IV CZ 75/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:15-11-2013
Dodatkowe informacje:
-
Sprawy przywołane w treści orzeczenia:III CZP 49/07
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CZ 75/13
POSTANOWIENIE
Dnia 12 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. Z.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego
w L.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 września 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 maja 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 maja Sąd Apelacyjny uchylił wyrok Sądu Okręgowego w
L. z dnia 27 czerwca 2011 r. w sprawie z powództwa J. Z. przeciwko Skarbowi
Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w L. Powód dochodził odszkodowania za
przewlekłość postępowania w sprawie o przywrócenie do pracy. Po ponownym
rozpoznaniu sprawy Sąd Apelacyjny stwierdził, że nie została rozpoznana istota
sprawy przez Sąd Okręgowy. Błędna ocena prawna tego Sądu skutkowała
zaniechaniem postępowania dowodowego w kierunku ustalenia wysokości szkody.
Orzeczenie zaskarżył pozwany zarzucając naruszenie art. 386 § 4 k.p.c.
Pozwany wniósł o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w całości i przekazanie
sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając uchylenie wyroku Sądu Okręgowego, Sąd Apelacyjny wskazał,
że konieczne jest zwłaszcza ustalenie kiedy powód stał się niezdolny do pracy, czy
pozostawał bez pracy w czasie trwania procesu, czy otrzymał w tym czasie
jakiekolwiek świadczenia finansowe i z jakiego tytułu. Wskazane okoliczności
stanowią co najwyżej uzupełnienie podstawy faktycznej przyjętej w sprawie,
w kierunku ustalenia wysokości szkody oraz ewentualnego przyczynienia się
powoda do jej powstania. Zasadnicze ustalenia faktyczne związane z powództwem
opartym na art. 417 k.c. poczynione przez Sąd Okręgowy nie zostały
zakwestionowane przez Sąd Apelacyjny.
Samo uzupełnienie podstawy faktycznej orzeczenia z uwagi na odmienną
ocenę prawną nie stanowi nierozpoznania istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4
k.p.c., ani nie uzasadnia przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.
W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że obie przesłanki z art. 386 § 4 k.p.c.
muszą być rozumiane wąsko, gdyż taki jest powszechnie wskazany cel przepisu.
Powyższy wniosek wynika również z właściwości postępowania apelacyjnego, które
obejmuje merytoryczne rozpoznanie sprawy. Sąd odwoławczy, kontynuując
postępowanie przed sądem pierwszej instancji, rozpoznaje sprawę na nowo
3
w sposób w zasadzie nieograniczony (por. uchwała siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55).
Uznając zarzut naruszenia art. 386 § 4 k.p.c. za uzasadniony, Sąd Najwyższy
na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżony
wyrok, a orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawił, zgodnie
z 108 § 2 w zw. z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sądowi Apelacyjnemu.
POSTANOWIENIE
Dnia 12 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Dończyk (przewodniczący)
SSN Irena Gromska-Szuster
SSN Marian Kocon (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa J. Z.
przeciwko Skarbowi Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego
w L.
o odszkodowanie,
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 12 września 2013 r.,
zażalenia strony pozwanej
na wyrok Sądu Apelacyjnego
z dnia 14 maja 2013 r.
uchyla zaskarżony wyrok.
2
UZASADNIENIE
Wyrokiem z dnia 14 maja Sąd Apelacyjny uchylił wyrok Sądu Okręgowego w
L. z dnia 27 czerwca 2011 r. w sprawie z powództwa J. Z. przeciwko Skarbowi
Państwa - Prezesowi Sądu Rejonowego w L. Powód dochodził odszkodowania za
przewlekłość postępowania w sprawie o przywrócenie do pracy. Po ponownym
rozpoznaniu sprawy Sąd Apelacyjny stwierdził, że nie została rozpoznana istota
sprawy przez Sąd Okręgowy. Błędna ocena prawna tego Sądu skutkowała
zaniechaniem postępowania dowodowego w kierunku ustalenia wysokości szkody.
Orzeczenie zaskarżył pozwany zarzucając naruszenie art. 386 § 4 k.p.c.
Pozwany wniósł o uchylenie wyroku Sądu Apelacyjnego w całości i przekazanie
sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje:
Uzasadniając uchylenie wyroku Sądu Okręgowego, Sąd Apelacyjny wskazał,
że konieczne jest zwłaszcza ustalenie kiedy powód stał się niezdolny do pracy, czy
pozostawał bez pracy w czasie trwania procesu, czy otrzymał w tym czasie
jakiekolwiek świadczenia finansowe i z jakiego tytułu. Wskazane okoliczności
stanowią co najwyżej uzupełnienie podstawy faktycznej przyjętej w sprawie,
w kierunku ustalenia wysokości szkody oraz ewentualnego przyczynienia się
powoda do jej powstania. Zasadnicze ustalenia faktyczne związane z powództwem
opartym na art. 417 k.c. poczynione przez Sąd Okręgowy nie zostały
zakwestionowane przez Sąd Apelacyjny.
Samo uzupełnienie podstawy faktycznej orzeczenia z uwagi na odmienną
ocenę prawną nie stanowi nierozpoznania istoty sprawy w rozumieniu art. 386 § 4
k.p.c., ani nie uzasadnia przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości.
W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że obie przesłanki z art. 386 § 4 k.p.c.
muszą być rozumiane wąsko, gdyż taki jest powszechnie wskazany cel przepisu.
Powyższy wniosek wynika również z właściwości postępowania apelacyjnego, które
obejmuje merytoryczne rozpoznanie sprawy. Sąd odwoławczy, kontynuując
postępowanie przed sądem pierwszej instancji, rozpoznaje sprawę na nowo
3
w sposób w zasadzie nieograniczony (por. uchwała siedmiu sędziów Sądu
Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC 2008/6/55).
Uznając zarzut naruszenia art. 386 § 4 k.p.c. za uzasadniony, Sąd Najwyższy
na podstawie art. 39815
§ 1 w związku z art. 3941
§ 3 k.p.c. uchylił zaskarżony
wyrok, a orzeczenie o kosztach postępowania zażaleniowego pozostawił, zgodnie
z 108 § 2 w zw. z art. 39821
i art. 3941
§ 3 k.p.c., Sądowi Apelacyjnemu.