Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V KK 191/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 18 września 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Dariusz Świecki (przewodniczący)
SSN Rafał Malarski
SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
Protokolant Barbara Kobrzyńska
w sprawie T. M.
skazanego z art. 278§1 kk i inne
po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
w dniu 18 września 2013 r.,
kasacji, wniesionej przez Prokuratora Generalnego na korzyść skazanego
od wyroku łącznego Sądu Okręgowego w Ś.
z dnia 19 grudnia 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i na podstawie art. 572 k.p.k. umarza
postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego w
stosunku do skazanego T. M.
UZASADNIENIE
Wyrokiem łącznym z dnia 19 grudnia 2012 r., Sąd Okręgowy w Ś. na
podstawie art. 570 k.p.k. w zw. z art. 91 § 2 k.k. połączył T. M. kary pozbawienia
wolności orzeczone w sprawach: Sądu Rejonowego w W. wyrokiem z dnia 12 lipca
2
2007 r., sygn. akt II K 1170/06, za czyny z art. 91 § 1 k.k. w zw. z art. 278 § 1 k.k. –
10 miesięcy pozbawienia wolności oraz Sądu Rejonowego w W. wyrokiem z dnia
22 stycznia 2008 r., sygn. akt II K 278/07, za czyny z art. 278 § 1 k.k. i art. 278 k.k.
w zw. z art. 12 k.k. przy przyjęciu, że popełnione zostały w ciągu przestępstw z art.
91 § 1 k.k. – roku i 3 miesięcy pozbawienia wolności i wymierzono ww. skazanemu
karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Na podstawie art. 572 k.p.k.
umorzono postępowanie w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego
skazania w sprawach: Sądu Okręgowego w Ś., wyrok z dnia 4 lipca 2006 r., sygn.
akt III K 122/06 oraz Sądu Rejonowego w W., wyrok z dnia 27 kwietnia 2012 r.,
sygn. akt II K 18/12; pozostałe rozstrzygnięcia w wyrokach połączonych
pozostawiono do odrębnego wykonania; orzeczono o kosztach adwokackich oraz
kosztach sądowych.
Wyrok łączny nie została zaskarżony przez strony zyskując prawomocność
w dniu 28 grudnia 2012 r. (k. 60).
Kasację od tego wyroku wywiódł Prokurator Prokuratury Generalnej
zaskarżając go w całości na korzyść skazanego T. M. Skarżący zarzucił rażące i
mające istotny wpływ na treść orzeczenia naruszenie przepisów prawa
procesowego, tj. art. 366 § 1 k.p.k. w zw. z art. 574 k.p.k., poprzez wydanie wyroku
łącznego bez wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, w następstwie
czego doszło do objęcia wyrokiem łącznym wyroku w sprawie o sygn. akt II K
1170/06 Sądu Rejonowego w W., który został uchylony wyrokiem Sądu
Okręgowego w Ś. z dnia 29 lutego 2008 r., sygn. akt IV Ka 80/008. Prokurator
wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania w przedmiocie
wydania wyroku łącznego.
Sąd Najwyższy zaważył, co następuje:
Kasacja Prokuratora Prokuratury Generalnej oraz sformułowany w niej
wniosek końcowy jest zasadna.
Bezspornie w przedmiotowej sprawie doszło do uchybienia wskazanego i
opisanego w petitum skargi. Orzeczenie wydane przez Sąd Okręgowy w Ś. zapadło
bez uprzedniego wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy.
Sąd Okręgowy procedując w przedmiocie wydania wyroku łącznego
przeoczył, pomimo przeprowadzenia dowodu z akt sprawy Sądu Rejonowego w W.,
3
sygn. akt III K 46/11, poprzednie sygn.: II K 1170/06 i II K 201/08, że wyrok w
odniesieniu do skazanego T. M. w sprawie o sygn. akt II K 1170/06 został uchylony
(art. 435 k.p.k.) a sprawa przekazana do ponownego rozpoznania wyrokiem Sądu
Okręgowego w Ś. z dnia 29 lutego 2008 r., sygn. akt IV Ka 80/08 (k. 812, t. IV). Nie
dostrzegł także tenże Sąd, że w toku ponownego rozpoznania sprawy T. M. został
prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w W. z dnia 15 grudnia 2008 r.,
sygn. akt II K 201/08, za zarzucane czyny popełnione w warunkach ciągu
przestępstw, na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie
warunkowo zawieszono na okres próby lat 3 i oddano w tym czasie ww. pod dozór
kuratora sądowego, nie nałożono natomiast na skazanego ani grzywny ani środków
karnych (k. 1143-1149, t. VI). Wyrok powyższy uprawomocnił się 24 lutego 2009 r.
(k. 1183, t. VI), orzeczona w ten sposób kara pozbawienia wolności nigdy nie
została zarządzona, w dniu 24 lutego 2012 r. upłynął 3 letni okres próby, zaś w dniu
24 sierpnia 2012 r. upłynął termin określony w art. 75 § 4 k.k. Oznacza to, że
skazanie T. M. w sprawie o sygn. akt II K 201/08 (poprzedniej sygn. akt II K
1170/06) uległo zatarciu z mocy prawa.
W tym stanie rzeczy sposób procedowania przez Sąd Okręgowy uznać
należy za wysoce naganny, tym bardziej, iż wszystkie wskazane wyżej okoliczności
powinny być dobrze znane temu Sądowi skoro orzekał w przedmiocie wyroku
łącznego w dniu 19 grudnia 2012 r. i jak wynika z protokołu rozprawy (k. 57v, akta
III K 141/12) dopuścił dowód m. in. z akt sprawy o sygn. III K 46/11.
Zauważyć wypada, że Przewodniczący czuwa nad prawidłowym przebiegiem
rozprawy, bacząc, aby zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności sprawy.
Do okoliczności takich w postępowaniu o wydanie wyroku łącznego niewątpliwie
zaliczyć należy okoliczności dotyczące wcześniejszej karalności oskarżonego
zwłaszcza w kontekście zapadłych prawomocnych skazań. Bazowanie w takim
postępowaniu na samych odpisach poszczególnych wyroków jest niedopuszczalne
i wymaga wytknięcia.
Jak słusznie wskazał prokurator w kasacji, w zaistniałej sytuacji procesowej
odnośnie skazanego T. M. i wydanych co do niego prawomocnych skazań w
sprawach o sygn. akt: II K 122/06, II K 1170/06 (II K 201/08), II K 278/07 i II KK K
18/12, nie zachodziły bowiem przesłanki wydania wyroku łącznego określone w art.
4
85 k.k., co powinno skutkować umorzeniem postępowania w oparciu o przepis art.
572 k.p.k. Wytknięte uchybienie miło rażący charakter i istotny wpływ na treść
zaskarżonego orzeczenia, które niewątpliwie pogorszyło sytuację skazanego.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Najwyższy orzekł, jak w części
dyspozytywnej wyroku.