Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 200/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 12 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Eugeniusz Wildowicz
SSA del. do SN Dariusz Czajkowski
Protokolant Joanna Sałachewicz
przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Mieczysława Tabora
w sprawie R. U.
w przedmiocie wydania wyroku łącznego
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie
w dniu 12 września 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego
od wyroku Sądu Rejonowego w Ż.
z dnia 27 lutego 2013 r.,
uchyla wyrok łączny Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 27 lutego
2013r. w zaskarżonej części, tj. odnośnie do połączenia wyroku
Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 17 stycznia 2006r., sygn. akt II K
642/05 i wyroku Sądu Rejonowego w K. z dnia 12 marca 2009 r.,
sygn. akt II K 266/08, (pkt 2, 3, 4 i 5 ) i na podstawie art. 572 kpk w
zw. z art. 437 § 2 kpk postępowanie w tym zakresie umarza;
kosztami procesu w sprawie obciąża Skarb Państwa.
2
UZASADNIENIE
R. U. został skazany prawomocnymi wyrokami:
I. Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 21.09.1998 r. w sprawie II K 1185/97 za
przestępstwo z art. 184 § 1 k.k. z 1969 r. popełnione w okresie od
października 1996 r. do maja 1997 r. na karę 10 miesięcy pozbawienia
wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, której wykonanie
zostało zarządzone postanowieniem Sądu Rejonowego w Ż. z dnia
1.03.1999 r.
II. Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 17.01.2006 r. w sprawie II K 642/05 za
przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. i art. 270 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w
zw. z art. 31 § 2 k.k. i art. 274 k.k. w zw. z art. 31 § 2 k.k., popełnione w dniu
21.01.2005 r. i w drugiej połowie marca 2005 r. na karę łączną roku i 6
miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania,
której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego w Ż. z dnia
1.10.2009r.
III. Sądu Rejonowego w K. z dnia 12.03.2009 r. w sprawie II K 266/08 za
przestępstwo z art. 297 § 1 k.k. i art. 286 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k. w
zw. z art. 31 § 2 k.k., popełnione w dniu 10.08.2007r. i 6.12.2007 r. na karę
łączną roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej
wykonania, której wykonanie zarządzono postanowieniem Sądu Rejonowego
w Ż. z dnia 30.03.2012 r.
IV. Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 27.02.2012 r. w sprawie II K 124/12 za
przestępstwo z art. 278 § 1 i 5 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k., popełnione w
okresie od 1.11.2011 r. do 10.11.2011 r. na karę 5 miesięcy pozbawienia
wolności.
Sąd Rejonowy w Ż., wyrokiem łącznym z dnia 27.02.2013 r., sygn. akt II K
1024/12, na podstawie art. 85 k.k. w zw. z art. 86 § 1 k.k. i art. 569 § 1 k.p.k.,
połączył wyroki opisane wyżej, w pkt I i II, wymierzając R. U. karę łączną roku i 10
miesięcy pozbawienia wolności i, na podstawie art. 577 k.p.k., na poczet tej kary
łącznej zaliczył mu okresy rzeczywistego pozbawienia wolności: w sprawie II K
3
266/08 od 26.09.2012 r. do 27.02.2013 r. oraz w sprawie II K 642/05 od
29.12.2009 r. do 25.01.2011 r.
Od tego orzeczenia kasację na niekorzyść skazanego wniósł Prokurator
Generalny, podnosząc zarzut rażącego i mającego istotny wpływ na treść wyroku
naruszenia przepisu prawa karnego materialnego - art. 85 k.k., polegającego na
wydaniu wyroku łącznego obejmującego skazania wyrokami Sądu Rejonowego w
Ż. z dnia 17.01.2006 r., sygn. akt II K 642/05 oraz Sądu Rejonowego w K. z dnia
12.03.2009 r., sygn. akt II K 266/08 w sytuacji, gdy nie istniały ku temu przesłanki
określone w powołanym przepisie, albowiem w sprawie o sygn. akt II K 266/08
skazany popełnił przypisane mu przestępstwa w dniach 10 sierpnia 2007 r. i 6
grudnia 2007 r., a zatem już po wydaniu wyroku w sprawie o sygn. akt IIK 642/05.
W konsekwencji Prokurator Generalny wniósł o uchylenie wyroku w
zaskarżonej części i umorzenie postępowania w tym zakresie.
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Kasacja Prokuratora Generalnego jest zasadna.
Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy
wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i
wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd
orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające
się przestępstwa ( art. 85 § 1 k.k.).
Skoro tak, to należy stwierdzić, że w rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy
w Ż. połączył kary pozbawienia wolności, które w sposób oczywisty nie podlegały
połączeniu. Kara pozbawienia wolności orzeczona została wyrokiem Sądu
Rejonowego w K. z dnia 12 marca 2009 r. za przestępstwo popełnione w dniach 10
sierpnia 2007 r. i 6 grudnia 2007 r., a zatem popełnione już po zapadnięciu wyroku
Sądu Rejonowego w Ż. bowiem jego wydanie nastąpiło w dniu 17 stycznia 2006 r.
( którego przedmiotem były czyny popełnione w dniu 21 stycznia 2005 r. oraz
drugiej połowie marca 2006 r. ) Oczywistością jest więc, że przestępstwa, za które
został skazany R. U. tymi wyrokami nie zostały popełnione zanim zapadł chociażby
nieprawomocny wyrok co do któregokolwiek z nich ( przedzielał je właśnie wyrok
Sądu Rejonowego w Ż. z dnia 17 stycznia 2006 r.).
4
Z tego względu, podniesiony w kasacji zarzut rażącej obrazy art. 85 § 1 k.k.
w zw. z art. 569 § 1 k.p.k., jest oczywiście zasadny i prowadzi do uchylenia
zaskarżonego wyroku w stosownej części oraz umorzenia postępowania w
przedmiocie wydania wyroku łącznego wobec braku przesłanek do jego wydania.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł jak w wyroku.