IV CSK 282/13
-
Data orzeczenia:
-
Organ orzekający:
-
Izby:
-
Jednostka obsługująca sprawę:
-
Forma orzeczenia:
-
Typ składu:
-
Skład sędziowski:
Powołane przepisy:
Informacje o źródle orzeczenia:
- Link do źródła orzeczenia
-
Data publikacji:07-01-2014
Pełny tekst orzeczenia
Sygn. akt IV CSK 282/13
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa M. Spółki z o.o. w B.
przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności Bankowi Polskiemu SA w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 stycznia 2013 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę
3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Przysługująca od prawomocnych orzeczeń skarga kasacyjna, jako
nadzwyczajny środek zaskarżenia, ma na celu – w interesie publicznym –
ujednolicanie orzecznictwa sądów powszechnych, rozstrzyganie spraw
precedensowych oraz o istotnym znaczeniu dla orzecznictwa sądowego i rozwoju
prawa. Uwzględnienie celu i charakteru skargi kasacyjnej wymaga właściwego
rozumienia treści przesłanek, wymienionych w art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.
i właściwego ich uzasadnienia.
Chociaż strona skarżąca powołała się na przesłankę określoną w art. 3989
§
1 pkt 1 k.p.c., to nie przedstawiła argumentacji jurydycznej mogącej przekonać
o „istotności” sformułowanych zagadnień.
Uzasadnienie na s. 3-7 wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania w istocie przedstawia, w odmiennym tylko ujęciu, tożsame kwestie
podniesione wcześniej w ramach uzasadnienia podstaw kasacyjnych,
a sprowadzające się do uzyskania wykładni przepisów art. 84 § 1 k.c. odnośnie do
rozumienia błędu, a także wykładni art. 388 k.c. w odniesieniu do rozumienia stanu
niedoświadczenia. Powyższe nie dowodzi wystąpienia istotnego zagadnienia
prawnego (por. art. 3989
§ 1 pkt 1 a pkt 2 k.p.c.).
Z tych względów Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania, działając na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
i art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 7 i § 12 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. (Dz. U. Nr 163, poz. 1349
ze zm.).
POSTANOWIENIE
Dnia 25 października 2013 r.
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Zbigniew Kwaśniewski
w sprawie z powództwa M. Spółki z o.o. w B.
przeciwko Powszechnej Kasie Oszczędności Bankowi Polskiemu SA w W.
o zapłatę,
na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej
w dniu 25 października 2013 r.,
na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej
od wyroku Sądu Apelacyjnego
z dnia 21 stycznia 2013 r.
odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania
i zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę
3600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem kosztów
postępowania kasacyjnego.
2
UZASADNIENIE
Przysługująca od prawomocnych orzeczeń skarga kasacyjna, jako
nadzwyczajny środek zaskarżenia, ma na celu – w interesie publicznym –
ujednolicanie orzecznictwa sądów powszechnych, rozstrzyganie spraw
precedensowych oraz o istotnym znaczeniu dla orzecznictwa sądowego i rozwoju
prawa. Uwzględnienie celu i charakteru skargi kasacyjnej wymaga właściwego
rozumienia treści przesłanek, wymienionych w art. 3989
§ 1 pkt 1-4 k.p.c.
i właściwego ich uzasadnienia.
Chociaż strona skarżąca powołała się na przesłankę określoną w art. 3989
§
1 pkt 1 k.p.c., to nie przedstawiła argumentacji jurydycznej mogącej przekonać
o „istotności” sformułowanych zagadnień.
Uzasadnienie na s. 3-7 wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do
rozpoznania w istocie przedstawia, w odmiennym tylko ujęciu, tożsame kwestie
podniesione wcześniej w ramach uzasadnienia podstaw kasacyjnych,
a sprowadzające się do uzyskania wykładni przepisów art. 84 § 1 k.c. odnośnie do
rozumienia błędu, a także wykładni art. 388 k.c. w odniesieniu do rozumienia stanu
niedoświadczenia. Powyższe nie dowodzi wystąpienia istotnego zagadnienia
prawnego (por. art. 3989
§ 1 pkt 1 a pkt 2 k.p.c.).
Z tych względów Sąd Najwyższy odmówił przyjęcia skargi kasacyjnej do
rozpoznania, działając na podstawie art. 3989
§ 2 k.p.c.
O kosztach postępowania kasacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1
i art. 99 k.p.c. oraz na podstawie § 6 pkt 7 i § 12 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia
Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. (Dz. U. Nr 163, poz. 1349
ze zm.).