Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V CZ 37/13
POSTANOWIENIE
Dnia 6 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Pietrzykowski (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Anna Kozłowska
SSN Krzysztof Strzelczyk
w sprawie ze skargi A. B.
o wznowienie postępowania w sprawie I C […]
w sprawie z powództwa A. B.
przeciwko Uniwersytetowi […]
o ochronę dóbr osobistych i zapłatę,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 6 września 2013 r.,
zażalenia skarżącego na postanowienie Sądu Apelacyjnego […]
z dnia 26 kwietnia 2013 r.,
1. oddala zażalenie;
2. przyznaje adw. B. W. od Skarbu Państwa - Sądu
Apelacyjnego kwotę 1 800 ( tysiąc osiemset ) złotych
powiększoną o 23 % podatku VAT tytułem wynagrodzenia za
udzielenie powodowi z urzędu nieopłaconej pomocy prawnej w
postępowaniu zażaleniowym.
2
UZASADNIENIE
W dniu 11 marca 2013 r. A. B. wniósł skargę o wznowienie postępowania w
sprawie zakończonej prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z 25 maja
2012 r. oddalającym jego powództwo wobec pozwanego Uniwersytetu […] o
ochronę dóbr osobistych i zapłatę, przy czym domagał się wznowienia
postępowania przed Sądem Apelacyjnym, który rozpoznał apelację od tego wyroku
i oddalił ją wyrokiem z 18 października 2012 r. Jako podstawę wznowienia podał
nieważność postępowania odwoławczego. Ponadto powołał w skardze nowe fakty i
dowody, tj. opublikowanie jego dwóch artykułów naukowych w prestiżowych
pismach i postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 2 stycznia 2013 r. o umorzeniu
postępowania egzekucyjnego dotyczącego orzeczonego wyrokiem sądowym
obowiązku zwrócenia powodowi jego korespondencji elektronicznej. Przyczyn
nieważności postępowania apelacyjnego powód upatruje w tym, że z racji złego
stanu jego zdrowia psychicznego - który mimo wniosków nie został przez
orzekające w sprawie Sądy zweryfikowany z udziałem biegłych - nie miał zdolności
sądowej i procesowej. Twierdzi, że w postępowaniu apelacyjnym został też
pozbawiony możności obrony swoich praw, ponieważ nie był już reprezentowany
przez adwokata, a nie powiadomiono go o terminie rozprawy apelacyjnej
i ogłoszeniu wyroku ani mu nie doręczono odpisu wyroku i odpowiedzi pozwanego
na apelację.
Sąd Apelacyjny postanowieniem z dnia 26 kwietnia 2013 r. odrzucił skargę
powoda o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej prawomocnym
wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 25 maja 2012 r. Podkreślił, że w skardze
powód podaje, iż o wyroku Sądu Apelacyjnego dowiedział się w Sądzie dnia 7
listopada 2012 r. Tymczasem trzymiesięczny termin do wniesienia skargi (art. 407 §
1 k.p.c.) upłynął najpóźniej z dniem 7 lutego 2013 r. Z kolei zarzut braku zdolności
sądowej i procesowej jest wynikiem błędnego rozumienia tych pojęć (art. 64 § 1, art.
65 § 1 i 2 k.p.c.). Jeśli więc powód wskazuje jedynie na swój zły stan psychiczny, w
istocie nie opiera skargi na nieważności postępowania spowodowanej brakiem
zdolności sądowej czy procesowej. Poza tym, według Sądu Apelacyjnego, powód w
skardze powołał fakty i dowody powstałe już po wyrokowaniu przez Sąd Apelacyjny
3
bądź takie, które powoływał wcześniej, tyle że w jego ocenie zostały zlekceważone.
Nie uzasadniają one zatem wznowienia postępowania (art. 403 § 2 k.p.c.).
Powód wniósł zażalenie na postanowienie Sądu Apelacyjnego, zarzucając
naruszenie art. 410 § 2 k.p.c. przez jego niezastosowanie i art. 403 § 2 k.p.c. przez
błędną wykładnię.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
W zażaleniu wskazano, że powód, samodzielnie wnosząc skargę
o wznowienie postępowania i nie korzystając z pomocy profesjonalnego
pełnomocnika, w istocie podał dwie podstawy wznowienia postępowania. Pierwsza
z nich wynikała z błędnego utożsamiania przez powoda pozbawienia możliwości
działania w procesie czy też braku należytej reprezentacji z biernością jego
pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym (art. 401 k.p.c.). Druga natomiast
podstawa wskazywana przez powoda sprowadza się do wykrycia takich
okoliczności faktycznych i środków dowodowych, które mogły mieć wpływ na wynik
sprawy, a z których powód nie mógł skorzystać w poprzednim postępowaniu.
Trafnie w związku z tym podkreślono w zażaleniu, że upływ terminu do wniesienia
skargi mógł dotyczyć tylko pierwszej z wymienionych podstaw, nie odnosił się zaś
do drugiej z nich. Nie można natomiast zgodzić się z żalącym się, że powołane
przez powoda w skardze nowe okoliczności faktyczne i dowody mogą stanowić
przyczynę wznowienia postępowania. Niewątpliwie bowiem fakty i dowody
powołane przez powoda powstały już po wydaniu przez sąd wyroku, nie są to
zatem takie okoliczności faktyczne lub środki dowodowe, które mogłyby mieć wpływ
na wynik sprawy, a z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim
postępowaniu (art. 403 § 2 k.p.c.).
Z przedstawionych powodów orzeczono, jak w sentencji (art. 39814
w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c.).
es
4