Sygn. akt VIII Ka 224/13
Dnia 25 kwietnia 2013 roku
Sąd Okręgowy w Białymstoku VIII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Jerzy Szczurewski
Protokolant: Agnieszka Malewska
przy udziale Prokuratora Wiesławy Sawośko - Grębowskiej
po rozpoznaniu w dniu 25 kwietnia 2013 roku
sprawy N. B.
oskarżonej z art. 291 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Białymstoku
z dnia 27 lutego 2013 r. sygn. akt VII K 54/13
I. Wyrok w zaskarżonej części zmienia w ten sposób, że orzeczoną wobec oskarżonej karę pozbawienia wolności podwyższa do 4 /czterech/ miesięcy.
II. W pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymuje w mocy.
III. Zwalnia oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
N. B.została oskarżona o to, że (...) (...), (...)nieustalonego bliżej dnia, w okresie od 1 do 15 listopada 2012 r. w B.na ul. (...), poprzez oferowanie do sprzedaży osobom trzecim, pomogła w zbyciu telefonu marki S. (...)o wartości 350 zł wiedząc, że został on uzyskany za pomocą czynu zabronionego, tj. o czyn z art. 291 § 1 kk
Prokurator wniósł w akcie oskarżenia na zasadzie art. 335 § 1 kpk o skazanie oskarżonej bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie jej kary 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres lat 3, oddanie jej w okresie próby pod dozór kuratora i obciążenie opłatami i kosztami postępowania.
Sąd Rejonowy w Białymstoku wyrokiem z dnia 27 lutego 2013 r w sprawie VII K 54/13 oskarżoną N. B. uznał za winną popełnienia zarzucanego jej czynu i za to na mocy art. 291 § 1 kk skazał ją na karę 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.
Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk, art. 73 § 2 wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił oskarżonej tytułem próby na okres 3 (trzech) lat i oddał ją w tym czasie pod dozór kuratora.
Zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych.
Na podstawie art. 425 § 1 i 2 i kpk oraz art. 444 kpk powyższy wyrok w części dotyczącej orzeczenia o karze, na niekorzyść oskarżonej wniósł prokurator.
W oparciu o przepisy art. 427 § 1 i 2 kpk, art. 437 § 1 i 2 kpk i art. 438 pkt 2 kpk zarzucił powyższemu wyrokowi obrazę przepisów prawa procesowego, mającego wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 343 § 7 kpk polegającego na skazaniu oskarżonej N. B. na karę pozbawienia wolności w wymiarze 3 /trzech/ miesięcy, podczas gdy we wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy wyżej wymienionej złożonym w trybie art. 335 kpk – uzgodniono, iż kara ta wyniesie 4 /cztery/ miesiące pozbawienia wolności.
Wniósł o:
1. zmianę wyroku w zaskarżonej części poprzez orzeczenie kary pozbawienia wolności w stosunku do oskarżonej N. B. w wymiarze 4 /czterech/ miesięcy,
2. utrzymanie wyroku w mocy w pozostałym zakresie.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Apelacja prokuratora jest zasadna i w pełni zasługuje na uwzględnienie.
Analiza materiału zgromadzonego w sprawie, a w szczególności treści wyroku z dnia 29 listopada 2012 r., daje podstawę aby stwierdzić, że został on wydany z obrazą przepisów prawa procesowego, a mianowicie art. 343 § 7 kpk. Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 343 kpk w sytuacji, gdy prokurator dołącza do aktu oskarżenia, uzgodniony z oskarżonym wniosek, o którym mowa w art. 335 § 1 kpk, Sąd na posiedzeniu, jeżeli uwzględnia ów wniosek, wydaje wyrok skazujący. Należy przy tym podkreślić, że sąd nie jest związany treścią uzgodnień dokonanych pomiędzy prokuratorem a oskarżonym.
Jednakże w sytuacji, gdy sąd uzna, iż nie zachodzą podstawy do uwzględnienia wniosku, wówczas wydaje postanowienie o skierowaniu sprawy do rozpoznania na zasadach ogólnych (art. 343 § 7 kpk). Nie jest on władny skazać oskarżonego na posiedzeniu bez przeprowadzenia rozprawy na innych warunkach, niż te, które zostały wynegocjowane.
W przedmiotowym przypadku Sąd Rejonowy postąpił wbrew wyżej opisanej dyspozycji. Uwzględniając bowiem wniosek prokuratora o skazanie N. B. bez przeprowadzenia rozprawy i wydanie określonego wyroku skazującego, orzekł karę 3 miesięcy pozbawienia wolności, podczas gdy wniosek określał karę 4 miesięcy pozbawienia wolności. Okoliczność, iż zrobił to omyłkowo, co przyznaje w uzasadnieniu wyroku, nie zmienia stanu rzeczy, iż wyrokiem tym obraził przepis postępowania karnego, co niewątpliwie miało wpływ na treść orzeczenia.
Zaistniały stan rzeczy musiał zatem skutkować zmianą wyroku w zaskarżonej części, w ten sposób, że orzeczoną wobec oskarżonej N. B. karę pozbawienia wolności Sąd Okręgowy podwyższył do 4 miesięcy, a w pozostałym zakresie wyrok w zaskarżonej części utrzymał w mocy.
W oparciu o przepis art. 624 § 1 kpk, ze względów słusznościowych, Sąd Okręgowy zwolnił oskarżoną od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.