Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt KSP 6/13
POSTANOWIENIE
Dnia 9 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący)
SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
SSN Józef Szewczyk
po rozpoznaniu skargi W. W.
na przewlekłość postępowania przed Sądem Apelacyjnym w […],
w Izbie Karnej, na posiedzeniu, w dniu 9 października 2013 r.,
na podstawie art. 4 ust. 1b oraz art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 17 czerwca
2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy
w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym
przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki
(Dz. U. nr 179, poz. 1843 ze zm.)
p o s t a n o w i ł :
przekazać skargę W. W. Sądowi Apelacyjnemu w […]
jako sądowi właściwemu do jej rozpoznania.
UZASADNIENIE
2
W dniu 17 lipca 2013 r. W. W. wniósł do Sądu Apelacyjnego, na
podstawie art. 12 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze
na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu
przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora
i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. nr 179,
poz. 1843 ze zm. – dalej powoływana jako ustawa) skargę na
przewlekłość postępowania sądowego, w której w części wstępnej
domagał się stwierdzenia przewlekłości postępowania sądowego w
sprawie II AKa …/13 tego sądu, a także przyznanie od Skarbu Państwa
kwoty 80.000 zł „jako dodatkowej rekompensaty za wystąpienie
nieuzasadnionej zwłoki”. W uzasadnieniu tej skargi wskazał na
dotychczasowy tok postępowania w sprawie, która zaczęła się
wniesieniem aktu oskarżenia w dniu 11 czerwca 2002 r., a następnie
zapadły dwa wyroki Sądu Okręgowego w L., które zostały uchylone
wyrokami Sądu Apelacyjnego w sprawach II AKa: …/05 oraz …/10.
Podniósł dalej, że kolejny (trzeci w pierwszej instancji) wyrok Sądu
Okręgowego w L. został wydany w dniu 13 sierpnia 2012 r., a obecnie –
jak to ujął skarżący – trwa postępowanie apelacyjne. Wywiódł
następnie, że całe postępowanie przygotowawcze jak i sądowe jest
przewlekłe, zaś on nie przyczynił się w żadnej mierze do tej
przewlekłości, a korzystał jedynie ze swoich praw przysługujących mu
jako oskarżonemu. W końcowej części uzasadnienia skargi znalazło się
twierdzenie, że „terminy rozpraw wyznaczane były w dużych odstępach
czasu, a gdy były wyznaczane w krótszych wiele z nich było
odraczanych”. Skarga ta wraz z wnioskiem o zwolnienie go od należnej
opłaty została przekazana przez Sąd Apelacyjny Sądowi Najwyższemu
do rozpoznania.
3
Sąd Najwyższy zważył, co następuje.
Treść skargi wskazuje w sposób jednoznaczny, że jej
przedmiotem jest przewlekłość całego postępowania sądowego, które
w tej sprawie toczy się od czerwca 2002 r. Nie sposób zatem uznać, że
skarżący kwestionuje li tylko tę część postępowania odwoławczego,
które w dacie wnoszenia skargi toczyło się przed Sądem Apelacyjnym
w sprawie II AKa …/13, a tylko wówczas właściwym byłby do jej
rozpoznania Sąd Najwyższy, stosownie do zapisu art. 4 ust. 2 ustawy.
Przeczy temu podanie daty wpływu aktu oskarżenia oraz wskazanie na
dalszy tryb i treść wydawanych wyroków w tej sprawie. Także
twierdzenie o dużych odstępach czasu, w których wyznaczano
rozprawy oraz o odraczaniu rozpraw, wówczas gdy terminy były krótsze,
wskazuje na kwestionowanie przez skarżącego – w zasadniczym
zakresie – toku postępowania sądowego w I instancji, skoro w toku
postępowania odwoławczego w sprawie II AKa …/13 wyznaczono w
krótkich odstępach czasu 3 terminy rozprawy odwoławczej (14 marca
2013 r., 9 maja 2013 r. oraz 18 lipca 2013 r.). Mając zatem na uwadze
powyższe okoliczności nie można uznać, że zakres przedmiotowy
skargi wyznaczony jest stwierdzeniem użytym w części wstępnej skargi,
albowiem o tym decyduje cała treść tego środka odwoławczego. Skoro
zatem skarga W. W. dotyczy tak postępowania prowadzonego przed
Sądem Okręgowym w L. jako sądem I instancji, jak też postępowania
odwoławczego przed Sądem Apelacyjnym – o tym przekonuje część
wstępna skargi – to stosownie do treści art. 4 ust.1 b ustawy właściwym
sądem do jej rozpoznania jest Sąd Apelacyjny w […]. Rozpoznając
skargę, po ewentualnym rozstrzygnięciu zasadności zwolnienia od
opłaty, Sąd Apelacyjny powinien zważyć, że z uwagi na kontrowersje
co do treści normy prawnej zawartej w przepisie art. 5 ust. 1
4
ustawy, Sąd Najwyższy w uchwale siedmiu sędziów z dnia 28 marca
2013 r. , III SPZP 1/13 (teza w Lex nr 1294242) wyraził pogląd, iż „W
postępowaniu ze skargi na naruszenie prawa strony do rozpoznania
sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki ocenie
pod kątem przewlekłości podlegają zarzuty skarżącego odnoszące się
do przebiegu postępowania, od jego wszczęcia do prawomocnego
zakończenia, niezależnie od tego, na jakim etapie tego postępowania
skarga została wniesiona (art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r.
o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w
postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym
przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki;
Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.).” W uzasadnieniu tej uchwały Sąd
Najwyższy wywiódł, że właściwie interpretowany przepis art. 5 ust. 1
ustawy wskazuje, iż wniesienie skargi powinno nastąpić w toku
postępowania w sprawie, a postępowanie w sprawie trwa dopóty nie
dojdzie do wydania w sprawie prawomocnego orzeczenia kończącego
postępowanie. Dalej zaś podniósł, że: „Postępowanie, którego dotyczy
skarga, nie może być bowiem utożsamiane z postępowaniem przed
sądem danej instancji, skoro o przewlekłości ma świadczyć to, że
postępowanie w tej sprawie (tzn. od chwili jego wszczęcia) trwa dłużej,
niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i
prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 2 ust. 1
ustawy).” Mając zatem na uwadze, że W. W. wniósł skargę w toku
trwającego jeszcze postępowania, a z treści jej wynika, jak wykazano
powyżej, iż przedmiotem jego zarzutów jest postępowanie od chwili
wniesienia aktu oskarżenia, celowym stanie się ocena tego
postępowania sądowego, a do niej właściwy jest zgodnie z art. 4 ust. 1b
ustawy Sąd Apelacyjny. Trzeba jedynie dodać, że oceny tego
5
postępowania nie dokonuje się z urzędu, a jedynie w granicach
wyznaczonych ramami skargi. To przecież z art. 6 ust. 2 ustawy
wynika, że skarżący ma obowiązek przytoczyć okoliczności
uzasadniające żądanie stwierdzenia przewlekłości, a to oznacza, iż
powinien wskazać czas trwania postępowania świadczący o
wystąpieniu przewlekłości, jak również konkretne czynności, których
sąd nie podjął lub które wykonał wadliwie powodując nieuzasadnioną
zwłokę w postępowaniu (zob. np. uchwała SN z dnia 28 marca 2013 r.
III SPZP 1/13 oraz wskazane tam postanowienia SN, a także
postanowienie NSA z dnia 16 czerwca 2008 r., II OPP 19/08, LEX nr
49435). Na zakończenie trzeba także zaznaczyć, że odmowa przyjęcia
skargi W. W. na przewlekłość postępowania w sprawie IV K …/10
Sądu Okręgowego w L. nie tworzy przeszkody do rozpoznania obecnej
skargi.
Z tych wszystkich powodów należało orzec jak w postanowieniu.