić
zamiast tak poprawić system rejestracji, by uniemożliwić wpisywanie jednej sprawy
do wykazu kilkakrotnie, zaniechano jakiejkolwiek rejestracji zawiadomień z KRK,
przez co obwiniona systemowo zrezygnowała ze swego obowiązku wykonywania
czynności nadzorczych nad sprawnym przebiegiem postepowania wykonawczego,
gdyż nie pozostawiła sobie żadnej możliwości uzyskania wiedzy o przebiegu
takiego postępowania wykonawczego.
Wyrywkowa i od przypadku do przypadku kontrola „szafy sędziego SR” nie
może być uznana za spełniającą wymagania funkcji nadzorczej przewodniczącej
wydziału.
Przypisane obwinionej przewinienie wiąże się z pełnioną przez nią w tym
czasie funkcją przewodniczącej wydziału, a skutki zaniechania przez nią nadzoru
nad przebiegiem postępowania w sprawach dotyczących zawiadomień z KRK są
dla dobra wymiaru sprawiedliwości wyjątkowo dotkliwe prowadzące w niektórych
sprawach nawet do bezprawnej abolicji.
Dlatego należy zgodzić się z sądem orzekającym, że wymierzona obwinionej
kara jest surowa, ale jest karą sprawiedliwą.
Mając to na uwadze Sąd Najwyższy orzekł, jak na wstępie.
5